รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 472

เพราะฉะนั้น เธอกังวลมากว่าเทนเดอร์จะถูกเบื้องบนตรวจสอบอย่างละเอียด

ถึงแม้ว่าหลังจากที่เธอเข้ามารับช่วงต่อในเทนเดอร์ จะไม่เคยทำเรื่องอะไรที่ผิดต่อกฎหมายมาก่อน แต่ว่าเมื่อก่อนมีอย่างแน่นอน

หลังจากที่คุณพ่อกระโดดตึกฆ่าตัวตายแล้ว เทนเดอร์ก็ตกอยู่ในการดูแลจัดการของเตชิตมาตลอด

เตชิตคนนั้นเธอรู้จักเป็นอย่างดี ละโมบโลภมากประจบสอพลอแถมยังใจดำ ไม่มีอะไรที่ทำออกมาไม่ได้

สี่เดือนก่อนหน้านี้ ตอนที่ชาหวานเข้ารับตำแหน่งในฝ่ายการเงิน ก็เจอบัญชีปลอมเยอะมาก อีกทั้งปัญหาการเลี่ยงภาษี และสิ่งเหล่านี้ ก็คือสิ่งที่เตชิตทำ

ตอนนี้บัญชีปลอมถูกลบออกจากระบบไปแล้ว ภาษีที่หลบเลี่ยง เธอก็ให้ชาหวานจ่ายไปนานแล้ว แต่ก็รับประกันไม่ได้ว่าจะไม่มีปัญหาอย่างอื่นอีก

ถึงอย่างไรเตชิตก็บริหารบริษัทนานกว่าเธอถึงหกปี กำลังคนในบริษัท ก็เยอะกว่าเธอมาก ปะปนอยู่ในแผนกต่างๆ ใครจะรู้ว่ายังมีเรื่องผิดกฎหมายอย่างอื่นอยู่อีกหรือเปล่า

แต่ว่าดูจากที่เธอรู้จักเตชิตคนนี้ จะต้องยังมีอีกแน่นอน แค่เธอยังตรวจสอบไม่เจอเท่านั้น

แต่ทันทีที่ถูกเบื้องบนตรวจสอบเจอ เทนเดอร์ก็จบเห่แน่

มองดูคิ้วที่ขมวดกันแน่น และสีหน้าที่ตึงเครียดของมายมิ้นท์ ทามทอยรู้เลยว่าเธอกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่ พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่ต้องเป็นกังวลขนาดนั้นหรอก ดูท่าทางจริงจังของคุณนั่นสิ เหมือนยายแก่คนหนึ่งเลย ผมก็บอกแล้วว่าเป็นข่าวดี เพราะงั้นผ่อนคลายลงหน่อยเถอะ ครั้งนี้บริษัทในเมืองเดอะซีที่เบื้องบนจะสุ่มตรวจสอบ คือเอสซีกรุ๊ปกับวีจีกรุ๊ป”

“เอสซีกรุ๊ปกับวีจีกรุ๊ป?” ได้ยินว่าเป็นสองบริษัทนี้ ไม่มีเทนเดอร์กรุ๊ป มายมิ้นท์ถอนหายใจโล่งอกในทันที หัวใจที่กำลังเต้นแรง ก็ค่อยๆกลับเข้าสู่จังหวะปกติ

เธอตบไปที่หน้าอกเบาๆ สงบสติอารมณ์ลงมา จากนั้นก็ถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย “เอสซีถูกเลือกเข้าไปอยู่ในรายชื่อบริษัทที่ถูกสุ่มตรวจสอบฉันไม่แปลกใจเลย เพราะถึงอย่างไรในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมานี้ เอสซีก็เกิดปัญหาค่อนข้างมากอยู่ แต่ทำไมวีจีกรุ๊ปถึงถูกสุ่มตรวจสอบได้? ตามหลักแล้ว โอกาสที่เทนเดอร์กรุ๊ปฉันจะถูกเลือกน่าจะสูงที่สุดถึงจะถูก”

“เป็นแบบนั้นไม่ผิด สองชื่อที่เบื้องบนกำหนดเอาไว้ในตอนแรก ก็คือเทนเดอร์กรุ๊ปกับเอสซีกรุ๊ป เพราะถึงอย่างไรช่วงนี้คุณกับตระกูลภักดีพิศุทธิ์มีเรื่องกันอย่างอึกทึกครึกโครม รู้กันทั้งประเทศ แต่ว่าเมื่อไม่นานมานี้วีจีกรุ๊ปเกิดคดีฆาตกรรมขึ้น เนื่องจากคดีมีความพิเศษ เลยไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ แต่เบื้องบนก็รู้เรื่องแล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจเลือกแค่หนึ่งในรายชื่อระหว่างเอสซีกับเทนเดอร์ในการสุ่มตรวจ เพื่อเว้นพื้นที่รายชื่อไว้ให้กับวีจีกรุ๊ป” ทามทอยดื่มน้ำแล้วอธิบาย

มายมิ้นท์พยักหน้า “จากนั้นเทนเดอร์ก็เลยโชคดีที่ไม่ได้ถูกเลือกใช่ไหม”

“ประมาณนั้นแหละ แต่ส่วนใหญ่เป็นเพราะคุณพ่อผมแอบดำเนินการบางอย่างลับๆ คุณก็รู้ว่า เรามีความแค้นต่อตระกูลภักดีพิศุทธิ์ ย่อมต้องอยากเห็นเอสซีของตระกูลภักดีพิศุทธิ์ถูกตรวจสอบอย่างละเอียดมากกว่าอยู่แล้ว ผมไม่เชื่อว่าเอสซีจะขาวสะอาดขนาดนั้น ดังนั้นรอจนกว่าเบื้องบนตรวจสอบเจอความผิดของเอสซีแล้ว ตระกูลภักดีพิศุทธิ์กับเอสซีก็จบเห่แน่ ถึงเวลานั้นเราก็สามารถลงมือกับเยี่ยมบุญได้เลย ไม่ต้องคอยคำนึงถึงเรื่องอื่นๆอีก”

พูดไป ทามทอยก็ยักคิ้วหลิ่วตามาทางเธอ “เป็นอย่างไรบ้างมายมิ้นท์ นี่เป็นข่าวดีใช่ไหม?”

มายมิ้นท์กำฝ่ามือแน่น พยักหน้าด้วยความตื่นเต้นที่ยากจะปิดบังในดวงตา “เป็นข่าวดีแน่นอนอยู่แล้ว ข่าวดีที่ใหญ่หลวงมาก!”

เธอกับทามทอย พยายามหาหลักฐานการทำผิดกฎหมายของเอสซีมาตลอด ดังนั้นถึงได้จัดการให้เจินเจินเข้าไปในตระกูลภักดีพิสุทธิ์

เพราะมีเพียงการหาหลักฐานการทำผิดกฎหมายของเอสซีให้เจอ และหลังจากที่พวกเขาส่งมอบขึ้นไปแล้ว ตอนที่ลงมือกับเอสซีและตระกูลภักดีพิสุทธิ์ เบื้องบนถึงจะไม่เข้ามาขัดขวาง อีกทั้งยังจะยื่นมือเข้ามาช่วยจัดระเบียบอีกด้วย

เพียงแต่ว่าหลักฐานการทำผิดกฎหมายของเอสซีถูกซ่อนไว้ลึกเกินไป นานขนาดนี้แล้ว เธอกับทามทอยยังรวบรวมอะไรไม่ได้เลยสักนิด

คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ทางเลี้ยวเคี้ยวคดสถานการณ์พลิกกลับ เบื้องบนจะลงมือตรวจสอบเอง

และการตรวจสอบของเบื้องบน ก็คือการเข้าไปในเอสซีโดยตรง ตรวจสอบอย่างเปิดเผย ไม่ต้องแอบสืบอย่างเงียบๆ เหมือนเธอกับทามทอยแบบนี้ เพราะกลัวว่าจะไปทำให้เยี่ยมบุญรู้ตัว แล้วเยี่ยมบุญจะไปทำลายหลักฐาน

แต่ถ้าเบื้องบนตรวจสอบ ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องพวกนี้แล้ว เพราะถึงอย่างไรคนคนเดียว จะเอาชนะเครื่องมือของประเทศชาติได้อย่างไร

ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น มายมิ้นท์รีบถาม: “ทามทอย เบื้องบนจะตรวจสอบลงมาเมื่อไหร่?”

“น่าจะภายในสามเดือน รายละเอียดเฉพาะเจาะจงผมก็บอกไม่ได้เหมือนกัน เพราะถึงอย่างไรก็ต้องตรวจสอบถึงสิบบริษัท” ทามทอยโบกมือแล้วตอบ

มายมิ้นท์ยิ้มแล้วพูดอย่างมีความสุข: “สามเดือนก็โอเคอยู่ ก็ถือว่าเร็วมากแล้ว ต้องรู้ว่าถ้าเราสืบกันเอง อย่างน้อยต้องใช้เวลาเป็นปีหรือไม่ก็ครึ่งปี”

“ก็จริงนะ” เอามือทั้งสองข้างของทามทอยไปด้านหลัง วางไว้บนพนักพิงโซฟา ตอบกลับมาอย่างเกียจคร้าน

เพราะดีใจมากจนเกินไป ร่างกายของมายมิ้นท์สั่นเทาเล็กน้อย ดวงตาคู่สวยคู่นั้น ยิ่งเปล่งประกายพราวแพรวสดใส

สามเดือน รออีกแค่สามเดือน เธอก็สามารถล้างแค้นให้พ่อได้แล้ว

นี่เป็นข่าวดีที่ทำให้เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังจริงๆ

มายมิ้นท์รู้สึกหน่วงๆที่ปลายจมูก ดวงตาเริ่มแดงขึ้นมา

ทามทอยเห็นแล้ว พูดขึ้นมาอย่างประหลาดใจ: “มายมิ้นท์ คุณร้องไห้ทำไม?”

“ฉันไม่ได้ร้องไห้” มายมิ้นท์เงยหน้าขึ้นมา เช็ดไปที่มุมตา พูดด้วยรอยยิ้ม: “ฉันดีใจมากเกินไปหน่อย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว