รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 492

เมื่อนึกถึงคำเชิญของลาเต้ให้ไปร่วมงานเลี้ยงเมื่อครู่ มายมิ้นท์ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

โชคดีเหลือเกินที่เธอปฏิเสธไป ไม่อย่างนั้นถ้าพรุ่งนี้เปปเปอร์เห็นกับเธอเขาเข้า คงจะคิดว่าเธอจงใจปรากฏตัวต่อหน้าเขาแน่ๆ

เหอะๆ เธอจะไม่ยอมให้เปปเปอร์มีโอกาสดูถูกเธอเด็ดขาด

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อนึกถึงเปปเปอร์เชิญเรด้า มาเป็นคู่ควงออกงานเลี้ยง หัวใจของมายมิ้นท์ก็ตึงเครียดขึ้นมา

เธอลากเก้าอี้ออกมานั่งลงจากนั้นใช้มือจับไปที่เมาส์ คลิกดูหน้าโซเชียลส่วนตัวของเรด้า

เมื่อเห็น เรด้า ใช้กระเป๋าแบรนด์เนม รถ รองเท้าเครื่องสำอางและของอื่นที่มีมูลค่าสูง คิ้วอันได้รูปงดงามของเธอก็ขมวดเข้าหากัน

โปรไฟล์หน้าแรกของเรด้าเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความมั่งคั่ง ทำให้รู้สึกว่าเธอกำลังอวดรวย

สรุปแล้วก็คือการกระทำเช่นนี้ของเรด้าไม่เหมาะสมกับเปปเปอร์เอาเสียเลย

ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอก ภูมิหลังของครอบครัวหรือความชื่นชอบส่วนตัว ล้วนไม่เหมาะสมกันทั้งสิ้น

สองคนนี้ไม่เข้ากันเลยสักนิด

หากท้ายที่สุดแล้วเปปเปอร์จะเลือกที่จะแต่งงานกับเรด้า เธอคงจะสงสัยในความสามารถด้านการมองคนของเขา

“ประธานมายมิ้นท์คะ จู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น”

มายมิ้นท์ตกตะลึงก่อนจะปิดหน้าเว็บเพจอย่างรวดเร็วแล้วหันไปมองซินดี้ที่เดินเข้ามาอยู่ตรงประตูอย่างรวดเร็ว เธอพยายามยิ้มขึ้นท่ามกลางอารมณ์หงุดหงิด “มีอะไรเหรอคะ?”

ให้ตายสิ เธอจะรู้สึกผิดทำไม!

ก็แค่ดูหน้าโปรไฟล์ไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงทำตัวเหมือนว่าทำผิดอย่างนี้เล่า

เลขาซินดี้ไม่เข้าใจว่ามายมิ้นท์กำลังตื่นตระหนกเรื่องอะไรอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก รีบปล่อยมือจากประตูแล้วพูดว่า “ผู้ช่วยของประธานเตชิตให้ดิฉันมารายงานว่า เชิญคุณไปประชุมที่ห้องทำงานค่ะ”

“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” มายมิ้นท์พยักหน้าตอบรับ

จากนั้นเลขาซินดี้ก็หันหลังจากไป

มายมิ้นท์จัดการเก็บโต๊ะทำงาน จากนั้นหยิบแล็ปท็อปของเธอขึ้นมาเดินไปที่ประตู

หลังสิ้นสุดการประชุมเป็นเวลายาวนานถึงสองชั่วโมง

เมื่อเธอเดินกลับมาที่ห้องทำงาน ก็ได้รับสายจากลาเต้

“ที่รักครับ ผมไม่มีคู่ควงออกงานจริงๆ ยืมตัวเลขาซินดี้ของคุณหน่อยได้ไหม?” ลาเต้เอ่ยถาม

มายมิ้นท์เงยหน้ามองดูฝั่งตรงข้ามของโต๊ะทำงานเธอ และพบเลขาซินดี้ที่กำลังจัดเก็บเอกสารอยู่บนโต๊ะ เธอยิ้มขึ้นแล้วตอบว่า “ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ เดิมทีซินดี้ก็เป็นเลขาของคุณที่ส่งมาช่วยฉัน เดี๋ยวฉันจะลองถามเลขาซินดี้ดูนะคะว่าเธอยินดีไปหรือเปล่า”

เมื่อเห็นว่ามายมิ้นท์พูดถึงตน เลขาซินดี้จึงหยุดการเคลื่อนไหวของเธอแล้วเงยหน้าขึ้นมอง “ประธานมายมิ้นท์คะ ประธานลาเต้เหรอคะ?”

มายมิ้นท์ยิ้ม “ใช่แล้ว พรุ่งนี้เขาจะไปงานเลี้ยง แต่จะต้องมีคู่ควงออกงานผู้หญิงไปด้วย เลยอยากจะให้คุณไปเป็นเพื่อนเขาหน่อยน่ะ”

“ฉัน?” เลขาซินดี้ชี้ไปที่ตน นัยน์ตาฉายแววประหลาดใจ

มายมิ้นท์พยักหน้า “ใช่ค่ะ”

“ไม่ค่ะ ฉันทำไม่ได้!” เลขาซินดี้ตกใจกลัวแล้วรีบลุกขึ้นยืนทันที เธอโบกไม้โบกมือเป็นความหมายว่าตนเองไม่เหมาะสม

จะให้เธอไปเป็นคู่ควงออกงานยิงของประธานลาเต้ได้อย่างไร?

เพราะว่าคนที่เป็นคู่ควงหากไม่ใช่แฟนก็จะต้องเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งต่อกัน

ส่วนเธอไม่ได้เป็นทั้งแฟนของประธานลาเต้ และไม่ได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประธานลาเต้ขนาดนั้น จะไปเป็นคู่ควงออกงานของประธานลาเต้ได้อย่างไร?

“ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ?” มายมิ้นท์มองไปทางเลขาซินดี้ด้วยความงุนงง

“ฉัน...… ฉัน...…” เลขาซินดี้ก้มหน้า มือของเธอจิกกระโปรงทรงเอทำงานสีดำเอาไว้แล้วพูดตะกุกตะกัก

จะให้เธอพูดว่า เธอกลัวว่าหลังจากได้เป็นคู่ควงออกงานของประธานลาเต้แล้ว เธอจะต้องการครอบครองประธานลาเต้มากขึ้นกว่าเดิมออกมาได้เหรอ?

มายมิ้นท์ไม่รู้ว่าภายในใจของเลขาซินดี้คิดอะไรอยู่ เธอคิดว่าซินดี้คงจะเพียงแค่ประมาท เนื่องจากไม่เคยเป็นคู่ควงออกงานของใครมาก่อน จึงได้ยิ้มขึ้นแล้วปลอบเธอว่า “ไม่เป็นไรหรอก ก็แค่ไปกินข้าวกับลาเต้เท่านั้นเอง แล้วก็พบกับแขกนิดหน่อย ไม่ต้องกลัวหรอกนะ”

“แล้วทำไมประธานมายมิ้นท์ถึงไม่ไปล่ะค่ะ?” จู่ๆ เลขาซินดี้ก็เอ่ยถามเธอ คนที่ประธานลาเต้องการจะเชิญไปมากที่สุดน่าจะเป็นคุณประธานมายมิ้นท์ต่างหากนี่?

มายมิ้นท์ยิ้มขึ้นแล้วไม่ได้ปิดบังแต่อย่างใด เธอตอบไปว่า “ฉันไปไม่ได้หรอก เพราะว่าพรุ่งนี้เปปเปอร์ก็คงไป”

เมื่อได้ยินคำนี้เลขาซินดี้จึงไม่ได้พูดอะไรอีก

มิน่าล่ะ ประธานมายมิ้นท์ไปเองไม่ได้ เป็นเพราะประธานเปปเปอร์ก็ไปด้วยนี่เอง

ก็จริงอยู่ อดีตสามีภรรยาต้องเจอหน้ากันก็คงจะทำตัวไม่ถูก

“ดังนั้น ช่วยไปเป็นเพื่อนลาเต้ทีนะ เพราะหากว่าเธอไม่ไปละก็ ลาเต้คงจะไปคนเดียว เขาคงไม่อยากจะไปหาคนที่ไม่สนิทไปด้วย เพราะว่านอกจากฉันแล้ว คุณก็เป็นคนที่เขาสนิทมากที่สุดที่เป็นผู้หญิง” มายมิ้นท์มองไปทางเลขาซินดี้แล้วพูดด้วยความจริงจัง