รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 137

เทวิกาเอามือทั้งสองข้างกุมแก้มของเขาไว้ แล้วลูบเบาๆ ก่อนจะกล่าวขอโทษ “พี่พัฒน์ขอโทษนะคะ เป็นฉันที่ไม่ระมัดระวังมากพอ พอได้รับโทรศัพท์ แล้วได้ยินว่าพี่ชายของฉันประสบอุบัติเหตุรถชน จึงรีบไปโรงพยาบาลโดยไม่ทันคิด แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นกับดักของพวกคนร้าย จนถูกพวกมันจับตัวไป ทำให้พวกคุณต้องเป็นห่วง”

“พอตื่นมา ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พอนึกถึงเรื่องของพี่ชาย ก็เลยรีบโทรหาพี่ชายก่อนเป็นอันดับแรก อยากมั่นใจว่าเขาปลอดภัยหรือเปล่า จากนั้น โทรศัพท์ของฉันก็แบตหมด จึงทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอให้พี่ช่วยฉันมารับ”

“ฉัน ฉันนึกว่าคุณยังไม่รู้… แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณถึงกับต้องใช้คนมากมายเพื่อออกตามหาฉัน”

พอพูดถึงประโยคหลัง เสียงของเทวิกาก็เบาลง

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมยศพัฒน์ถึงคลอเคลียเธอถึงสองครั้ง ไม่ใช่แค่หึงหวง แต่เพราะกลัวมากด้วย กลัวว่าจะเสียเธอไป ดังนั้นเขาจึงใช้วิธีของเขาเพื่อพิสูจน์ว่าเธอยังอยู่เคียงข้างเขา และยังสบายดี

ก็แค่ รุนแรงไปหน่อย

เอวของเธอ!

“แต่ก็โชคดีที่วันนี้พี่ชายของคุณไปหาคุณที่ร้านพอดี คุณเพิ่งขึ้นรถไม่กี่นาที พี่ชายของคุณก็มาถึงร้าน พอกนกอรถาม ทั้งสองก็รู้ว่าคุณตกอยู่ในอันตราย พี่ชายของคุณจึงรีบติดต่อหาผมทันที ถ้าช้าไปกว่านี้อีกนิดเดียว ผลจะเป็นยังไงก็ไม่รู้”

แต่ว่า ถึงแม้ชเนนทร์จะไม่โทรหาเขา ลูกน้องที่เขาส่งไปคุ้มปกป้องเทวิกาอย่างลับๆ ก็ต้องรายงานเขาอยู่ดี

แต่เรื่องนี้ ยศพัฒน์ไม่คิดจะบอกเทวิกา

เขาส่งบอดี้การ์ดไปปกป้องเทวิกาเพื่อความปลอดภัยของเทวิกา แต่สำหรับเทวิกาแล้ว เธอจะคิดว่าเธอถูกคนคอยจับตามอง และคิดว่าแต่งงานกับเขาทำให้เธอไม่มีอิสระ

เขาจะทำให้เธอรู้สึกแบบนั้นไม่ได้

แค่บอดี้การ์ดสองคนสองคนคงยังไม่พอ คงต้องให้ภูริชจัดบอดี้การ์ดมาเพิ่มอีกสองสามคน ผลัดกันทำหน้าที่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เพื่อคอยคุ้มครองเธออย่างลับๆ

เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ยศพัฒน์ไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง ไม่อย่างนั้นเขาคงจะตกใจจนหัวใจวายตาย

เทวิกาแค่คิดก็รู้สึกกลัว

หลังจากที่เธอขึ้นรถ ถึงพบว่าในรถนอกจากคนขับรถแล้วยังมีชายแปลกหน้าสองคนอยู่ด้วย หนึ่งในสองคนนั้นนั่งอยู่ที่เบาะหลังกับเธอ

ในตอนนั้นเธออายเกินกว่าที่จะบอกพวกเขา ว่าเธอกำลังรีบร้อนจะไปโรงพยาบาล ขอร้องพวกเขาให้แท็กซี่ไปส่งเธอก่อนได้ไหม แต่ผู้ชายทั้งสองกลับบอกด้วยท่าทางเป็นมิตรว่า พวกเขาจะพาเธอไปโรงพยาบาลก่อน

ด้วยความที่เธอตกใจเรื่องอุบัติเหตุของพี่ชายมากจนไม่ทันได้ตั้งสติ ไม่ได้คิดเนื่องนี้ให้ละเอียด และยังคิดว่าตนเองได้เจอกับคนดีแล้ว

 ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่รถสตาร์ทออกไป เธอก็รู้สึกเจ็บที่หลังคอ แล้วเธอสติก็ดับวูบไป

ตอนที่เธอได้สติขึ้นมา เธอก็นอนอยู่ข้างถนนแล้ว

“พี่พัฒน์คะ นี่เป็นแค่การลักพาตัวเรียกค่าไถ่ธรรมดา...หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับชาติกำเนิดของฉันคะ?”

ยศพัฒน์นิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดว่า “มีการจัดการที่กลุ่ม ใช้ทั้งกำลังคนและกำลังทรัพยากรจำนวนมาก ไม่ใช่แค่การลักพาตัวเรียกค่าไถ่ธรรมดา แต่อาจจะเกี่ยวข้องกับชาติกำเนิดที่แท้จริงของคุณ”

เทวิกา “...ตกลงฉันเป็นลูกสาวของใคร ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแม่แท้ๆ ของฉันเป็นใคร หายนะก็มาหาฉันแล้ว หรือว่า ฉันจะเป็นลูกสาวของหัวหน้ากลุ่มอิทธิพลมืด ศัตรูของพ่อแท้ๆ เรื่องของฉันก่อนพ่อแท้ๆ แล้วแอบมาลงมือกับฉัน”

ยศพัฒน์“...พ่อของคุณไม่น่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มอิทธิพลมืด ถ้าพ่อของคุณเป็นหัวหน้ากลุ่มอิทธิพลมืด ตอนที่คุณถูกลักพาตัว พ่อของคุณพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินตามหาคุณแล้ว”

“อาจเป็นไปได้ว่าตระกูลของพ่อของคุณร่ำรวยมาก คนในตระกูลจึงทำการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจ จนเกิดความเดือดร้อนเป็นวงกว้าว แม้แต่ลูกสาวที่หายไปกว่ายี่สิบปี ก็ยังตามหาจนเจอ และไม่ยอมปล่อย รวมถึงเรื่องที่คุณถูกลักพาตัวไปจากพ่อแม่ของคุณ เรื่องพวกนี้ล้วนแต่ยังเป็นปริศนา และมีคนคอยบงการอยู่ข้างหลัง”

หลังจากเหตุการณ์นี้ ยศพัฒน์ถึงได้ตระหนักถึงชาติกำเนิดที่แท้จริงของภรรยาแสนสวยของเขานั้นคงไม่ธรรมดา

จากข้อมูลที่อินทัชบอกมา คนที่คุณปู่เร็นส่งไปตรวจสอบข้อมูลของเทวิกานั้น ต่างก็ทำการตรวจสอบกลุ่มชนชั้นสูงในเมืองใหญ่ต่างๆ

นั่นหมายความว่าคุณปู่เร็นเชื่อว่าเทวิกานั้นต้องมีชาติกำเนิดที่สูงมาก แต่ไม่รู้ว่าคุณปู่เร็นอาศัยอะไรในการตัดสิน ว่าชาติกำเนิดที่แท้จริงของเทวิกานั้นสูงศักดิ์

ดูเหมือนว่า เขาจะต้องไปพบคุณปู่เร็น และพูดเรื่องนี้กันตรงๆ สักหน่อยแล้ว

“วิกา คุณวางใจได้ ผมจะต้องช่วยคุณตามหาพ่อแม่แท้ๆ ของคุณให้เจอ และไขปริศนาชาติกำเนิดของคุณให้ได้ พร้อมกับตรวจสอบว่าใครที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง”

เขาจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายผู้หญิงของเขาได้เด็ดขาด!