รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 600

เมื่อเตชิตได้ยินว่า มายมิ้นท์ต้องการยึดอำนาจเขา สีหน้าก็เปลี่ยนไป กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาสั่นด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป

เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขากำลังตื่นตระหนก

เพราะถึงยังไงเขาก็รู้ดีว่า หากมายมิ้นท์ใช้อำนาจยึดหุ้นทั้งหมดอยู่ในมือเขา นั่นก็เท่ากับว่าเขาถูกไล่ออกจากเทนเดอร์กรุ๊ป！

“มายมิ้นท์ หลานสาว คุณ……”

ขณะที่เตชิตกำลังคิดที่จะพูดอะไรบางอย่าง เพื่อให้มายมิ้นท์ใจเย็นลงก่อน ดารามายที่อยู่ข้างกายเขา ทันใดนั้นก็ตบโต๊ะด้วยใบหน้าโกรธ“มายมิ้นท์ คุณอย่าทำเกินไปนะ！”

ทุกคนต่างมองมาที่ดารามาย

มายมิ้นท์หรี่ตา“อ่อ？ฉันทำเกินไปยังไงเหรอ？”

“คุณยังไม่ถือว่าทำเกินไปเหรอ？อาเตเป็นผู้อาวุโสของพวกเรา ท่าทีของคุณเมื่อสักครู่นี้ ทำให้ตระกูลกิตติภัคโสภณต้องขายหน้า”ดารามายชี้ไปที่มายมิ้นท์ มองมายมิ้นท์ราวกับทำผิดมหันต์

มายมิ้นท์เหมือนจะได้ยินเรื่องตลกใหญ่ ทันใดนั้นก็หัวเราะทันที “ผู้อาวุโส？ดารามาย แม้แต่พ่อแท้ๆของคุณยังสามารถทำร้ายจนตายได้ เห็นได้ชัดว่าคุณก็ไม่ได้เห็นว่าประธานเตชิตเป็นผู้อาวุโสจริงๆหรอก ประธานเตชิตคุณก็ต้องระวังหน่อย หล่อนสามารถทำร้ายพ่อแท้ๆจนตายได้ ไม่แน่วันใดวันหนึ่งก็อาจจะทำให้ผู้อาวุโสอย่างคุณต้องตายได้เช่นกัน”

“มายมิ้นท์ คุณพูดจาเหลวไหลอะไร ใครทำร้ายพ่อจนตาย！”เมื่อได้ยินคำพูดของมายมิ้นท์ ในใจของดารามายก็หดลงกะทันหันความสับสนและความรู้สึกผิดถูกจารึกไว้ทั่วใบหน้า

มายมิ้นท์คงไม่ได้รู้เรื่องนั้นหรอกนะ？

ไม่ คงไม่หรอก มายมิ้นท์น่าจะพูดถึงเรื่องเมื่อหกปีก่อน ที่หล่อนกับแม่ขโมยเงินหนีไป แล้วทำให้พ่อต้องกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก

ใช่ ต้องเป็นเรื่องนี้แน่นอน ดังนั้นอย่าตื่นตระหนก อย่าตื่นตระหนก

ลูกตาของดารามายกลอกไปมา บอกตัวเองในใจเช่นนั้น

มายมิ้นท์สังเกตท่าทีของหล่อน เมื่อเห็นการตอบสนองของหล่อน จึงวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ และเก็บระงับอารมณ์ให้มากขึ้น

ที่แท้ สิ่งที่จิพูดก็เป็นความจริง ดารามายเป็นฆาตกรที่วางยาพ่อ ไม่เช่นนั้นดารามายก็คงไม่มีอาการตื่นตระหนกเช่นนี้

ตอนที่อยู่เกาหลี ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยพูดว่าดารามายขโมยเงินของพ่อไปจนทำให้พ่อต้องกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ในตอนนั้น ปฏิกิริยาตอบกลับของดารามายไม่ได้รุนแรงขนาดนี้ ทั้งยังเยาะเย้ยอีกว่าจิตใจของพ่อไม่เข้มแข็งพอ เรื่องเพียงแค่นี้ก็กระโดดตึก

ดังนั้นจะเห็นได้ว่า อาการตื่นตระหนกของดารามาย คงมีเพียงเรื่องที่วางยาพ่อเท่านั้น

รอก่อนก็แล้วกัน สักวันหนึ่ง เธอจะทำให้ดารามายต้องชดใช้อย่างสาสม！

แม้แต่พ่อแท้ๆของตนก็กล้าวางยา คนแบบนี้อกตัญญูจริงๆ

“ฉันพูดจาเหลวไหล？”มายมิ้นท์ยิ้มอย่างเย็นชา“ดารามายคุณทำร้ายพ่อจนตายหรือไม่ ในใจของคุณย่อมรู้ดี คำพูดบางคำพูดฉันยังไม่อยากพูดให้ชัดเจน แต่ว่าฉันจะบอกคุณให้นะ ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้คุณอยู่อย่างเป็นสุขแน่”

ดารามายกลอกตาขาวอย่างรังเกียจ“คุณจะไม่ยอมให้ฉันอยู่อย่างเป็นสุข？ได้ ฉันจะรอดู ฉันจะรอดูว่าคุณจะทำให้ฉันอยู่อย่างไม่เป็นสุขได้อย่างไร แต่ว่าวันนี้พวกเรามาตกลงกันก่อนดีกว่าว่าตำแหน่งประธานบริษัทนี้จะให้ใครนั่ง”

“ไม่มีความจำเป็น！”มายมิ้นท์เงยคางสูงขึ้นเล็กน้อย พลางมองหล่อนด้วยแววตาเย็นชา“ตำแหน่งนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่วนมาถึงคุณหรอกดารามาย เมื่อสักครู่นี้ฉันก็ได้พูดแล้วว่า คุณไม่มีความสามารถ ไม่มีหุ้น ดังนั้นคุณมีสิทธิ์อะไรที่จะมาแข่งขันเป็นตำแหน่งประธานบริษัทกับฉัน？”

“ใครบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์？”ดารามายยกแขนขึ้น พลางยิ้มอย่างโอ้อวด“ฉันยอมรับว่า ฉันไม่มีความสามารถในการบริหารบริษัท แต่ว่าอาเตสามารถช่วยฉันได้ สำหรับเรื่องที่คุณบอกว่าฉันไม่มีหุ้น คุณพูดผิดแล้ว อย่าลืมนะว่า ฉันก็เป็นลูกสาวพ่อเหมือนกับคุณ ดังนั้นหุ้นที่อยู่ในมือของคุณ ก็ควรเป็นของฉันครึ่งหนึ่ง！ในมือของคุณมีหุ้นอยู่ร้อยละห้าสิบเอ็ด คุณก็ควรแบ่งให้ฉันร้อยละยี่สิบห้าจุดห้า ดังนั้นคุณมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์แย่งตำแหน่งประธานบริษัทกับคุณ？”

เมื่อพูดประโยคนี้ออกไป มีคนเห็นด้วย และมีคนไม่เห็นด้วย

“พูดก็ถูก ประธานบริษัทคนก่อนจากไปอย่างกะทันหัน ไม่ได้เขียนพินัยกรรมไว้ จึงได้นำหุ้นทั้งหมดให้กับประธานมายมิ้นท์เพียงคนเดียว ดังนั้นคนคนนี้มีสิทธิ์ในหุ้นอีกครึ่งหนึ่งจริงๆ”