รักของเรา เริ่มต้นจากคืนนั้น นิยาย บท 3

“เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไร!” พ่อเลี้ยงพุ่งตรงมาข้างหน้า

เขาจ้องไปที่จังเหม่ยเอ๋อ ใบหน้าแดงก่ำ “เงินสินสอดนี้ให้มาแล้ว จะเอาคืนได้ยังไง? ลูกสาวที่แต่งออกไปก็เหมือนน้ำที่ถูกสาดออกไป เงินสินสอดที่ให้มาก็เหมือนน้ำที่ถูกสาดออกไป คุณสามารถเอาน้ำกลับคืนมาอีกครั้งได้ไหม

“หึ ก็นี่คือลูกสาวคุณ บ้านไหนจะต้องการ?” จังเหม่ยเอ๋อหน้าตาดุร้าย

“ทะเบียนสมรสก็จดแล้ว แต่งงานก็แต่งแล้ว! สินสอดนี้ไม่ให้เด็ดขาด” พ่อเลี้ยงขัดคอไม่ถอยแม้แต่นิดเดียว

เรื่องเมื่อคืน พ่อเลี้ยงก็รู้เรื่องนี้ดี ตอนนี้ที่เขาไม่ยอมเพราะสินสอดที่ฉันได้รับได้ให้แม่ไปทั้งหมดแล้ว แต่พ่อเลี้ยงของฉันกลับเอาเงินนั้นไปดาวน์บ้านให้กับลูกชายของเขา

ตอนนี้ฉินจวิ้นเฟยต้องการให้คืนสินสอด นั่นคือกำลังเฉือนเนื้อของเขา เขาก็ต้องปฏิเสธโดยธรรมชาติ

แต่กลับเป็นฉันที่อายจนแทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีกับการทะเลาะกันของพวกเขา

“พอแล้ว!” ฉันตะโกนเสียงดังออกไป “เงินสินสอดฉันจะคืนให้พวกคุณ แม่ฉันยังป่วยอยู่ พวกคุณเงียบหน่อย”

ใจของฉันเหมือนถูกมีดกรีด แล้วมีความเกลียดชังมากมายหลั่งไหลออกมา

“เธอจะคืน? เอาอะไรมาคืน? ลั่วอีอี ฉันบอกได้แค่ว่า ฉันไม่มีเงิน” ใบหน้าของพ่อเลี้ยงน่ากลัวและหม่นหมอง

“ไม่มีเงินก็เอาบ้านไปขาย นั้นคือสินสอดที่เขาให้ฉัน”

หน้าอกของฉันกระเพื่อมอย่างรุนแรง จ้องหน้าพ่อเลี้ยงอย่างเอาเป็นเอาตาย ฉันบีบฝ่ามือตัวเองแน่นจนเลือดไม่ไหลเวียน

อารมณ์ของฉันใกล้จะระเบิดแล้ว ถ้าหากเขายังตอบโต้อีกสักประโยค ฉันคงจะระเบิดอารมณ์ใส่เขาจริงๆ

“จะคืนเมื่อไหร่?” ฉินจวิ้นเฟยยิ้มอย่างเย็นชาแล้วมองที่ฉัน แล้วเดินมาในทันที

หัวใจของฉันแน่นขึ้น พลังของฉันหมดไปในฉับพลัน ก้มหัวลงไปโดนไม่รู้ตัว

“ในบัตรของฉันมีอยู่สามหมื่น ฉัน...ให้เธอก่อน......” ฉันเอ่ยปากตอบรับ