รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 47

“นายบอกชาหวานว่า ครอบครัวนายจนมาก วันหนึ่งทำสามงาน?” มายมิ้นท์ส่งเสียงเหอะๆ แล้วมองมาที่เขาด้วยแววตาเหยียดหยาม “ฉันว่าการแสดงของนายไม่เสียเปล่าเลยนะ คงรับบทนักแสดงยอดเยี่ยมทุกนาทีเลยสิท่า”

ทามทอยยักไหล่ “ก่อนหน้านี้ผมเอารถไปซ่อมที่ศูนย์ เธอก็ยังคิดว่าผมเป็นพนักงานซ่อมรถเลย ผมไม่รู้จริงๆว่าเธอทำงานที่บริษัทคุณ พูดหยอกแค่ไม่กี่คำ ใครจะไปรู้ว่าเธอจะเชื่อทั้งหมด แถมยังโทรบอกให้ผมมาขับรถให้คุณอีก”

มายมิ้นท์เหลือบตามองบน “นายเห็นชาหวานใสซื่อหลอกง่าย เลยเล็งเธอไว้ล่ะสิ?”

“คุณใส่ร้ายผมแล้ว ทุกครั้งล้วนแล้วแต่เป็นเธอที่เข้ามาชวนผมคุยก่อน” ทามทอยเอ่ยพูดด้วยสีหน้าประมาณ “ผู้หญิงชอบเยอะก็งี้” จากนั้นก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “เธอต่างหากอยากเลี้ยงดูผมเอง”

“...........”

มายมิ้นท์หวนนึก ดูยังไงก็เหมือนชาหวานอยากเลี้ยงดูทามทอยจริงๆด้วย

“ประธานมายมิ้นท์ จะไปไหน?” ทามทอยหันกลับไปคาดเข็มขัดนิรภัย “ผมขับรถให้คนอื่นนั่งครั้งแรกเลยนะ แถมยังเป็นรถเก่าๆด้วย คุณนี่มันโชคดีจริงๆ”

หลังจากออกรถ เขาก็เอ่ยแขวะเปปเปอร์ขึ้นมาสองสามประโยค “พวงมาลัยสัมผัสแย่มาก รถคันนี้นี่มันเศษเหล็กดีๆนี่เองพี่เปอร์นี่ยังไง ตัวเองขับไมบัครถหรูๆสักคันยังไม่มีให้เมียเก่าเลยหรือไง”

“เรื่องที่ฝากนายจัดการก่อนหน้านี้ ทำไมนายยังไม่โทรกลับมารายงานฉัน?” มายมิ้นท์ข้ามบทสนทนาไปอย่างเฉยชา

“พนักงานไม่ได้ทำ น้ำขวดนั้นก็ไม่มีอะไรผิดปกติ แล้วผมต้องโทรกลับหาคุณทำไม?” แววตาของทามทอยฉายแววแปลกๆ “ผมดูกล้องวงจรปิดในคืนนั้นแล้ว แค่เดินออกมาจากห้องน้ำคุณยังเดินเซเลย เมาจนภาพตัดขนาดนั้น คุณน่าจะคิดมากไปเองหรือเปล่า”

ทามทอยหัวเราะออกมา เอ่ยเย้าแหย่ว่า “คุณมายมิ้นท์ แต่เมื่อคืนคุณใจกล้ามากนะ ท่าทางแบบนั้นของคุณพี่เปอร์ก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกเหมือนกันใช่ไหม?”

“...........” มายมิ้นท์ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกกระอักกระอ่วน และอึดอัดไปทั้งร่างกาย

เธอกลัวว่าทามทอยจะเอาไปพูดมั่วซั่ว และอาศัยความเป็นเจ้าของคลับ ดูวิดีโอไปหมดแล้ว!

“ในเมื่อว่ามาอย่างนั้นก็แล้วไป ตอนนี้โรงเรียนมัธยมอีจงได้แล้ว ฉันง่วงและจะงีบสักหน่อย ถ้าถึงเรียกฉันด้วยนะ” มายมิ้นท์ทำทีเป็นหลับตา ไม่สนใจเขาอีก

ขณะเดียวกัน ทางด้านบริษัทตระกูลภักดีพิศุทธิ์——

เยี่ยมบุญเพิ่งได้รู้ข่าวว่า เทนเดอร์กรุ๊ปของมายมิ้นท์กำลังจะซื้อบริษัทดีย์คูเปอร์ และกำลังติดต่อหาร่องรอยของเจ้าของบริษัทดีย์คูเปอร์

เขานึกไม่ถึงเลยว่า ภายในเวลาสั้นๆ มายมิ้นท์จะกลายมาเป็นคนเก่งขนาดนี้ได้

“แต่แล้วยังไงต่อให้เก่งแค่ไหน ผลักแค่นิดเดียวเทนเดอร์กรุ๊ปก็ล้มแล้ว!” เยี่ยมบุญแสยะยิ้มเย็น พร้อมกับส่งข้อความไปให้คนที่อยู่ข้างนอก

ครั้งนี้เขาจะทำให้เทนเดอร์กรุ๊ปล้มจนลุกไม่ขึ้น!

เขาอยากจัดการเทนเดอร์กรุ๊ปจนอดรนทนรอไม่ไหว แล้วนำชัยชนะไปให้ลูกสาวคนโตที่เสียชีวิตไปได้เชยชม

เยี่ยมบุญเพิ่งออกคำสั่งได้ไม่ทันไร จู่ๆหน้าจอคอมพิวเตอร์บนโต๊ะก็กะพริบอย่างบ้าคลั่ง เขากำลังจะกดปิดเครื่อง หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็กลับมาเป็นปกติ พร้อมกับเปิดหน้าต่างวิดีโอหนึ่งขึ้นมา

แสงในวิดีโอคมชัดเป็นอย่างมาก เขาเห็นคนที่กำลังนอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น บนชุดพนักงานมูนสตาร์คลับอาบไปด้วยเลือด

ดวงตาของเยี่ยมบุญหดเล็กลง

เขาติดต่อคนนี้ไม่ได้มาตลอด ทำไมถึงมาอยู่ในคลิปนี้ได้?

พนักงานที่นอนอยู่บนพื้นครวญครางออกมาอย่างทรมาน ลมหายใจเริ่มรวยริน บ่งบอกได้ชัดว่ากำลังเจ็บปวด ไม่นาน ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่มีเครื่องหน้าเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจกก็โผล่เข้ามาในกล้อง

ชายหนุ่มหันมามองกล้องอย่างชิงชัง แววตาที่เผยแววเย็นยะเยือกสบเข้ากับเยี่ยมบุญเขม็ง “ประธานลาเต้”

“แกเป็นใคร ทำไมมาอยู่ในคอมของฉันได้!” เยี่ยมบุญขมวดคิ้ว คิดจะปิดเครื่อง แต่ไม่ว่ากดปุ่มปิดยังไงเครื่องก็ไม่ดับลงเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว