รักนายมันเจ็บเหลือเกิน นิยาย บท 34
บทที่34 อดไม่ได้ เธอไปตายสิ
วิคณาพึ่งออกมาจากบ้านก็ถูกคนตีไปที่คอเลยทำให้เธอเป็นลมไปชั่วขณะ
พอเธอตื่นขึ้นก็พบว่าตัวเองถูกล่ามไว้ในห้องที่มืดๆ
เธอขยับตัวก็รู้สึกว่าที่คอของเธอนั้นปวดเป็นอย่างมาก แขนขาทั้งสองข้างก็ถูกล่ามไว้
เธอก็เลยตะโกนออกไปดังๆว่า “ใครก็ได้มาปล่อยฉันที”
พอผ่านไปสักครู่นึงประตูก็เปิดเข้ามา มีคนใส่เสื้อสีดำสามสี่คนเดินเข้ามาในห้อง
“พวกแกเป็นใคร ทำไมต้องจับฉันมาที่นี่” วิคณาถามอย่างโกรธๆ “พวกแกรู้ไหมว่าแฟนฉันเป็นใคร เขาคือเซนนะ”
ชายพวกนั้นมองเธออย่างเยือกเย็น ตอนที่เธอตะโกนชื่อของเซนขึ้นมาพวกเขาก็หัวเราะขึ้นมา “นี่เธอกำลังฝันหรือไงหะ”
วิคณาพูด “ฉันมีหลักฐานว่าฉันเป็นผู้หญิงของเซน เอามือถือมาให้ฉัน ฉันจะติดต่อไปหาเขาเอง แกต้องการเงินหรือว่าอะไรเขาให้พวกแกได้”
ผู้ชายได้แต่ยืนมองวิคณาอย่าสงบและไม่พูดอะไร
วิคณามองสีหน้าของพวกเขาก็เดาไม่ออกว่าพวกมันต้องการอะไรกันแน่ ทั้งสองมองหน้ากัน วิคณาเลยพูดออกไปว่า “ไม่เอาเงินงั้นหรอ งั้นก็คงไม่คิดที่จะทำอะไรฉันใช่ไหม”
ผู้ชายเหล่านั้นยิ้ม “ทำไรเธองั้นหรอ นี่เธอหลงตัวเองจริงๆ”
วิคณาไม่รู้จะทำสีหน้ายังไง “ไม่ต้องการเงิน และก็ไม่ต้องการอย่างว่า งั้นแกจับฉันมาทำไมห้ะ”
“นี่รู้ไหมว่าก่อนหน้านี้เธอทำเรื่องอะไรไว้” ผู้ชายพูด “หรือบางทีเธอก็รู้ว่าทำเรื่องอะไรผิด ก็แค่ต้องรับผลกรรมงั้นหรอ”
“หมายความว่ายังไง” วิคณาสงสัย
“หมายความว่ายังไงเธอรู้ดี” ผู้ชายพูด “เธอคิดว่ากำแพงมีหูประตูมีตาจริงไหม เธอทำอะไรผิดเอาไว้คิดว่าจะปิดไม่ให้ใครรู้ตลอดชีวิตงั้นหรอ น่าตลกจังนะ”
วิคณากลัวจนตัวสั่น “แกหมายความว่า…เซนรู้เรื่องนี้แล้วงั้นหรอ”
ผู้ชายยักคิ้วแล้วพูดว่า “งั้นเธอคิดว่าเธอมาอยู่ที่นี่ทำไมล่ะ”
วิคณาหน้าซีด ปากสั้น “จบแล้ว เซนรู้เรื่องเข้าแล้ว...เขารู้เรื่องแล้ว”
“เธอหมอบแล้วก็เงยหน้าขึ้นไปพูด “เซนอยู่ที่ไหน ฉันจะพบเขา”
สายตาของผู้ชายมองไปที่เธออย่างน่ากลัว “จะคิดก็อย่าคิดเลย เถ้าแก่ไม่มาพบเธอหรอก ตอนนี้เขาอยากให้เธอตายจะตายไป”
วิคณาเบิกตากว้าง จนสร้อยดัง “แกหลอกฉัน เซนรักฉันจะตายไป เขาไม่ทำอย่างนั้นกับฉันหรอก”
ผู้ชายยิ้มอย่างเยือกเย็นมองไปที่เธอ แล้วก็บีบคางของเธอ
ลูกน้องทั้งสองคนหยิบอาวุธออกมาจากด้านหลังแล้วยื่นอาวุธนั้นไปทางวิคณา
“แกจะทำอะไร พวกแกจะฆ่าฉันงั้นหรอ เซนไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่” วิคณาพูดอย่าโกรธๆ
“เถ้าแก่ไม่เพียงแต่จะปล่อยพวกฉันไปยังจะให้รางวัลกับพวกฉันอีก” ผู้ชายยิ้ม “ตอนนี้เธอก็เสพให้เต็มที่กับชีวิตช่วงสุดท้ายของเธอ เถ้าแก่บอกกับพวกเราว่าไม่ควรที่จะปล่อยเธอให้รอดไป”
พอพูดจบชายพวกนั้นก็เดินจากไป
ประตูค่อยๆปิดลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนายมันเจ็บเหลือเกิน