บทที่32 ความจริงทั้งหมด
น่าตลกใช่ไหมล่ะ
เซนอยู่ก็ถามขึ้นมา
ลูกน้องได้แต่ตัวสั่นแล้วถาม “เถ้าแก่หรอครับ”
เซนพูด “นายบอกว่ารสรินช่วยฉันเนี่ยนะมีหลักฐานงั้นหรอ”
ลูกน้องรู้ว่ายังไงตอนนี้เขาก็รับไม่ได้ที่ได้ยินเรื่องแบบนี้ เรื่องก่อนหน้านี้เดิมทีมันเหมือนเป็นเรื่องโกหกแต่อยู่วันนึงก็ถูกเปิดเผยขึ้นมาก็คงต้องใช้เวลาทำใจสักพัก
ลูกน้องถอนหายใจแล้วพูด “มีครับ”
“ก่อนหน้าที่คุณรสรินจะช่วยเถ้าแก่ เธอได้รับบาดเจ็บ ถ้าเกิดเถ้าแก่สังเกตดีๆก็จะเห็นแผลนั้นเองครับ”
“ยังมีอีกครับ ก่อนหน้านี้หลังจากที่คุณรสรินช่วยเสร็จเธอได้เดินไปเอาผ้าห่มลงมาให้เถ้าแก่ตอนนั้นมีคนเห็นมันครับ”
“แต่ว่า ตอนที่เธอเดินไปเอาผ้าห่มมาให้เถ้าแก่เธอก็ได้เรียกคนอื่นๆมาช่วยเถ้าแก่ครับ พอวิคณาเห็นดังนั้นก็เลยบอกให้เธอเข้าไปในบ้านเอาน้ำร้อนซักให้อาดครับ”
“พอคุณรสรินเห็นว่ามีหลายคนมาช่วยคุณก็รู้แล้วว่ายังไงคุณก็ปลอดภัยเธอก็เลยเข้าไปอาบน้ำในบ้านก่อนครับ”
“ดังนั้นตอนที่คุณตื่นขึ้นมาก็เห็นคุณวิคณาแทนที่จะเป็นคุณรสรินไงล่ะครับ แต่ว่าจริงๆแล้วคนที่ช่วยคุณก็คือคุณรสรินไงครับ”
“เธอ เป็นเพราะเธอชอบคุณมาโดยตลอด และไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนดังนั้นเรื่องที่เธอทำในภายหลัง ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่สมเหตุผลครับ อีกอย่างตามความคิดของผม เป็นเพราะว่าแค่คุณรสรินรักคุณแต่กลับไม่เคยคิดที่จะทำร้ายคุณและก็ไม่ทำร้ายคุณวิคณา”
เซนเงียบ
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้จะพูดอะไรดี
เสียใจหรอ
มีเรื่องมากมายที่เข้ามาหาเขาในตอนนี้
ลูกน้องก็เลยพูดต่อไปอีกว่า “แม้ว่าผมจะรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ควรที่จะทำให้คุณสับสนแต่ยังไงผมก็จะพูดเพื่อให้คุณรสรินได้รับความยุติธรรมและก็เพื่อคุณ….จะได้ไม่ต้องเสียใจไปอีก
“คุณรสรินแม้ว่าจะไม่เคยทำร้ายใครมาก่อนแต่ว่าคุณวิคณาคนที่คุณรักกลับหักหลังคุณรสริน”
“เธอถือโอกาสนี้ให้คำพูดและการกระทำต่างๆนานาหลอกคุณรสรินแต่ว่าคุณรสรินกลับเงียบและยอมรับมันต่อไป
“เรื่องหลังจากนี้คงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว หลังจากคุณกับคุณรสรินแต่งงานกันเรื่องนั้นคุณก็รู้ดี”
“เรื่องที่ผมจะพูดต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับคุณวิคณา”
“อันที่จริงแล้วเธอไม่ได้ท้องดังนั้นผลตรวจที่ตรวจออกมานั้นเป็นของปลอม เธอได้จ้างพนักงานในโรงพยาบาลทำผลตรวจปลอมขึ้นมา”
“เรื่องของคุณหนูในวันนี้ที่เกิดขึ้นก็เป็นเพราะเธอจ้างพนักงานในโรงพยาบาลเหมือนเดิม เมื่อถามเวลาที่คุณไม่อยู่ที่นี่ เพื่อที่ใช้โอกาสนี้ในการลงมือ”
“ผมคิดว่าเธอคงกลัวว่าคุณหนูจะอยู่ในใจของคุณมากเกินไปจนมาขัดขวางเธอดังนั้นเธอเลยทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมา”
“เธอดึงที่ช่วยหายใจของคุณหนูออกและเพื่อจะไม่ให้เธอร้องออกมาเธอเลยจัดการปิดปากคุณหนู”
“ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าวันนี้คุณบังเอิญออกไปเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงและมาที่นี่ได้ทันเวลาคุณหนูก็คง….”
ลูกน้องไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่ตอนนี้เขารู้ก็โอเคแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนายมันเจ็บเหลือเกิน