รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 182

“คนคุ้นเคยคนไหนเหรอครับ？”เปปเปอร์ถามขึ้น

ส้มเปรี้ยวยิ้มพลางตอบกลับว่า：“เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย แต่ว่าเธอไม่รู้จักฉันแล้ว พอแล้วเปปเปอร์ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว พวกเราไปแผนกจิตเวชกันเถอะ”

เปปเปอร์ก็ไม่ได้คิดมาก ค่อยๆเงยคางขึ้น เห็นด้วย

อีกทางด้านหนึ่ง เมื่อการันต์วางสายกับส้มเปรี้ยวแล้ว ก็ติดต่อแผนกนารีเวชทางด้านนั้น“ผู้หญิงที่ผมเคยบอกคุณเมื่อครั้งก่อน ได้ไปยังแผนกของพวกคุณแล้ว พวกคุณระวังล่ะอย่าได้แบไต๋ ออกไป”

“เข้าใจครับผู้อำนวยการการันต์”คนที่รับสายอยู่ทางด้านหนึ่งพยักหน้าพร้อมรับคำ

การันต์ อึม หนึ่งที แล้ววางสายโทรศัพท์ลง

แผนกนารีเวช

ลาเต้พามายมิ้นท์มายังบริเวณด้านนอกของห้องตรวจห้องหนึ่ง

“เต้คุณรอฉันอยู่ด้านนอกก็แล้วกัน”มายมิ้นท์หันศีรษะไปพูดกับลาเต้ที่อยู่ข้างๆ

“ให้ผมเข้าไปเป็นเพื่อนคุณเถอะครับ”ลาเต้ไม่ค่อยวางใจสักเท่าไหร่

มายมิ้นท์ส่ายหัวปฏิเสธ“อย่าเลยค่ะ”

เธอดึงดันเช่นนี้ ลาเต้ก็ไม่มีหนทางอื่น จึงรับปากอย่างจนใจ“ถ้างั้นก็ได้ครับ ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่ มีเรื่องอะไรก็เรียกผม ผมจะรีบเข้าไปทันที”

“ได้ค่ะ”มายมิ้นท์ยิ้ม แล้วก้าวเท้าเข้าไป

หมอที่อยู่ในห้องตรวจวางหูโทรศัพท์ที่อยู่ในมือลง เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาแววตาก็เป็นประกายเล็กน้อย

“คุณมายมิ้นท์ พวกเราเจอกันอีกแล้วนะครับ”คุณหมอยิ้มพลางทักทายมายมิ้นท์

มายมิ้นท์นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขา พร้อมกับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย“คุณหมอ คุณยังจำฉันได้เหรอคะ？”

“แน่นอนครับ คราวที่แล้วคุณมาที่นี่ ผมเป็นคนรักษาคุณเอง ผมเป็นคนความจำดีมาโดยตลอด”คุณหมอพูดขึ้น

มายมิ้นท์บีบมุมปาก“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”

“คุณมายมิ้นท์ คุณมาครั้งนี้ ลูกในท้องมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ？”เมื่อคุณหมอได้รับบัตรลงทะเบียนของเธอแล้วจึงถามขึ้น

มายมิ้นท์ส่ายหัว“ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันมาในครั้งนี้ เพราะต้องการเอาเด็กคนนี้ออก”

“เอาออก？”คุณหมอตกใจอย่างเห็นได้ชัด

มายมิ้นท์พยักหน้า“ใช่ค่ะ”

สีหน้าของคุณหมอซับซ้อน“คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมคะ？”

“แน่ใจแล้วค่ะ”มายมิ้นท์ตอบอย่างชัดเจน

จู่ ๆ คุณหมอก็เงียบลง ไม่พูดไม่จา

เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะต้องแต่งเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับความผิดปกติของเด็กในครรภ์ หรือเหตุผลที่ว่าร่างกายคุณแม่ไม่เหมาะที่จะตั้งครรภ์ มาโกหกเธอ เพื่อให้เธอยอมทำแท้ง

นึกไม่ถึงเลยว่าการมาของเธอในครั้งนี้ ก็เพื่อที่จะทำแท้ง ช่วยประหยัดแรงของเขาไม่น้อย

“ในเมื่อ คุณมายมิ้นท์ครุ่นคิดอย่างแน่ชัดแล้ว ถ้างั้นก็ได้ แล้วคุณมายมิ้นท์วางแผนที่จะเอาเด็กออกเมื่อไหร่ครับ？ผมจะได้ให้คุณหมอเตรียมผ่าตัด”คุณหมอมองไปยังท้องของเธอ

มือของมายมิ้นท์วางอยู่บริเวณท้องอย่างประหม่า เธอยังไม่ได้ตอบคำถาม อีกทั้งยังหดเปลือกตาลง ราวกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่

คุณหมอสังเกตสีหน้าของเธอมาโดยตลอด เมื่อเห็นเช่นนั้นเกรงว่าเธอจะเปลี่ยนใจ และไม่สามารถตัดใจจากเด็กที่อยู่ในท้องได้

ดังนั้นหลังจากที่คุณหมอหรี่ตาลง จึงพูดโน้มน้าวอย่างสงบเยือกเย็นว่า：“คุณมายมิ้นท์ เรื่องแบบนี้จะยื้อเวลาไว้ไม่ได้ หากยื้อเวลาไว้นาน อายุครรภ์มากขึ้น จะไม่ส่งผลดีต่อแม่ ดังนั้นคุณจำเป็นต้องตัดสินใจให้รวดเร็ว”

“ถ้างั้นก็เร็วที่สุดก็แล้วกันค่ะ”มายมิ้นท์สูดหายใจเข้าลึก พร้อมหลับตา ตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

ในความเป็นจริง ตอนที่หมอถามว่าวางแผนที่จะเอาเด็กออกเมื่อไหร่ ในใจของเธอนั้นเกิดความรู้สึกอาลัยอาวรณ์จริงๆ ทำให้เธอไม่สามารถตอบคำถามของคุณหมอได้

แต่ว่าแม้ว่าจะอาลัยอาวรณ์ เธอก็จำเป็นต้องตัดใจด้วยความโหดร้าย

ขอโทษ！

มายมิ้นท์ขอโทษเด็กที่อยู่ในท้อง จากนั้นจริงลงชื่อยินยอมการทำแท้ง

เมื่อคุณหมอเห็นเธอลงลายมือชื่อเรียบร้อยแล้ว ก้นบึ้งหัวใจก็คลายกังวลเป็นอย่างมาก รอยยิ้มบนใบหน้ายิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

“คุณมายมิ้นท์เมื่อสักครู่นี้ผมได้ตรวจสอบระบบแล้วพบว่า สองวันนี้มีนัดหญิงตั้งครรภ์ทำแท้งสองคน ดังนั้นจะนัดการผ่าตัดทำแท้งของคุณเป็นอีกสองวันตอนบ่ายนะครับ”เมื่อคุณหมอหยิบใบยินยอมที่มายมิ้นท์ลงลายมือชื่อเรียบร้อยไปแล้ว ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

มายมิ้นท์พยักหน้า“ฉันทราบแล้วค่ะ งั้นอีกสองวันฉันจะมานะคะ”

“ได้ครับ”คุณหมอยิ้มพร้อมตอบคำถาม