รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 289

เดิมทีเธอนึกว่า หลังจากส้มเปรี้ยวฟื้นขึ้นมา รู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ตั้งแต่นี้ไปจะทำตัวดีๆ สงบเสงี่ยมขึ้นบ้าง

ไม่คิดว่าเธอจะคิดเยอะ ประเมินความหน้าหนาของส้มเปรี้ยวต่ำไป

ก็จริง ผู้หญิงชั่วร้ายอย่างส้มเปรี้ยว จะสงบเสงี่ยมเพราะตัวเองได้รับความลำบากได้อย่างไร จะยิ่งบ้าคลั่งมากกว่าเดิมสิถึงจะถูก!

ขณะที่คิด มายมิ้นท์เม้มริมฝีปากแดง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดแพลตฟอร์มโซเชียลของส้มเปรี้ยว เห็นความเคลื่อนไหวโพสต์นั้นที่ลาเต้กล่าวถึงแล้ว

ตอนนี้ความเคลื่อนไหวโพสต์นี้ติดเทรนด์ไปแล้ว และการแสดงความเห็นและกดแชร์ก็เพิ่มขึ้นเกินล้าน สื่อขนาดใหญ่หรือพวกแอคปั่นต่างๆ ก็เริ่มใช้ความเคลื่อนไหวนี้พูดเรื่องราวต่างๆ

มายมิ้นท์ทำหน้าบูดบึ้งคลิกดูการแสดงความเห็น เห็นนกกระจอกพวกนั้นปลอบส้มเปรี้ยว ก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนอย่างรุนแรง

วิดีโอของเยี่ยมบุญก่อนหน้านี้ ก็ทำให้ส้มเปรี้ยวบริสุทธิ์ไปมากแล้ว ตอนนี้เมื่อความเคลื่อนไหวนี้โพสต์ออกมา ส้มเปรี้ยวก็กลายเป็นเหยื่ออย่างแท้จริง นอกจากคนที่รู้สันดานส้มเปรี้ยว หรือไม่ก็คนที่ไม่คุ้นเคยกับส้มเปรี้ยว ก็ไม่มีใครหัวเราะเยาะที่ส้มเปรี้ยวโดนคนรังแก ทุกคนรู้สึกเห็นอกเห็นใจเธอ สงสารเธอ

ต้องบอกเลยว่า สมแล้วที่ส้มเปรี้ยวคือลูกสาวเยี่ยมบุญ วิธีการทำให้บริสุทธิ์เหมือนกันไม่มีผิด

“เฮอะ……” มายมิ้นท์หัวเราะเยาะ ไม่ได้อ่านการแสดงความเห็นเหล่านี้มากมาย กดออกแพลตฟอร์มโซเชียลของส้มเปรี้ยว แล้วกดเข้าของตัวเอง

เพิ่งคลิกเข้าไป เสียงสั่นตึ๊งๆ ทุกประเภทก็ดังขึ้นต่อเนื่อง โทรศัพท์ค้างแล้ว ใช้เวลานาทีกว่าถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

เห็นการแสดงความเห็นที่จดหมายส่วนตัวสีแดงจำนวนมากกว่าเก้าสิบเก้าข้อความ หัวใจมายมิ้นท์ก็หนักอึ้ง

เธอกดเปิดจดหมายส่วนตัวก่อน เห็นคำด่าอันชั่วร้ายต่างๆ นานาในจดหมายส่วนตัว รวมถึงอีโมจิก้าวร้าว นอกจากเธอมีสีหน้าตึงเครียดแล้ว ก็ไม่ได้ประหลาดใจมากเท่าไร เธอเดาได้นานแล้ว

ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่กดเข้าแพลตฟอร์มโซเชียลตัวเองหรอก

เพราะความเคลื่อนไหวโพสต์นั้นของส้มเปรี้ยว ใส่ความว่าเธอให้คนไปรังแกส้มเปรี้ยวโดยตรง แน่นอนว่าชาวเน็ตพวกนี้ก็เชื่อ จากนั้นก็รีบมาโจมตีเธอในแพลตฟอร์มโซเชียลเธอ

ขณะที่คิด มายมิ้นท์ก็คลิกเครื่องหมายบวกที่อยู่ตรงกลางสุดของหน้าจอ และโพสต์ความเคลื่อนไหวหนึ่ง

สิ่งที่เธอโพสต์ธรรมดามาก คือประโยคหนึ่ง: ฉันไม่ได้ให้ใครไปทำร้ายส้มเปรี้ยว ไม่ผิดก็ไม่จำเป็นต้องแก้ข่าว @ส้มเปรี้ยว

ชาวเน็ตจำนวนมากอยู่หน้าแฟลตฟอร์มอินเทอร์เฟสของมายมิ้นท์ตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้จึงเห็นความเคลื่อนไหวนี้ของมายมิ้นท์อย่างรวดเร็ว

เห็นมายมิ้นท์บอกว่าตัวเองไม่ได้ลงมือทำส้มเปรี้ยว ชาวเน็ตพวกนี้ไม่มีใครเชื่อสักคน กลับด่ารุนแรงขึ้น เพิ่มแอคหลุมบางส่วนเพื่อปั่นกระแส แค่ภายในระยะเวลาสั้นๆ สองสามนาที พื้นที่แสดงความเห็นของเธอก็มีการแสดงความเห็นนับพัน ล้วนเป็นคำด่าทั้งนั้น

มายมิ้นท์เห็นว่าเป็นเช่นนี้ จึงกัดปากอย่างอดไม่ได้ สุดท้ายก็หงุดหงิดจริงๆ ออกจากแพลตฟอร์มโซเชียล ถ้าตาไม่มองเราก็ไม่เห็นมัน

ในเวลานี้ โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นมา

มายมิ้นท์เหลือบมองอย่างหงุดหงิด เป็นเบอร์แปลกของท้องถิ่น

มายมิ้นท์ลังเลสักพัก แล้วรับสาย “ใครคะ?”

“ไม่ทราบว่าใช่คุณมายมิ้นท์ไหม?” เป็นเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง

“ฉันเองค่ะ!” มายมิ้นท์ขมวดคิ้วตอบกลับ

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินมายมิ้นท์ยอมรับว่าเป็นตัวเองแล้ว เสียงก็กลายเป็นตื่นเต้นมาก “สวัสดีค่ะคุณมายมิ้นท์ ฉันมาจากสื่อสแลคเวฟมีเดียนะคะ สำหรับเรื่องที่คุณส้มเปรี้ยวกล่าวในเน็ตว่าเธอถูกคุณรังแก เป็นแผนของคุณ คุณคิดยังไงคะ?”

ได้ยินคำพูดนี้ มายมิ้นท์ก็กำโทรศัพท์แน่น สีหน้าแย่ขึ้นมา “คุณรู้เบอร์โทรศัพท์ฉันได้ยังไง?”

ผู้หญิงคนนั้นตะลึงก่อน จากนั้นก็เมินคำถามเธอทันที พูดเร่งเร้าอย่างใจร้อน “คุณมายมิ้นท์ คุณตอบคำถามฉันก่อนดีกว่า คุณให้คนไปรังแกสบประมาทคุณส้มเปรี้ยวจริงๆ ใช่ไหม?”

มายมิ้นท์ทำหน้าเย็นชา วางสายทันที

นักข่าวประเภทนี้ตอบสนองไม่ได้หรอก ถ้าตอบสนองไป นักข่าวคนนี้ก็จะถามไม่จบไม่สิ้น และคำถามก็จะยิ่งเจ้าเล่ห์ขึ้นเรื่อยๆ

ดังนั้นไม่จำเป็นต้องพูดต่อไป

และเพื่อไม่ให้นักข่าวคนนี้โทรมาอีก ประธานมายมิ้นท์บล็อกเบอร์เมื่อครู่นี้ทันที