คุณแม่มู่รีบจับมือมู่อวี๋เฟยไว้แล้วปลอบใจเธอ แต่ก็เหมือนปลอบใจตัวเองด้วย "อวี๋เฟย หนูอย่าคิดมาก ถึงเวลาถ้าคุณชายจี้สืบมาถึงพวกเรา งั้นเราก็ให้พวกหรูหรูออกไปเป็นแพะแทนก็พอแล้ว!"
พอได้ยินแม่ตัวเองพูดแบบนี้ ความหวาดกลัวของมู่อวี๋เฟยค่อยหายไปเล็กน้อย
เวลาเดียวกัน จี้หลิงชวนอีกฝั่งอุ้มมู่ซีซีเดินออกจากโรงแรม จนกระทั่งอุ้มมู่ซีซีไปถึงที่รถแล้ววางเธอลงที่ที่นั่งข้างคนขับ
จี้หลิงชวนก็นั่งที่คนขับแล้วขับรถเอง
พอขึ้นรถแล้ว สายตาที่เป็นห่วงของจี้หลิงชวนจึงหยุดลงบนตัวมู่ซีซี
เห็นว่าตัวมู่ซีซีร้อน แล้วหน้าก็แดงเหมือนแพ้กุ้ง ร่างเล็กมีเสื้อของจี้หลิงชวนคลุมอยู่ แต่ร่างเล็กในเสื้อกลับเอาแต่ดิ้นอย่างไม่วางใจ
แถมยังไม่นั่งดีๆ เอาแต่ขยับมาทางจี้หลิงชวน ริมฝีปากที่มีเสน่ห์ก็เอาแต่ส่งเสียงอ้อนเสียงเบา
"ร้อน……จี้หลิงชวน ฉันร้อน……ไม่สบายเลย……จี้หลิงชวน……นายกอดฉันสิ……ฉันรู้สึกไม่ดีเลย……ฉันรู้สึกทรมานมาก……นายรีบกอดฉันสิ……"
ตอนนี้สติมู่ซีซีกระเจิงแล้ว เพราะฤทธิ์ยาบังคับสมอง แค่อยากทำตามที่ร่างกายต้องการ อยากเข้าใกล้จี้หลิงชวนอีกนิด อยากให้เขากอด อยากให้เขาจูบ จนอยากจะได้ทุกอย่างของเขามาครอบครอง
เพราะแบบนี้ถึงจะสามารถบรรเทาความร้อนในร่างกายตอนนี้ของมู่ซีซีได้
จี้หลิงชวนมองสีหน้ามู่ซีซีในตอนนี้ แล้วขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม แววตาที่ลึกลับก็หม่นหมองลง เหมือนตอนนี้มู่ซีซีโดนวางยา!!!
เหมือนครั้งแรกที่จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีโดนวางยาเป๊ะเลย!
แววตาของจี้หลิงชวนแฝงไปด้วยความเอือมระอา แต่ก็ยังทั้งโกรธทั้งเป็นห่วงมู่ซีซี
เขาอดไม่ได้จึงยกนิ้วไปบีบจมูกเธอ เสียงที่ทุ้มต่ำของเขาค่อยๆดังขึ้นในรถ "มู่ซีซี เธอนี่ซื่อบื้อจริงๆ! แถมยังโดนคนอื่นวางยาอีก! อีกหน่อยฉันมัดตัวเธอไว้ข้างๆดีกว่ามั้ง!"
อาจจะต้องมัดตัวยัยซื่อบื้อมู่ซีซีไว้ข้างตัวจี้หลิงชวนถึงจะวางใจ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนคนอื่นรังแกอีก
มู่ซีซีได้ยินจี้หลิงชวนพูดแบบนี้ ถึงตอนนี้จะมึนงงแต่ก็ยังพอมีสติ สีหน้าที่น้อยใจของเธอจึงบึ้งตึง แล้วใช้ดวงตาที่แดงมองจี้หลิงชวน พร้อมพูดอย่างน้อยใจน่าสงสารว่า "ฉันเปล่า……นั่นเป็น……แม่ของฉัน ฉันเลือกที่จะเชื่อแม่……ฉันไม่คิดเลยว่าแม่จะทำร้ายฉัน……"
พูดไปด้วยมู่ซีซีก็น้อยใจจนห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลไม่ได้
ตอนที่มู่ซีซีดื่มน้ำเปล่าที่คุณแม่ยื่นมาให้ ความจริงก็อยากลองสักตั้ง นั่นเป็นแม่ของเธอ มู่ซีซีจึงเลือกที่จะเชื่อใจ แต่ความจริงกลับทำให้รู้สึกเจ็บปวด ครั้งนี้มู่ซีซีผิด ผิดมหันต์เลยแหละ ผิดจนเกือบจะต้องเอาชีวิตตัวเองเข้าแลก
จี้หลิงชวนฟังเธอพูดอย่างมึนๆงงๆ จึงขมวดคิ้วแน่น คุณแม่มู่ก็มีส่วนร่วมครั้งนี้? เหอะ ดีมาก! งั้นก็จัดการพร้อมกันเลย!
จี้หลิงชวนเงยหน้ามองมู่ซีซีที่ร้องไห้อย่างทุลักทุเล คิ้วที่ขมวดอยู่จึงขมวดแน่นกว่าเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...