รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 523

เดิมทีแล้วเปปเปอร์เห็นลาเต้โทรมา ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อย

แต่ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเธอ อารมณ์ก็ดีขึ้นทันที

เธอบอกเขาก่อนว่าคนที่โทรมาคือใคร ก็คือไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดอะไรใช่ไหมล่ะ

ถึงแม้ว่าตัวเธอเองจะไม่รู้เรื่องนี้ก็ตาม

“รับสิ” เปปเปอร์ลดฝีเท้าลง “คงเห็นข่าวส้มเปรี้ยวฆ่าตัวตาย เลยโทรมาหาคุณโดยเฉพาะ”

“ฉันก็คิดแบบนี้” มายมิ้นท์พยักหน้า รับสายแล้วเปิดลำโพง

อย่างที่คิดไว้ เสียงดังของเต้ก็ดังขึ้น “มิ้นท์ เธอเห็นข่าวในเน็ตแล้วใช่ไหม ส้มเปรี้ยวฆ่าตัวตาย มันเรื่องจริงหรือไม่จริง?”

“เรื่องจริง!” มายมิ้นท์เอ่ยปากตอบกลับ “ตำรวจโทรหาฉันแล้ว ส้มเปรี้ยวกระโดดตึกฆ่าตัวตายจริงๆ ตอนนี้ฉันอยู่ที่เกิดเหตุ”

“ซี้ด……” ลาเต้ตกใจมาก “จริงเหรอเนี่ย! ฉันนึกว่าสื่อข่าวจงใจปล่อยข่าวปลอม เพื่อทำให้มันเป็นประเด็นร้อน ไม่คิดว่าส้มเปรี้ยวจะฆ่าตัวตายจริงๆ!”

“นั่นสิ ใครก็คาดไม่ถึงจริงๆ” มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว

ลาเต้ถามอีก “มิ้นท์ สถานการณ์ที่เกิดเหตุเป็นยังไงบ้าง?”

ได้ยินเสียงเขาเรียกมิ้นท์ คิ้วเปปเปอร์ก็ขมวดเป็นปมทันที

ดูท่าแล้วต้องหาโอกาสให้ลาเต้เปลี่ยนวิธีการเรียกใหม่

มายมิ้นท์ไม่เห็นว่าชายข้างกายไม่พอใจ ตอบกลับเสียงเรียบ “ตำรวจกำลังตรวจสอบสาเหตุส้มเปรี้ยวกระโดดตึกฆ่าตัวตายอยู่ เรื่องอื่นยังไม่แน่ชัด”

“งั้นเหรอ งั้นฉันไปอยู่กับเธอได้ไหม” ลาเต้พูด

เปปเปอร์เม้มริมฝีปากบาง

ตอนนี้มายมิ้นท์เห็นแล้ว ส่ายหน้าให้กับปลายสาย “ไม่ต้องหรอกเต้ เปปเปอร์อยู่กับฉัน นายไม่ต้องมา”

ได้ยินดังนั้น ริมฝีปากบางเปปเปอร์จากเม้มเป็นเส้นตรง ก็วาดโค้งขึ้นทันที

เห็นสีหน้าเขาเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด มายมิ้นท์ไม่รู้ทำไม รู้สึกน่าขำเล็กน้อย ในดวงตาก็เผยรอยยิ้มออกมา

แต่ลาเต้ไม่พอใจ เสียงกลายเป็นแหลมคมนิดหน่อย “ว่าไงนะ? เปปเปอร์ก็อยู่กับเธอ? ดึกป่านนี้แล้ว ทำไมเธอไปอยู่กับมัน?”

“ท่านย่าให้เขาไปส่งฉัน ตอนเย็นฉันดื่มเหล้า ขับรถไม่ได้ก็เลยตกลง ต่อมาฉันได้รับโทรศัพท์ว่าส้มเปรี้ยวฆ่าตัวตาย ฉันก็เลยมากับเขา”

พูดถึงตรงนี้ มายมิ้นท์ก็เห็นลิฟต์ตรงหน้า จึงพูดขึ้นอีกครั้ง “เอาล่ะเต้ ฉันต้องเข้าลิฟต์แล้ว มีเรื่องอะไรพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”

สิ้นคำพูด เธอก็วางสาย จากนั้นก็เดินเข้าลิฟต์

เห็นเธอเข้ามา เปปเปอร์ก็ปล่อยมือที่ขวางประตูลิฟต์เอาไว้ “ทำไมไม่บอกเขาว่าคนที่กระโดดตึกฆ่าตัวตาย ไม่ใช่ส้มเปรี้ยวตัวจริงล่ะ?”

“ไม่จำเป็น” มายมิ้นท์ส่ายหน้า “คนที่กระโดดตึกไม่ใช่ส้มเปรี้ยว เรื่องนี้มีแค่เราสามคน แล้วก็คุณหมอการันต์เท่านั้นที่รู้ ตอนนี้ตำรวจก็ไม่รู้ คนยิ่งรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดี และเดี๋ยวการันต์ทำการตรวจสอบเสร็จ แน่ใจแล้วว่าศพไม่ใช่ส้มเปรี้ยวจริงๆ ตำรวจก็จะรู้ ถึงตอนนั้นตำรวจก็จะแบนข่าว ไม่ให้เราเปิดเผยกับคนนอก ดังนั้นบอกเต้ไปก็ไม่มีความหมาย”

“คุณคิดรอบคอบมากเลย” เปปเปอร์ชม

มายมิ้นท์ยิ้ม “ขอบคุณ”

“ไม่เป็นไร” เปปเปอร์ตอบกลับ จากนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ มองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง “แล้วก็ เมื่อกี้ฉันดีใจมาก”

“ฮะ?” มายมิ้นท์ตกตะลึง “ดีใจอะไร?”

เปปเปอร์ยิ้ม ไม่พูดอะไร

มายมิ้นท์เอียงศีรษะ รู้สึกเขาแปลกประหลาด

แต่ในเมื่อเขาไม่ยอมบอก เธอก็ไม่ตื้ออยู่แล้ว

ไม่นาน ก็มาถึงห้องตรวจสอบแล้ว

ตอนนี้การันต์ยังอยู่ในห้องตรวจสอบ ยังไม่ออกมา

เมื่อมายมิ้นท์และเปปเปอร์มาถึง ด้านนอกมีแค่พลตำรวจภูทิศเพียงคนเดียว กำลังเดินไปเดินมาด้วยความกังวล

“พลตำรวจภูทิศ” มายมิ้นท์เอ่ยปากเรียก