รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 71

มู่ซีซีเปียกโชกไปทั่วเรือนร่าง กับไม่กี่คนที่ติดตามมู่อวี๋เฟยอยู่ด้านหลังที่เพิ่งขึ้นจากสระว่ายน้ำ

คนไม่กี่คนเดินออกไปไม่ไกล ทันใดนั้นก็เผชิญหน้ากับแม่มู่ที่มาหามู่อวี๋เฟย

แม่มู่มองเห็นมู่ซีซีและหรูหรูกับเพื่อนสาวไม่กี่คนที่เขินอายกับร่างกายเปียกโชก คิ้วของเธอก็ขมวดทันที สายตาของเธอกวาดมองมู่อวี๋เฟยขึ้นและลงอย่างระมัดระวัง โดยเห็นว่ามู่อวี๋เฟยไม่เปียก สีหน้ากังวลของเธอก็ลดน้อยลงเล็กน้อย เธอมองไปที่มู่อวี๋เฟยและถามอย่างเร่งรีบด้วยความเป็นห่วง "อวี๋เฟย นี่มันอะไรกัน? เธอไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?

เมื่อมู่ซีซีได้ยินแม่มู่ละเลยเธอเช่นนั้น เธอจึงหลับตาลง...นิ้วมือทั้งสิบที่ห้อยสั่นอยู่ข้างๆ ถูกขดเป็นกำปั้นอย่างไม่สบายใจ แน่นอนว่าไม่เห็นเธออยู่ในสายตา ซึ่งเห็นได้ชัดเธอดูเหมือนได้รับบาดเจ็บกว่ามู่อวี๋เฟย แต่แม่ของเธอไม่แม้แต่จะมองเธอ แต่กลับห่วงใยมู่อวี๋เฟยซ่ะมากกว่า

มู่ซีซีพยายามอย่างที่สุดเพื่อควบคุมการสีหน้าของเธอ และสิ่งนี้ไม่ทำให้ความคับข้องใจในใจของเธอรั่วไหลออกมา

มู่อวี๋เฟยที่อยู่ข้างๆได้ยินความห่วงใยของแม่ของเธอ ดวงตาของเธอก็แดงก่ำขึ้นมาและเช่นนี้เธอก็ดูน่าน้อยใจมากกว่ามู่ซีซีที่เป็นผู้ถูกกระทำ

เมื่อแม่มู่เห็นภาพนี้ของมู่อวี๋เฟย เธอยิ่งรู้สึกเศร้าใจและพูดอย่างกังวลใจว่า “อวี๋เฟย เธอบอกแม่ว่าเกิดอะไรขึ้น?”

“แม่ ไม่สะดวกที่จะพูดที่นี่...” มู่อวี๋เฟยจับมือของแม่มู่และขยิบตาให้อย่างเงียบๆ

แม่มู่รู้จักลูกสาวเธอเป็นอย่างดี เธอจึงเข้าใจความหมายของมู่อวี๋เฟยได้อย่างรวดเร็ว และเธอก็กวาดสายตามองไปที่มู่ซีซีที่ก้มหัวลงที่อยู่ใกล้ๆทันที

เมื่อเห็นมู่ซีซีที่เขินอายกับรูปลักษณ์ที่เปียกโชกนั้น แม่มู่ก็ขมวดคิ้วอย่างไม่อดทนและอดไม่ได้ที่จะพูดกับมู่ซีซี ว่า “มู่ซีซี! เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เธอดูสภาพเปียกโชกที่น่าอายที่เธอทำ! จะแกล้งทำให้ใครน่าสงสาร!!!"

เมื่อพูดถึง มู่อวี๋เฟยจึงแอบดึงแขนเสื้อแม่มู่อย่างลับๆ มู่อวี๋เฟยไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าเธอรู้ว่าถ้าทะเลาะกันที่นี่ในตอนนี้ เมื่อเรื่องราวที่ใหญ่โตขึ้นจะดึงดูดทุกคนเข้ามาและเธอจะไม่สามารถปกปิดเรื่องราวที่เธอใช้ให้คนผลักมู่ซีซีให้จมลงไปในสระน้ำเพื่อฆ่ามู่ซีซีได้

เมื่อแม่มู่เห็นมู่อวี๋เฟยดึงตัวเธอ สายตาเหลือบมองไปที่ใบหน้าซีดขาวของมู่ซีซี และตระหนักว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับมู่อวี๋เฟยจากนั้นจึงหยุดการตำหนิ

“แม่ พาพวกเราไปหาสถานที่สำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ” มู่อวี๋เฟยพูดอย่างไม่อดทนด้วยใบหน้าที่แน่นิ่ง

ตอนนี้มู่อวี๋เฟยสงบสติอารมณ์ลงและเมื่อเธอจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายใต้แรงกระตุ้นของเธอ มู่อวี๋เฟยก็เริ่มกลัว เพราะถ้ามู่ซีซีเสียชีวิตในตอนนี้จริงๆ ภาระที่มู่อวี๋เฟยแบกไว้คือชีวิตมนุษย์ ถ้าหากจี้หลิงชวนสอบสวนจริงๆ ผลที่ตามมาแทบจะเลวร้ายจนไม่กล้าคิด แค่มู่อวี๋เฟยคิดเกี่ยวกับมันเพียงชั่วครู่ ก็ไม่สามารถหยุดเหงื่อที่ไหลจากด้านหลังของเธอได้

ดังนั้นตอนนี้มู่อวี๋เฟย ไม่ต้องการทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่จนคนอื่นรับรู้

เมื่อแม่มู่ฟังมู่อวี๋เฟยพูดเช่นนี้ ในใจที่เกลียดชังมู่ซีซีแต่ก็ทำตามคำพูดของมู่อวี๋เฟย เธอโทรหาเลขาของเธอและขอให้พวกเขาซื้อชุดสองสามชุดส่งมาให้พวกเขา

เมื่อวางสายโทรศัพท์ แม่มู่ก็พูดต่อ “เอาล่ะ พวกเธอที่เปียกไปรอที่ห้องรับรองตรงนั้นก่อน! สักครู่จะมีคนนำเสื้อผ้าสะอาดมาให้พวกเธอ”