อีกด้านหนึ่งพ่อมู่และแม่ซึ่งอาการหงุดหงิด ฉุนเฉียวเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้อง
แม่มู่กำลังจ้องโทรศัพท์ที่ถือแน่นโดยตาไม่กะพริบตา รอรับสายโทรศัพท์จากมู่อวี๋เฟยแต่หลังจากรอเป็นเวลานาน เธอก็ไม่เห็นมู่อวี๋เฟยโทรมา
พ่อมู่มองดูเวลา ผ่านไปกว่าสองชั่วโมง พ่อมู่หมดความอดทนเขามองดูแม่มู่อย่างอดทนและพูดว่า “เป็นยังไงบ้าง? มู่อวี๋เฟยโทรกลับมาหรือยัง? อวี๋เฟยได้วิธีแก้ปัญหาแล้วหรือ?”
เมื่อแม่มู่ได้ยินสิ่งที่พ่อมู่พูด เธอมองดูพ่อมู่ด้วยความรู้สึกผิดและพูดว่า “พวกเรารอก่อน มู่อวี๋เฟยจะโทรหาคุณอย่างแน่นอน!”
พ่อมู่ตบกาน้ำชาสีม่วงที่เขาโปรดปรานอย่างโกรธลงกับพื้น จ้องมองที่แม่มู่ด้วยความโกรธ "พวกเรารอได้! แต่บริษัทรอไม่ไหวแล้ว! ถ้ายังรอบริษัทถูกจัดการในไม่ช้า!"
เมื่อแม่มู่ได้ยินสิ่งที่พ่อมู่พูด เธอก็รู้สึกกังวลทันทีถือโทรศัพท์มือถือเดินไปหาพ่อมู่และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะโทรไปถามมู่อวี๋เฟยว่าเกิดอะไรขึ้น”
แม่มู่พูดพลางมือสั่นกดหมายเลขโทรศัพท์โทรหามู่อวี๋เฟย
โทรศัพท์รอสายอยู่นานไม่มีใครรับสาย ใจของแม่มู่ค่อยๆทรุดลง เมื่อแม่มู่คิดว่าโทรศัพท์กำลังจะวางสายโดยอัตโนมัติ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นกะทันหัน เสียงร้องแหบแห้งว่า “แม่ !"
แม่มู่ได้ยินเสียงของมู่อวี๋เฟยและหัวใจของเธอก็หดตัวลงมือของเธอที่ถือโทรศัพท์แน่นขึ้นเล็กน้อยเธอถามอย่างกังวลใจ “มู่อวี๋เฟย เป็นยังไง เกิดอะไรขึ้น?
“แม่ จบแล้ว มันจบหมดแล้ว คุณชายจี้ไม่ต้องการฉัน เขาไม่ต้องการฉัน ฉันโดนเขาไล่ออกแล้ว แม่... ฉันควรทำอย่างไร... ฉันไม่ต้องการที่จะเสียคุณชายจี้ไป...แม่...”
แม่มู่ได้ยินคำพูดที่มู่อวี๋เฟยพูดขณะร้องไห้ ทันใดนั้นเธอก็ถอนลมหายใจ อวี๋เฟยเองก็เป็นแบบนี้แล้วและถูกคุณชายจี้ขับไล่ออกไปและกิจการของบริษัทมู่ก็ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ
เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลมู่ของพวกเขากำลังจบลงจริงๆ?
พ่อมู่กำลังฟังอยู่ด้านข้างและตอนนี้เขาได้ยินสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูดเมื่อครู่นี้ ดวงตาที่โกรธจัดของเขาเป็นสีแดงและเขาไม่สนใจว่าตอนนี้ลูกสาวของเขาจะเป็นยังไง สิ่งแรกที่ในใจของเขาคือบริษัทของตระกูลมู่มันจบแล้ว พ่อมู่โกรธเคืองตะโกนใส่โทรศัพท์ทันที "จะทำอะไรได้อีก! ตอนนี่จะทำอะไรได้อีก!!! ทั้งตระกูลมู่ล้วนจะถูกพวกเธอฆ่าแล้ว!”
ด้วยความโมโหเขาคว้าโทรศัพท์มือถือของแม่มู่แล้วปาพื้น แตกเป็นชิ้นๆ ปล่อยความโกรธเขาขมวดคิ้วแล้วพูดอย่างเย็นชาใส่แม่มู่ว่า “แกดูสิ แกทั้งสองทำเรื่องงามหน้า! เอาล่ะ พวกแกพอใจหรือยัง? ทำให้คุณชายจี้ขุ่นเคือง ครอบครัวของเราอย่าคิดเลยว่าจะอยู่ในเมืองหรง!"
นี่เป็นครั้งแรกที่แม่มู่เห็นพ่อมู่โกรธมาก เธอหดคอด้วยความกลัวและเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างเหลืออดเหลือทน
ร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วพูดว่า "พ่อมู่...แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี...จะทำอย่างไรดี..."
แม่มู่ไม่อยากให้บริษัทล้มละลาย ถ้าล้มละลายจะใช้ชีวิตเป็นภรรยาเศรษฐีได้ยังไง!
เมื่อได้คำพูดของแม่มู่ ตาของพ่อมู่ก็หรี่ลงทันทีราวกับว่าเขาตัดสินใจแล้วมองดูแม่มู่อย่างกะทันหัน “วิธีเดียวในตอนนี้คือพาซีซีและมู่อวี๋เฟยไปตามหาคุณชายจี้และนายหญิงจี้สารภาพ!”
เมื่อแม่มู่ได้ยินเช่นนี้ ก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งเป็นลูกสาวอย่างมู่อวี๋เฟยซึ่งปกติก็ไม่ได้เป็นที่รัก ตอนนี้หากนางสารภาพกับคุณชายจี้และนายหญิงจี้ ชีวิตของมู่อวี๋เฟยนั้นก็จะจบสิ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...