รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 46

ดวงตาทั้งสองคู่ประสานกัน มู่ซีซียกมือขึ้นจับห่อผ้าเช็ดตัวที่พันรอบตัวของเธออย่างรวดเร็ว เธอหยุดยืนอยู่ต่อหน้าจี้หลิงชวนไม่ห่างมากนัก จะเดินผ่านไปตรงๆก็กระไรอยู่ หรือจะหยุดอยู่กับที่ก็รู้สึกแปลกๆ

สายตาอันเคร่งขรึมของจี้หลิงชวนมองกวาดทั่วเรือนร่างของมู่ซีซีทุกซอกทุกมุม ลูกกระเดือกที่ลำคอของจี้หลิงชวนขยับขึ้นลงโดยที่เขาก็ไม่รู้ตัว

ราวกับว่าความปรารถนาที่ถูกกดไว้ในใจของเขากำลังจะปะทุออกมาอีกครั้ง เขาค่อยๆเคลื่อนสายตาไปมองที่ดวงตาอันงดงามคู่นั้นของมู่ซีซี จี้หลิงชวนสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ อยู่หลายครั้ง เพื่อความคุมความปรารถนาและความต้องการของร่างกาย

จากนั้นไม่นานเสียงแหบอันมีเสน่ห์ดังเข้ามาในหูของมู่ซีซี“รีบไปใส่เสื้อผ้าซะ อย่ามายืนอยู่ตรงนี้เพื่อยั่วยวนฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่รับประกันว่าจะไม่เกิดอะไรขึ้นกับเธอ”

เมื่อได้ฟังคำพูดที่มีความหมายคลุมเครือของจี้หลิงชวนแล้ว แก้มของมู่ซีซีก็ร้อนราวกับมีไฟลุกขึ้นมา สายตาที่บ่งบอกถึงความเขินอาย มู่ซีซีรีบวิ่งไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างร้อนรน

เธอปิดประตูห้องเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ปิดประตูห้องมู่ซีซียืนพิงอยู่หลังประตู ตอนนี้เธอมองไม่เห็นและสัมผัสไม่ได้ถึงสายตาอันรุกโซนราวกับไฟแผดเผาจากจี้หลิงชวน ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นบ้าง

มู่ซีซียกมือขึ้นมาทาบที่หน้าอก เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหัวใจของเธอนั้นเต้นเร็วมากๆ

มู่ซีซีกัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ และสูดลมหายใจเข้าออกลึก ๆ อย่างช้าๆ อย่างน้อยการทำแบบนี้ก็สามารถทำให้ใจของเธอสงบลง

เธอทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างจริงจัง ปกติใช้เวลาไม่กี่นาทีก็เปลี่ยนเสร็จ แต่ครั้งนี้เธอใช้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้านานกว่าสิบนาที

จนกระทั่งจี้หลิงชวนเดินมาเคาะประตูหน้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า “มู่ซีซี ถ้าเธอยังเปลี่ยนไม่เสร็จล่ะก็ ฉันจะเข้าไปช่วยเธอเปลี่ยนเอง”

เมื่อมู่ซีซีได้ยินจี้หลิงชวนพูดว่าจะเข้ามา หน้าอกของเธอก็รู้สึกแน่นขึ้นมาทันที เธอรีบสวมเสื้อผ้าพร้อมกับตอบกลับหลิงชวนที่อยู่ด้านนอกของประตูว่า“ไม่ต้องๆ อีกแป๊บหนึ่งก็จะเสร็จแล้ว”

เมื่อมู่ซีซีสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอรีบเดินไปที่หน้าประตูพร้อมกับเอื้อมมือออกไปเปิดประตูห้อง

“ฉันเปลี่ยนเสร็จแล้ว”เธอเปิดประตูออกมาและสบตากับจี้หลิงชวน แก้มอันขาวบริสุทธิ์ของเธอค่อยๆแดงขึ้นเล็กน้อย

เมื่อเห็นมู่ซีซีเป็นอย่างนี้ จี้หลิงชวนก็อดขำไม่ได้ เขาหัวเราะไปพลางพร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สุขุมว่า“เอาล่ะ เธอป้อนฉันจนอิ่มแล้ว คราวนี้ถึงตาฉันป้อนเธอบ้างแล้ว”

เมื่อถูกทักเช่นนี้ท้องของมู่ซีซีก็ร้องดังขึ้นมาด้วยความหิว

เดิมทีตอนนั้นมู่ซีซีก็หิวมากอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อกี้ใช้แรงกับจี้หลิงชวนไปจนหมด ตอนนี้เธอจึงรู้สึกหิวขึ้นมา

เธอเดินตามจี้หลิงชวนลงไปที่ห้องครัวชั้นล่างของคฤหาสน์

มู่ซีซีมองดูอาหารสามจานที่เธอทำมาก่อนหน้านี้มันเย็นหมดแล้ว เธอมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างเขินอายพร้อมกับแนะนำว่า“หรือว่า……พวกเราจะสั่งอาหารข้างนอกมากินกันดี……อาหารพวกนี้มันเย็นหมดแล้ว……”

“เอาเข้าไปอุ่นในเตาไมโครเวฟเถอะ” จี้หลิงชวนพูดพลางพร้อมกับหยิบเอาจานเข้าเตาไมโครเวฟ

หลังจากอุ่นให้ร้อนไม่กี่นาที เมื่อเสียงติ๊งของไมโครเวฟดังขึ้น มู่ซีซีก็ไม่รีรอ เธอสวมถุงมือและนำจานออกมาจากไมโครเวฟ

เธอค่อยๆบรรจงวางจานอาหารบนโต๊ะทีละจานๆ มู่ซีซีหยิบชามและตะเกียบอีกสองคู่เดินเข้ามา แล้วนั่งลงตรงข้ามกับจี้หลิงชวน เธอจับตะเกียบแน่นและมองไปที่อาหารทั้งสามจานที่ดูไม่น่ากินเอามากๆ