รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 417

เธอไม่อยากที่จะตาบอดต่อไปแล้ว หากเวลานานไป คงต้องยุ่งยากแน่

ประการแรกในส่วนของเทนเดอร์กรุ๊ป เตชิตจับตามองเธออยู่และต้องการทวงอำนาจการจัดการในมือเธอกลับคืนมาครึ่งหนึ่ง ดังนั้นหากเธอไม่ไปเทนเดอร์กรุ๊ปเป็นระยะเวลานาน เตชิตจะต้องใช้โอกาสนี้ซื้อตัวคนของเธออย่างแน่นอน และสร้างเรื่องขัดขวางเธอมากมาย

ประการที่สองทางด้านของเยี่ยมบุญ แม้ว่าเธอจะปิดบังเรื่องที่ตนมองไม่เห็น แต่หากเยี่ยมบุญตรวจสอบอย่างละเอียด ก็จะทราบว่าเธอตาบอด แม้ว่าคำพูดที่เปปเปอร์พูดออกไปนั้นจะทำให้เยี่ยมบุญไม่กล้าทำอะไรเธอ แต่ว่าการกระทำอย่างลับๆก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สามารถปิดบังเปปเปอร์ได้

ดังนั้น เธอจะต้องรีบทำให้ดวงตากลับมามองเห็นอีกครั้ง เพื่อเทนเดอร์กรุ๊ปและเพื่อตัวเอง

การันต์ก็เป็นนักจิตวิทยาคนหนึ่ง เมื่อเห็นท่าทีที่ร้อนใจของมายมิ้นท์ ก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร จึงลูบไหล่ของเธอเบาๆบางพูดขึ้นว่า“ไม่ต้องเป็นกังวล จะต้องหายดีแน่ ตอนนี้ที่ยังไม่กลับสู่ภาวะปกติเป็นเพราะว่าลิ่มเลือดในสมองยังไม่สลายไปจนหมด ตอนที่ตรวจครั้งที่แล้วพบว่า ก้อนเลือดไม่ใหญ่มาก ดังนั้นน่าจะสลายได้เร็วมาก นับเวลาดูแล้วน่าจะไม่กี่วันนี้ก็จะกลับมาเป็นปกติแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ มายมิ้นท์ก็คลายความกังวลลง“ถ้าอย่างนั้นก็ดีค่ะ”

“นอกจากดวงตาที่ยังมองไม่เห็นแล้ว ยังมีส่วนอื่นที่รู้สึกไม่สบายไหมครับ？ยกตัวอย่างเช่นเวียนศีรษะ？”การันต์พิงที่โต๊ะพลางถามขึ้น

มายมิ้นท์ส่ายศีรษะ“ไม่เวียนศีรษะแล้วค่ะ”

“ครับ ผมทราบแล้ว ถ้าอย่างงั้นก็ไม่ต้องสั่งยาใหม่แล้ว”การันต์แกว่งมีดผ่าตัดพลางพูดขึ้น

มายมิ้นท์ลุกขึ้นจากโซฟา“ขอบคุณสำหรับการรักษาของคุณ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”

ป้าทิพย์รีบก้าวขึ้นมาข้างหน้า พลางพยุงเธอไปที่รถเข็น

การันต์ก็ลุกขึ้นยืนเช่นเดียวกัน“เดี๋ยวผมไปส่งพวกคุณขึ้นลิฟต์นะครับ”

ทั้งสามเดินออกจากห้องทำงาน แล้วมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์

ขณะที่เดินมาถึงยังลิฟต์ จู่ๆป้าทิพย์ก็ร้องขึ้นมา

มายมิ้นท์หันไปถามด้วยความสงสัย“เกิดอะไรขึ้นป้าทิพย์？”

“ฉันเห็นสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญค่ะ เพิ่งเดินออกมาจากด้านหน้าของแผนกโรคไต เดินเข้าไปที่ลิฟต์ทางด้านนั้น สีหน้าของทั้งสองไม่ค่อยสู้ดีนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญ ดวงตาแดงก่ำ เหมือนกับเพิ่งร้องไห้มา”ป้าทิพย์มองไปทางด้านหน้าพลางตอบกลับ

มายมิ้นท์เลิกคิ้ว“แผนกโรคไต ？พวกเขาไปทำอะไรที่แผนกโรคไต？”

ทั้งยังร้องไห้ด้วย คงไม่ใช่เพราะการล้มครั้งนั้น จนบาดเจ็บที่เอวหรอกนะ？

ไม่น่าใช่นะ โดยปกติแล้ว การล้มในขึ้นนี้น่าจะทำให้กระดูกได้รับบาดเจ็บมากกว่า ไม่มีทางที่จะทำลายอวัยวะภายในได้

“อยากรู้เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก แค่ผมสอบถามก็รู้แล้ว อย่าลืมสิว่า นี่เป็นโรงพยาบาลของผม”การันต์ขยับแว่นตา พลางพูดขึ้นเสียงเบา จากนั้นก็ไปยังแผนกโรคไต

ป้าทิพย์มองไปยังมายมิ้นท์“คุณมายมิ้นท์ คุณหมอการันต์เดินไปถามแล้ว พวกเราจะเข้าไปหรือว่าจะกลับดีคะ？”

“กลับไปแบบนี้ไม่น่าจะมีมารยาทนัก รออยู่ที่นี่เถอะ”มายมิ้นท์คิดพลางพูดขึ้น

ป้าทิพย์พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรออกมา พยุงรถเข็นแล้วรออยู่กับเธอ

รอประมาณห้านาที การันต์ก็กลับมา

หลังจากที่มายมิ้นท์ได้ยินป้าทิพย์พูดเตือนขึ้นก็เอ่ยปากถามขึ้นว่า：“เป็นยังไงบ้างคะ？”

“ไตของเยี่ยมบุญมีปัญหา”การันต์ขยับแว่นตาพลางตอบคำถาม

มายมิ้นท์ตกใจ“ไตมีปัญหา？คงไม่ใช่เป็นเพราะล้มจนทำลายอวัยวะภายในหรอกนะ？”

“ไม่ใช่ครับ”การันต์ส่ายศีรษะ“หมอที่ตรวจบอกว่า เยี่ยมบุญมีภาวะไตวายเล็กน้อย”

“ไตวาย！”มายมิ้นท์ร้องด้วยความตกใจ“เขาเป็นโรคไตวาย？”

“ใช่ครับ”การันต์พยักหน้า“เมื่อสักครู่นี้ผมได้ดูข้อมูลการตรวจรักษาของเยี่ยมบุญแล้ว พบว่าเขามีเนื้องอกแต่กำเนิด