รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 519

มายมิ้นท์ตอบอืมไปคำหนึ่ง

“ไปกันเถอะ” เปปเปอร์พูดขึ้นมาอีกครั้ง

เรียวปากของมายมิ้นท์ขยับเล็กน้อย อย่างไม่ค่อยกล้า

ในเมื่อนี่คือคนตายนะ

นอกจากเคยเห็นในหนังแล้ว เธอก็ไม่เคยเห็นคนตายมาก่อนเลย แล้วก็ยิ่งไม่เคยไปสถานที่เกิดเหตุเลย

เพราะฉะนั้น ตอนนี้เธอก็เลยค่อนข้างรู้สึกกลัว

เปปเปอร์มองความหวาดกลัวของมายมิ้นท์ออก แล้วก็บีบมือของเธอเบา ๆ “ไม่เป็นไร มีผมอยู่ด้วยนะ”

มายมิ้นท์หันหน้าไปมองเขา

จ้องมองความสงบนิ่งบนใบหน้าของเขา รวมทั้งแววตาที่จริงจัง ความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของเธอ ก็ลดลงไปไม่น้อย

“ไปกันเถอะ” พอเปปเปอร์รู้สึกว่าสภาพจิตใจของเธอดีขึ้นมาหน่อยหนึ่งแล้ว ก็จับมือเธอไว้ แล้วก็เดินเข้าไปข้างใน

มายมิ้นท์ปล่อยให้เขาพาตัวเองเดินไป จ้องมองแผ่นหลังที่กว้างใหญ่ของเขา สายตาสั่นไหวเล็กน้อย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“พวกคุณมาแล้วเหรอครับ” พลตำรวจภูทิศที่ทำการจดบันทึกอยู่รอบนอกตอนแรก พอเห็นมายมิ้นท์กับเปปเปอร์และผู้ช่วยเหมันตร์ทั้งสามคนมาถึงแล้ว ก็รีบปิดสมุดบันทึกลงแล้วก็เดินมาหา

เปปเปอร์พยักหน้าเล็กน้อย “พลตำรวจภูทิศ สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”

สายตาของเขาจ้องมองไปข้างหน้า

ด้านหน้าโดนพวกหมอและตำรวจห้อมล้อมไว้อย่างมิดชิด จนทำให้มองไม่เห็นสถานการณ์เบื้องต้น

ดังนั้น เขาถึงต้องถามกับพลตำรวจภูทิศ

พลตำรวจภูทิศกดปีกหมวกลงต่ำเล็กน้อยแล้วตอบกลับมาว่า “ศพยังอยู่ตรงนั้น แพทย์นิติเวชยังไม่มา เพราะฉะนั้นก็เลยให้หมอของโรงพยาบาลนี้ทำการตรวจศพเบื้องต้นไปก่อน แต่ยังไงหมอพวกนี้ก็ไม่ใช่แพทย์นิติเวช ไม่ใช่คนที่ชันสูตรมืออาชีพ ดังนั้นจึงชักช้ามาก และตอนนี้ก็ยังไม่ได้ผลสรุปเลยครับ”

“ทำไมถึงไม่ตามการันต์มาล่ะ?” เปปเปอร์ขมวดคิ้วขึ้นมา

เจ้าหมอนั่น มีความสนใจเกี่ยวกับการวิจัยร่างกายมนุษย์เป็นอย่างมาก

เพราะฉะนั้นตอนที่อยู่ที่ต่างประเทศนั้น ได้ยินมาว่าคอยไปทำงานพิเศษเป็นแพทย์นิติเวชอยู่บ่อย ๆ

เพราะว่ามีแต่แพทย์นิติเวชเท่านั้น ที่จะสามารถทำการทดลองกับร่างกายมนุษย์ได้ตลอดเวลา

“ตามแล้วครับ” พลตำรวจภูทิศถอนหายใจแล้วพูดขึ้นมา “มีหมอแนะนำให้ตามตัวหมอการันต์มา แต่ว่าตอนนี้หมอการันต์กำลังผ่าตัดให้ผู้ป่วยอยู่ ก็เลยยังมาไม่ได้ ต้องรออีกเดี๋ยวถึงจะมาถึงครับ”

“ไม่ค่ะ เขามาถึงแล้วค่ะ” มายมิ้นท์ชี้ไปที่เงาร่างตรงหน้าเงาหนึ่งแล้วก็พูดขึ้นมา

เปปเปอร์กับพลตำรวจภูทิศหันไปมองพร้อมกัน ก็เห็นการันต์ที่ใส่ชุดผ่าตัดสีเขียวเต็มตัวที่ยังไม่ทันได้เปลี่ยนออก และใส่หมวกคลุมผ่าตัดอยู่กำลังเดินมาอย่างเร่งรีบ

พลตำรวจภูทิศมีสีหน้าดีใจทั้งหน้า “ดีมากเลย คุณหมอการันต์มาแล้ว ถ้าชันสูตรศพส้มเปรี้ยวเสร็จ ก็คงน่าจะหาสาเหตุในการฆ่าตัวตายของส้มเปรี้ยวได้แล้ว ประธานเปปเปอร์ คุณมายมิ้นท์ เดี๋ยวผมขอตัวไปหาหมอการันต์ก่อนนะครับ”

“อืม” เปปเปอร์พยักหน้าขึ้นมา

พลตำรวจภูทิศเดินไปทางการันต์เลย

แน่นอนว่าการันต์ก็มองเห็นเขาแล้ว แล้วก็เห็นมายมิ้นท์และเปปเปอร์ที่อยู่ข้างหลังเขาด้วย

การันต์ไม่ได้สนใจเปปเปอร์ แต่กลับพยักหน้ากับมายมิ้นท์เล็กน้อย ถือว่าเป็นการทักทาย

แน่นอนว่ามายมิ้นท์เองก็พยักหน้ากลับไปให้ครั้งหนึ่ง จากนั้นก็เห็นพลตำรวจภูทิศเริ่มพูดคุยกับเขาขึ้นมา

ทั้งสองคนพูดคุยกันไปไม่กี่ประโยค พลตำรวจภูทิศก็ให้ผู้คนที่ห้อมล้อมศพของส้มเปรี้ยวอยู่ถอยออกไป

พอคนถอยออกไป สภาพศพของส้มเปรี้ยว ก็ปรากฏเข้ามาอยู่ตรงหน้ามายมิ้นท์เลย

มายมิ้นท์กลัวศพคนตายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วตอนนี้ก็มาเห็นสภาพศพที่น่าอนาถของส้มเปรี้ยวโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็ตกใจจนสีหน้าขาวซีดไปทันที แล้วก็กรีดร้องขึ้นมา “ว้าย!”

นั่นเป็นภาพยังไงเหรอ ก็คือส้มเปรี้ยวกำลังนอนคว่ำหน้าอยู่บนสนามหน้า เลือดสด ๆ ได้เลอะเทอะเปรอะเปื้อนจนสนามหญ้าผืนนั้นแดงเถือกไปหมด

และใบหน้าของส้มเปรี้ยว ก็กระแทกจนเนื้อหนังเละเทะ แม้แต่ใบหน้าก็ดูไม่ชัดเจน แม้แต่ศีรษะก็ยุบเข้าไปเป็นหลุมใหญ่ แถมยังมีของเหลวสีขาวไหลออกมาด้วย……

มายมิ้นท์ตกใจจนอวกไปสองที แล้วก็หลับตาลง คนทั้งคนก็หมดสติไปเลย

“มายมิ้นท์!” เปปเปอร์จ้องมองเธอเซมาทางตัวเอง สีหน้าก็ร้อนใจขึ้นมา แล้วรีบยื่นมือออกไป รวบตัวเธอมาไว้ในอ้อมกอด

เปปเปอร์อุ้มตัวเธอนั่งลง ให้เธอพิงอยู่ในอ้อมแขนของเขา จากนั้นก็เขย่าตัวเธอเบา ๆ “มายมิ้นท์ตื่นซิ”

ทางด้านโน้น พอการันต์พบเห็นสถานการณ์ของมายมิ้นท์ ตอนแรกตั้งใจจะไปชันสูตรศพให้ส้มเปรี้ยว ซึ่งใส่ถุงมือเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย แต่ตอนนี้กลับถอดออกไปเลย แล้วก็เดินมาทางเปปเปอร์กับมายมิ้นท์เลย

“เธอเป็นอะไรไป?” การันต์ถามขึ้นมา

เปปเปอร์ก้มหน้าลงไปมองมายมิ้นท์ ในดวงตามีแววหงุดหงิดกะพริบผ่านไปเสี้ยวหนึ่ง “ตกใจจนเป็นลมไปน่ะซิ”

ที่จริงในตอนนั้นเขาคิดไว้แล้วว่าพลตำรวจภูทิศจะต้องให้คนถอยไป

และก็ได้เตรียมตัวไว้แล้วว่าจะปิดตามายมิ้นท์ไว้

แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนั้น มายมิ้นท์จะตอบสนองเร็วขนาดนี้ ในตอนที่มือของเขายังไม่ทันได้ปิดตาเธอเลย เธอก็มาพบเห็นภาพนั้นเข้าซะแล้ว

ครั้งนี้ เขาเป็นคนผิดพลาดเอง

การันต์ไม่ได้พูดอะไร ก็เปิดเปลือกตาของมายมิ้นท์ดูเล็กน้อย แล้วก็กดจุดระหว่างจมูกกับขอบปากของเธอเล็กน้อย และกดจุดต่าง ๆ ของเธอไปหน่อย