รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 134

“พี่ก๊อด นี่พี่หมายความว่ายังไงกันเนี่ย?”

“ไอ้คนนามสกุลสาระทา ฉันต่างหากที่ต้องถามแกว่าหมายความว่ายังไง แกให้ฉันเสียแรงคนเสียทรัพย์สินมากมายขนาดนั้นไปลักพาตัวผู้หญิงคนนั้น ไหนบอกว่าเป็นแค่ลูกสาวจากครอบครัวธรรมดา ทำไมแกถึงไม่บอกฉัน? ว่าเธอเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุลตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองแอคเซสซ์”

“คนของฉันหลอกเธอมาขึ้นรถ พอพาเธอหนีได้ไม่กี่นาทีก็ถูกคนติดตามมาแล้ว จากนั้นทุกเส้นทางก็ตั้งด่านตรวจรถยนต์ที่สัญจรไปมา จนทำให้คนของฉันต้องเปลี่ยนรถไม่หยุด และเปลี่ยนเส้นทางไปเรื่อย ๆ จนสุดท้ายต้องโยนเด็กสาวนั่นลงจากรถไป ถึงจะสามารถหลบหนีไปได้”

ต้องมาสิ้นเปลืองคนและเวลาไปมากขนาดนี้ สุดท้ายยังต้องโยนเป็ดที่เข้ามาอยู่ในปากแล้วทิ้ง เรื่องนี้ทำให้พี่ก๊อดรู้สึกโกรธมาก และขายหน้ามาก

เขาทำงานสายนี้มานานขนาดนี้ น้อยมากที่จะมีการผิดพลาดแบบนี้

ครั้งนี้ที่ผิดพลาดไป ต้องโทษไอ้คนนามสกุลสาระทานี่คนเดียว ที่ปิดบังข้อมูลส่วนหนึ่งของเด็กผู้หญิงคนนั้นเอาไว้

คุณชลถามขึ้นมาอย่างตกตะลึง “เธอเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุลเหรอ?”

จากนั้น เขาก็รีบพูดอธิบายขึ้นว่า “พี่ก๊อด ผมไม่รู้จริง ๆ นะว่าเธอจะเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล เธอกลายเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุลไปได้ยังไงกัน?”

“เด็กผู้หญิงคนนั้นประกาศข่าวแต่งงานกับยศพัฒน์คุณชายใหญ่แห่งตระกูลอริยชัยกุลไปตั้งนานแล้ว แกจะไม่รู้เรื่องได้ยังไง?”

“พี่ก๊อด ผมไม่รู้เรื่องจริง ๆ ถ้าผมรู้เรื่องผมก็ต้องบอกพี่ไปแล้ว พี่บอกว่าเธอเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล นี่มันเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่กันเหรอ?”

“ประกาศข่าวมาเมื่อหลายวันก่อน”

คุณชลรีบพูดขึ้นทันที “นั่นก็ใช่แล้วไง เพิ่งประกาศข่าวมาเมื่อหลายวันก่อน คนของผมเสียเวลาไปหลายวันเพื่อจะไปยืนยันว่าเธอเป็นคนที่ผมตามหาอยู่ ผมตรวจสอบประวัติเธอไปรอบหนึ่งแล้ว ตอนนั้นเธอยังไม่ได้เป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุลจริง ๆ นะ”

“ผมเสียเงินจ้างพวกคุณมาทำงานตั้งแพง จะต้องหวังว่าพวกคุณจะทำงานให้สำเร็จอยู่แล้ว แบบนั้นพวกเราต่างก็จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายไม่น้อย ไม่มีเหตุผลที่ผมรู้เรื่องความสัมพันธ์ชั้นนี้ของเธอแล้ว ยังตั้งใจไม่บอกพวกคุณทำให้พวกคุณล้มเหลว ทำให้ตัวผมต้องมาเสียเงินก้อนใหญ่ไปหรอก”

พอได้ยินคุณชลอธิบายมาแบบนี้ พี่ก๊อดก็รู้สึกว่ามีเหตุผลอยู่เหมือนกัน

“แล้วอีกอย่าง ตัวพี่ก๊อดเองก่อนเวลาจะทำอะไรก็ต้องตรวจสอบดูก่อน แล้วค่อยวางแผน ยังไงก็ต้องใช้เวลา ในระยะเวลาที่พี่ทำเรื่องทุกอย่างนี้ พี่รู้หรือเปล่าล่ะว่าเธอเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล?”

พี่ก๊อดพูดอะไรไม่ออก

พอผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็พูดขึ้นว่า “พูดแบบนี้ หมายความว่ามันคืออุบัติเหตุ คือเรื่องเกินความคาดหมายเหรอ?”

“มันก็ต้องเป็นอุบัติเหตุ ต้องเป็นเรื่องเกินความคาดหมายอยู่แล้ว คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเด็กสาวที่มาจากครอบครัวธรรมดาคนหนึ่งจะสามารถแต่งเข้าบ้านตระกูลอริยชัยกุลได้”

จากที่พี่ก๊อดส่งคนไปลักพาตัวเทวิกาเยอะขนาดนั้นแต่สุดท้ายก็ล้มเหลวไป ถึงแม้ว่าคุณชลจะไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ในเมืองแอคเซสซ์ซะเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าตระกูลอริยชัยกุลแห่งเมืองแอคเซสซ์นั้นแตะต้องไม่ได้ง่าย ๆ

“พี่ก๊อด คนของพี่โยนเธอลงจากรถนั้น โยนลงไปตอนที่รถยังเคลื่อนตัวอยู่หรือว่าจอดรถแล้วค่อยโยนเหรอ?”

คุณชลถามขึ้นมาอย่างเป็นห่วง

ถ้าเกิดว่าโยนลงไปในระหว่างที่กำลังขับรถอยู่ งั้นเทวิกาไม่ตายก็คงจะพิการ สำหรับการจ่ายเงินราคาแพงในการจ้างพี่ก๊อดไปลักพาตัวเทวิกาในครั้งนี้ ก็ยังถือได้ว่าพอจะมีผลอยู่บ้าง

พี่ก๊อดผลักตัวเขาออก แล้วเดินไปนั่งลงบนโซฟา แล้วก็ยกกาน้ำชาขึ้นมาเทเอง และดื่มน้ำชาไปหลายแก้ว ถึงจะพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดีเล็กน้อย “อยู่ในเมืองแอคเซสซ์ถึงแม้ว่าตระกูลอริยชัยกุลจะค่อนข้างถ่อมตัว แต่ก็เป็นผู้กุมอำนาจทางธุรกิจอย่างแท้จริง เป็นเจ้าถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเส้นสายหรือเงินทองกับอำนาจ ก็ยิ่งใหญ่มากทั้งนั้น”

“พวกเราไม่ได้ทำร้ายคนยังพอหนีรอดได้ ถ้าเกิดทำร้ายคนไป งั้นก็เท่ากับก่อความแค้นอย่างใหญ่หลวงไว้เลย ฉันไม่อยากถูกตำรวจทลายไปทั้งรังหรอกนะ”

“พูดมาแบบนี้ พวกพี่ไม่ได้ทำร้ายเธอเหรอ?”

“ทำร้ายแม่มึงซิ ฉันแทบจะอยากให้คนส่งเธอกลับไปอย่างกับทูนหัวเลย ยังจะไปทำร้ายเธออีก? คนของฉันจอดรถแล้ว ก็ยกเธอลงจากรถ โชคยังดีที่เธอยังไม่ฟื้น ไม่งั้น ก็คงจะทำได้ยากแล้ว”