รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 669

แหวน?

ทำไมบนมือของเขาถึงสวมแหวนอยู่ล่ะ

แล้วแหวนวงนี้ ยังค่อนข้างคุ้นตาด้วย

หรือว่าจะเป็น......

มายมิ้นท์สีหน้าเคร่งขรึม รีบทิ้งแขนเสื้อในมือลง เปลี่ยนเป็นใช้สองมือจับมือซ้ายของเปปเปอร์เอาไว้ ยืดนิ้วนางของเขาออกมา เพื่อจะได้เห็นแหวนที่เขาสวมอยู่บนนิ้วนางได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

หลังจากมองอยู่สักพัก ในที่สุดมายมิ้นท์ก็แน่ใจ นี่เป็นแหวนแต่งงานตอนนั้นของพวกเขาจริงๆ

เขาสวมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

มายมิ้นท์ลูบๆแหวนแต่งงานผู้ชายที่อยู่บนนิ้วนางของเปปเปอร์ เม้มปากเล็กน้อย

แหวนนี่ เป็นเธอเองที่ซื้อเอาไว้ตอนนั้น

ตอนที่พวกเขาจะแต่งงานกัน ท่านย่าให้เขาไปซื้อแหวนเป็นเพื่อนเธอ แต่เวลานั้น เขาไม่รู้สึกอะไรกับเธอ ดังนั้นจึงปฏิเสธที่จะไปกับเธอ ด้วยเหตุนี้สุดท้ายแล้วเธอจึงไปเองคนเดียว เลือกไว้หลากหลายคู่ สุดท้ายก็ถูกใจคู่นี้ ด้านในยังสลักชื่อของพวกเขาเอาไว้ด้วย

ตอนที่ถึงงานแต่ง ร้านจิวเวลรี่ได้ส่งแหวนมาให้ พวกเขาแลกแหวนกันแล้ว แต่หลังจากงานแต่งเสร็จสิ้น เขาก็ถอดแหวนออก ไม่สวมอีกเลย

แม้เธอจะผิดหวัง แต่ก็ไม่ได้บังคับให้เขาต้องใส่

เพราะเธอรู้ว่า เขาไม่รักเธอ ยินยอมให้เธอสวมแหวนให้เขาในงานแต่งงาน ไม่ทำให้เธอขายหน้า นั่นถือว่าเขาก็ไว้หน้าเธอแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ปรารถนาอย่างอื่นอีก

จากนั้นตลอดหกปีที่ผ่านมา เธอก็ไม่เคยเห็นเขาสวมแหวนอีกเลย จนกระทั่งช่วงก่อนหย่า ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมจู่ๆเขาถึงสวมแหวนอีกครั้ง

เพียงแต่เขาต่อต้านที่จะให้เธอเข้าใกล้ ดังนั้นเธอจึงมองไม่เห็นแหวนอย่างชัดเจน ถึงขนาดที่ เธอลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าแหวนผู้ชายวงนั้นของเขาหน้าตาเป็นยังไง

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอจำได้ว่า บนแหวนผู้ชายวงนี้ มีเพชรเม็ดหลักเหมือนกับแหวนผู้หญิงของเธอ ตอนนี้เธอก็คงจำไม่ได้หรอก แหวนที่เขาสวมตอนนี้ ก็คือแหวนแต่งงานของพวกเขาตอนนั้นนั่นเอง

มายมิ้นท์มองชายหนุ่มที่กำลังหลับสนิท แล้วมองแหวนที่อยู่บนนิ้วมือของชายหนุ่มอีกครั้ง

เธอพอจะรู้ว่าทำไมตอนนี้เขาถึงสวมแหวนอีกครั้ง

เพราะความรักที่มีต่อกัน เพราะพวกเขาจะกลับมาคบกันอีกครั้ง

อีกอย่างแหวนวงนี้ สงสัยว่าเขาน่าจะสวมมาสักระยะนึงแล้วสินะ

เมื่อกี้ตอนที่เธอตรวจดูแหวน เห็นรอยแหวนบนนิ้วนางของเขาค่อนข้างชัด

คิดๆแล้ว แหวนนี่ เขาคงสวมเอาไว้ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้ถอดเฝือกบนมือออกด้วยซ้ำ

เพียงแต่มือของเขาโดนคล้องแขวนไว้ตลอด ทำให้เธอแทบจะไม่ได้สังเกตเลย ดังนั้นจึงไม่ทันเห็น

อีกอย่างเขาก็ไม่ได้พูดถึงด้วย

ไม่นึกจริงๆว่าเขาจะอดกลั้นมาได้ตลอด!

มายมิ้นท์ยิ้มออกมาอย่างหดหู่ สอดแขนซ้ายของเปปเปอร์เข้าไปในแขนเสื้อ แล้วติดกระดุมชุดนอน ดึงผ้าห่มขึ้นมา ห่มให้เขา ทั้งยังโน้มตัวลงไปจูบบนหน้าผากของเขาเล็กน้อย ถึงลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง

นอนให้เต็มอิ่มนะ

ตื่นแล้ว คุณก็ห้ามเป็นเหมือนอย่างวันนี้อีก ดื่มจนเมามายไม่ได้สติ ทำให้ทั่วร่างกายของตนเองเต็มไปด้วยจุดด่างพร้อย

คุณควรจะมีจิตใจที่ฮึกเหิมและห้าวหาญสิ แม้ในใจจะซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้มากมายขนาดนั้น ก็ห้ามเปิดเผยออกมาเหมือนอย่างตอนนี้เด็ดขาด

ไม่งั้นคนอื่นจะคว้าจุดอ่อนนี้ บวกกับการหลอกใช้ ผลที่ตามมาก็ไม่อยากจะจินตนาการเลย

ดังนั้นเปปเปอร์ คุณจะทำตามใจตัวเองไม่ได้แล้วนะ