รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 106

“ครับ”

เดิมทีอินทัชนึกว่าบอสรู้แล้วจะโกรธ หรือขัดขวางคนของตระกูลเดชอุปไปสืบเรื่องของคุณหญิง คิดไม่ถึงเลยว่าบอสจะสั่งแบบนี้

“ยังมีเรื่องอื่นอีกไหม?”

อินทัชตอบยิ้มๆว่า “มีสิครับ ผมอยากคุยกับบอสสักหน่อย”

“ไสหัวไปซะ!”

“ฮ่า ๆ ๆ จริงสิ บอส คุณหนูตระกูลธวัชพลังกรที่คลั่งรักบอสรออยู่หน้าบริษัทเราน่ะ พูดเตือนยังไงก็ไม่ยอมไป บอกว่าบอสไม่อยู่บริษัทเธอก็ยังไม่เชื่อ หาว่าเราหลอกเธอ”

ยศพัฒน์เผยสีหน้าเย็นชา “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนาย หล่อนจะตายร้ายดียังไงก็เรื่องของหล่อน”

“บอส บอสใจร้ายเกินไปแล้ว บอสยอดเยี่ยมขนาดนี้ ผู้หญิงที่เคยเจอบอส ยากมากที่จะไม่ตกหลุมรักบอส พวกเธอก็ไม่ได้ผิดอะไร ไม่งั้น บอสก็เป็นกษัตริย์เถอะ มีสนมสักสามพันคน คุณหญิงคือพระมเหสี ยังไงซะบอสก็รวยมากอยู่แล้ว จะเลี้ยงก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร แบบนี้บอสก็จะได้ไม่ต้องหักอกเหล่าคนที่คลั่งรักบอสอีก”

“เห็นคุณกชนิภาดึงดันแน่วแน่ขนาดนั้น จนผมรู้สึกปวดใจแล้วเนี่ย”

อินทัชก็แค่อยากจะดูเรื่องสนุกล้วน ๆ

ยศพัฒน์เอ่ยอย่างเย็นเยือกว่า “อินทัช นายก็จะได้พบเจอกับผู้หญิงที่นายชอบ และก็จะได้แต่งงานด้วย รอนายมีคนที่ชอบเมื่อไหร่ ฉันก็จะเอาคำพูดพวกนี้ที่นายเคยพูดกับฉันไปบอกคนที่นายชอบให้ครบทุกตัวอักษร”

อินทัช “......”

“ถ้าแน่จริง ก็โสดให้ได้ทั้งชีวิต”

อินทัช “......บอส ล้อเล่นเองน่า ผมรู้ว่าบอสเป็นผู้ชายรักเดียวใจเดียว ฮ่า ๆ คุณหญิงโชคดีจริงๆ ได้สามีที่ขนาดนี้ ฮ่า ๆ พวกบอสไปจีบกันต่อเถอะ ผมไม่รบกวนแล้ว”

พูดจบ เขาก็รีบวางสายทันที

คนของยศพัฒน์พบแล้วว่าตระกูลเดชอุปกำลังสืบเรื่องของเทวิกา หลังจากวางแผนเตรียมการ ไม่นาน คุณชายตระกูลสาระทาเองก็ได้ข่าวเช่นกัน

ประยสย์รับโทรศัพท์บนสนามหญ้ากว้างขวาง

สนามหญ้ากว้างใหญ่มากๆ เขายืนอยู่ที่จุดศูนย์กลางของสนาม กำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคน คนอื่นๆต่อให้หูดีขนาดไหนก็ไม่ได้ยิน

“นายน้อย มีคนกำลังสืบวงการชนชั้นสูงของเมืองใหญ่ต่างๆว่ามีตระกูลไหนทำเด็กหายเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนหรือเปล่า”

คนของประยสย์ ตั้งแต่ที่เขาเริ่มสะสมฐานอำนาจของตัวเอง ก็ช่วยเขาตามหาเนตรดาว น้องสาวของเขามาโดยตลอด

ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว

ไม่ว่ายังไงก็หาเนตรดาวไม่เจอสักที

โดยหลักแล้ว คนของประยสย์จะตามหาคนที่เมืองเรวา เพราะคนที่อุ้มเนตรดาวไป ก็ถูกเจอตัวที่เมืองเรวา ในตอนนั้น แต่น่าเสียดายที่ตอนหาเจอ ผู้หญิงที่ชื่อวรันธรก็ตายไปแล้ว

เนตรดาวที่ถูกเธออุ้มไป ก็สูญหายไปตั้งแต่ตอนนั้น

อย่าว่าแต่ประยสย์ คนอื่นๆของตระกูลสาระทาเองก็สืบค้นทุกซอกทุกมุมของเมืองเรวา ตราบใดที่อายุใกล้เคียงกับเนตรดาว พวกเขาก็จะคิดหาวิธีพิสูจน์ว่าอีกฝ่ายเป็นเนตรดาวหรือไม่

ได้ยินคำพูดของลูกน้อง ประยสย์ก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจ เขามีลางสังหรณ์ ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับน้องสาวเขาแน่ ๆ

“รู้ไหมว่าใครที่กำลังตามสืบเรื่องนี้?”

“ข่าวกระจายไปกว้างมาก ยังไม่ชัดเจนว่าใครเป็นคนปล่อยออกมา ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ตามหลังคนกลุ่มนั้น เหมือนว่าก็เพื่อจะตามหาใครบางคน แต่คนกลุ่มหลังไม่เคลื่อนไหวอะไร ราวกับว่ากำลังรอเก็บผลประโยชน์”

“สืบ ไปสืบซะ สืบให้ชัดเจนว่าคนแรกที่ปล่อยข่าวนี้มาจากไหน”

ประยสย์สั่งเสียงเย็น

“สืบแล้วครับ”

“อีกฝ่ายเจาะจงสืบสังคมชนชั้นสูงของเมืองใหญ่ต่างๆ คิดว่าก็น่าจะเป็นคนใหญ่คนโตที่มีอำนาจ ระวังหน่อยล่ะ อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น และอย่าตกหลุมพรางใคร”

ยังต้องป้องกันไม่ให้คนอื่นๆของตระกูลสาระทาลงมือกลางทาง

ตอนนี้คนของประยสย์ค้นพบว่ามีคนกำลังตามหาเนตรดาว ไม่น่าแปลกใจเลยสักนิด

ก็ต้องดูแล้วว่าใครจะตามหาเนตรดาวเจอก่อน

“คุณชาย พวกผมจะระวังตัวให้ดีครับ”

“อืม ถ้ามีข่าวดีก็บอกฉัน”

ประยสย์พูดจบก็วางสาย คุยนานเกินไปไม่ได้ เพราะจะถูกคนจับตามอง

เอาเถอะ แม้จะเขาคุยสั้นมาก ก็จะถูกคนจับตามองอยู่ดี

ข้างสนามหญ้ามีต้นไม้ที่เขียวชอุ่มตลอดทั้งปี ต้นไม้เหล่านั้นกิ่งก้านใบดก ใครจะกล้ารับประกันว่าบนต้นไม้ไม่มีสายลับของใครบางคนซ่อนอยู่?

หลังคุยโทรศัพท์เสร็จ ประยสย์ก็เงยหน้ามองท้องฟ้าสีดำ พลางภาวนาในใจว่า: พระเจ้า ขอให้ผมหาน้องสาวเจอ อย่าให้เธอได้เป็นอันตรายอะไรไปเด็ดขาด

ในความมืดมิด มีคนมาแล้ว

ประยสย์ไม่ได้มองไปยังคนที่มาเยือน

เขาเป็นนายน้อย และมีบอดี้การ์ดมากมาย

บอดี้การ์ดย่อมมาบอกเขาเอง ว่าคนที่มาคือใคร

สักพัก ก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งเดินมาจริงๆ แล้วเอ่ยอย่างนอบน้อมว่า “คุณชาย คุณหญิงคลุ้มคลั่งอีกแล้วครับ ป้าอ้อยให้คนมาเรียกคุณ บอกให้คุณรีบกลับไปปลอบคุณหญิง”

ได้ยินดังนั้น ประยสย์ก็ก้าวเท้าเดินไป พลางถามว่า “สองวันนี้แม่ฉันสงบเงียบมากๆ ทำไมจู่ ๆถึงคลุ้มคลั่งอีกแล้ว?”

เขาซื้อตุ๊กตาตัวใหม่ให้แม่ แม่ก็กอดตุ๊กตาตัวนั้นไม่ปล่อย และไม่ร้องไห้จะเอาเด็กอีก

บอดี้การ์ดเงียบครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “คุณท่านไปพบคุณหญิง”