“ครับ คุณชายจี้ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
ฟางเซิ่งรับคำสั่งและก้าวถอยออกไป
ทันทีที่ประตูห้องทำงานของประธานปิดลงจี้หลิงชวนและมู่ซีซีก็อยู่ในห้องทำงานขนาดใหญ่
จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีจับมือเล็กๆของมู่ซีซีแน่นขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นเสียงที่ลึกและไพเราะของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นในห้องทำงานที่เงียบสงบ “ซีซี ฉันเคยพูดไว้จะไม่ทำให้คุณไม่ได้รับความเป็นธรรม เมื่อความผิดเกิดขึ้นแล้วก็ควรจะได้รับบทลงโทษ ตอนนี้ทุกอย่างชัดเจนแล้ว ฉันจะให้พวกเขาอธิบายและจะไม่ปล่อยให้คุณเสียใจโดยเปล่าประโยชน์”
มู่ซีซีฟังคำพูดของจี้หลิงชวนและหัวใจที่อึดอัดของเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนที่จี้หลิงชวนจะพูดมู่ซีซีกลัวจริงๆว่าจี้หลิงชวนจะปกป้องชูเหยา
มู่ซีซีไม่ใช่นักบุญ ชูเหยาวางกรอบเธอแบบนี้ ใส่ร้ายเธอและทำให้เธอโดนหัวเราะเยาะและถูกดูหมิ่นจากทั้งบริษัท เธอจะเกลียดและรู้สึกเศร้าในใจ
โชคดีที่จี้หลิงชวนไม่ได้เป็นอย่างนั้น
มู่ซีซีพยักหน้าให้จี้หลิงชวนและจับฝ่ามือใหญ่ของจี้หลิงชวนแรงเล็กน้อย
จี้หลิงชวนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรของฟางเซิ่งทันที”ฟางเซิ่ง คุณไปพาชูเหยาขึ้นมา"
เมื่อสั่งเสร็จ เขาก็วางสายจี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีและอธิบายว่า "ตอนนี้เรียกเขามาเพื่อคุยรายละเอียดให้ชัดเจน"
เมื่อมู่ซีซีได้ยินว่าชูเหยาถูกเรียกขึ้นมา เธอลุกขึ้นยืนและพูดกับจี้หลิงชวนอย่างมีสติ "ถ้าอย่างนั้นคุณก็คุยกับเธอและฉันจะหลีกมันก่อน"
ขณะที่มู่ซีซีพูดและกำลังจะจากไปจี้หลิงชวนเอื้อมมือออกไปจับมือเล็กๆของมู่ซีซี "คุณไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงมัน"
ทัศนคติของจี้หลิงชวนมั่นคงและมู่ซีซีไม่สามารถยับยั้งจี้หลิงชวนได้ ดังนั้นจี้หลิงชวนจึงดึงเธอกลับมาและนั่งลงข้างๆเขา
ภายในไม่กี่นาที ประตูห้องทำงานของประธานก็ถูกเคาะและเสียงที่เคารพของฟางเซิ่งก็ดังขึ้นนอกห้อง “คุณชายจี้ คุณชูเหยาอยู่ที่นี่แล้ว"
"เข้ามา"
ทันทีที่เสียงของจี้หลิงชวนเงียบลงชูเหยาซึ่งอยู่ข้างนอกก็ผลักประตูสำนักงานและเดินเข้าไป
เมื่อชูเหยาเห็นว่าคนที่นั่งข้างๆจี้หลิงชวนคือมู่ซีซี ทันใดนั้นสายตาทั้ดุดันก็ส่องประกายในดวงตาของเธอ
นิ้วทั้งสิบที่ห้อยอยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นอย่างโกรธเกรี้ยว
ตอนนี้มู่ซีซีไม่อายเหมือนอยู่ในร้านอาหารอีกต่อไป เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอที่เปื้อนน้ำผลไม้เปลี่ยนไปและน้ำผลไม้บนผมของเขาถูกเช็ดจนสะอาดด้วยผ้าขนหนู
มู่ซีซีและชูเหยาดูเหมือนจะเปลี่ยนไป แต่กลับกันตอนนี้ชูเหยายุ่งเหยิงหลังจากที่ชูเหยาแยกจากพนักงานในร้านอาหาร ฟางเซิ่งพาตัวเธอมาโดยที่ไม่ทันให้เธอจัดระเบียบ ตอนนี้ผมของชูเหยาขาดและยุ่งเหยิงเลอะเทอะและกระดุมสองเม็ดบนเสื้อผ้าของเขาถูกฉีกขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนใบหน้าที่ขาวสะอาดด้วยการแต่งหน้าที่ละเอียดอ่อนและมีรอยเลือดพร่างพราย
มันดูเขินอายมากกว่าการปรากฏตัวครั้งก่อนของมู่ซีซี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...