รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 396

แววตาของชวนชมสั่นไหวเล็กน้อย

ที่เธอพูดมาทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งนั้น

แต่ว่าจะยังไงล่ะ ขอแค่สามารถปิดบังความลับของไฝแดงได้ก็พอแล้ว

“ความคิดของฉันเหมือนกับทามทอย ที่ไม่เชื่อเรื่องไร้สาระที่ว่าดวงฉันไปชงกับเธออะไรแบบนี้” มายมิ้นท์ขมวดคิ้วไว้แล้วเปิดปากพูดขึ้น

ชวนชมกัดริมฝีปากไว้ “ที่ฉันพูดมามันเป็นความจริงเลยนะ”

“ในเมื่อเป็นความจริง งั้นเธอบอกฉันมาซิ ว่าหมอดูคือใคร?” มายมิ้นท์ถามขึ้นมา

ชวนชมหรี่เปลือกตาลงต่ำ “ฉันไม่รู้จักค่ะ ฉันแค่บังเอิญไปเจอเท่านั้น เขาดูดวงให้ฉันเสร็จแล้วก็ไปเลย”

“เหอะ มีพิรุธเต็มไปหมด” ทามทอยโกรธจนรู้สึกขำ

ชวนชมบีบฝ่ามือเล็กน้อย “ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่เชื่อถือ แต่ว่าความจริงมันก็คือแบบนี้”

“ได้ ในเมื่อเธอปากแข็งไม่ยอมสารภาพออกมา งั้นฉันก็จะไปสืบหาเอง รอให้ฉันหาความลับของไฝแดงเม็ดนี้เจอแล้ว ฉันจะมาคิดบัญชีกับเธอคนแรกเลย” มายมิ้นท์ตบที่พักแขนรถเข็นทีหนึ่ง “ทามทอย สิ่งที่ควรถามเราก็ถามหมดแล้ว พวกเราไปกันเถอะ ที่เหลือก็มอบให้เป็นหน้าที่ของตำรวจเถอะ”

“อืม ก็ดีจะได้กลับไปปรึกษาเรื่องที่จะเปิดโปงว่าเธอเป็นชวนชมตัวปลอมกันยังไงสักหน่อย” ทามทอยพยักหน้าขึ้น

สีหน้าของชวนชมเปลี่ยนไป “พวกคุณจะเปิดโปงฉันเหรอคะ?”

“เธอลอบทำร้ายมายมิ้นท์ ก็ได้หักหลังพวกเราไปแล้ว เธอนึกว่า พวกเรายังจะยอมให้เธอเป็นชวนชมต่อไปอีกเหรอ? และที่สำคัญเธอก็อยากจะเป็นชวนชมมาตลอดไม่ใช่เหรอ? งั้นก็หมายความว่าใจของเธอไม่ได้อยากจะทำงานให้พวกเรามาตั้งนานแล้ว ไม่อยากทำให้ตระกูลภักดีพิศุทธิ์พังพินาศแล้ว เพราะเธอรู้ว่า ถ้าตระกูลภักดีพิศุทธิ์พังพินาศไปแล้ว ถึงเธอจะได้เป็นชวนชมตลอดไป ก็ไม่มีทางที่จะได้ใช้ชีวิตร่ำรวยอย่างตอนนี้แล้ว” ทามทอยจ้องมองเธอ แล้วก็พูดอย่างเยาะเย้ยไป

ท่าทีของชวนชมเกิดหวาดกลัวขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าโดนเปิดเผยความในใจออกมาแล้ว

เป็นอย่างที่เขาพูดมาจริง ๆ เธอไม่อยากกลับไปเป็นเจินเจินแล้ว แค่อยากจะเป็นชวนชมตลอดไป

แต่ถ้าจะเป็นชวนชมตลอดไป งั้นตระกูลภักดีพิศุทธิ์และเอสซีกรุ๊ปก็จำเป็นที่จะต้องคงอยู่ต่อไป ไม่งั้นทุกอย่างที่เธอทำในวันนี้ ก็จะไม่มีความหมายอะไรเลย

เพราะฉะนั้น ในตอนที่เธอลงมือกับมายมิ้นท์นั้น ก็ได้ตัดสินใจที่จะยืนอยู่ข้างตระกูลภักดีพิศุทธิ์เลย

จ้องมองท่าทางที่เงียบไม่พูดอะไรของชวนชม ในใจของทามทอยก็เยาะเย้ยตัวเองไม่หยุด

เขายังหลงคิดว่าตัวเองมีสายตาดีมาก โตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยมองใครผิดไปเลยสักคน

แต่ตอนนี้ กลับมาตกม้าตายอยู่ในมือผู้หญิงคนหนึ่ง นี่มันแม่งเฮี้ยมากจริง ๆ เลย

“พอแล้วเจินเจิน รักษาชีวิตที่อยู่สุขสบายของเธอไปให้ดีเถอะ เพราะว่าอีกไม่นาน เธอก็จะได้กลับไปเป็นเจินเจินอีกครั้งแล้ว” พอพูดจบ ทามทอยก็เข็นมายมิ้นท์ออกไปจากห้องสอบสวนเลย

ชวนชมหรี่เปลือกตาลง บดบังความมืดมนในดวงตาไป

เปลี่ยนกลับไปเป็นเจินเจินเหรอ?

ไม่มีทาง เธอไม่มีทางยอมให้เกิดขึ้นเด็ดขาด!

นอกสถานีตำรวจ ทามทอยเข็นมายมิ้นท์เดินไปทางรถของเธอที่อยู่ข้างหน้า

ระหว่างทาง เธอก้มหน้าไว้ตลอด และลูบข้อมือที่พันผ้าพันแผลของตัวเองไป เหมือนกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่

พอทามทอยเห็นเข้า ก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “กำลังคิดเรื่องไฝแดงเม็ดนี้ของคุณอยู่เหรอ?”

มายมิ้นท์ตอบอืมไปคำหนึ่ง “ใช่ค่ะ ไม่คิดไม่ได้ การกระทำของเจินเจินที่มาทำลายไฝแดงเม็ดนี้มันน่าแปลกมากเลย แต่เธอก็ไม่ยอมที่จะบอกเหตุผลออกมา เพราะฉะนั้นยังไงในใจของฉันก็ยังมีปมอยู่อันหนึ่ง”

“ที่เจินเจินทำร้ายคุณ เพราะรู้สึกว่าคุณจะมาเปิดโปงสถานะของเธอ และก่อนหน้านี้ลำดวนก็เคยบอกกับคุณว่าไฝแดงของคุณสามารถเป็นภัยคุกคามต่อสถานะของเจินเจินไม่ใช่เหรอ? ส่วนสถานะที่เจินเจินสนใจมากที่สุด ก็คือสถานะของชวนชม เพราะฉะนั้นที่ข้อมือของชวนชมตัวจริงอาจจะมีไฝแดงอยู่หรือเปล่า จากนั้นเจินเจินก็รู้สึกว่าคุณเป็นชวนชมตัวจริง เพราะฉะนั้นก็เลย......”

“จะเป็นไปได้ยังไง” มายมิ้นท์พูดขัดคำพูดของเขาขึ้นอย่างไม่รู้จะขำหรือว่าจะหัวเราะดี แล้วส่ายหน้าแล้วก็พูดขึ้นว่า “ฉันจะไปเป็นชวนชมได้ยังไง ฉันเป็นลูกแท้ ๆ ของพ่อแม่นะ คุณเคยได้ยินว่าพ่อแม่ฉันไปอุ้มใครมาเป็นลูกสาวบุญธรรมมาจากที่อื่นไหมล่ะ?”

“มันก็ไม่เคยมีนะ” ทามทอยยักไหล่เล็กน้อย

“แค่นี้ก็พอแล้วไง” มายมิ้นท์เหล่ตามองเขาทีหนึ่ง