รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 138

“พี่คะ พี่พัฒน์ไม่ได้พูดอะไรผิด พี่อย่างตั้งแง่คอยหาเรื่องจับผิดเขาแบบนี้สิคะ”

เทวิกาช่วยพูดแทนสามีของตัวเอง

ชเนนทร์จิ้มหน้าผากของเธออีกครั้ง แล้วพูดว่า “พอแต่งงานแล้วก็เข้าข้างแต่สามี”

เทวิกาคว้าแขนของพี่ชายมากอดไว้ แล้วพูดอย่างเอาใจ “พี่คะ คราวนี้ฉันประมาทไปจริงๆ ครั้งหน้าฉันจะระวังให้มากกว่านี้ อย่าโทษพี่พัฒน์เลยนะคะ”

“ยังจะมีครั้งหน้าอีก แค่ครั้งนี้ก็ทำพี่ชายของน้องแทบเสียสติแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับน้อง น้องจะให้พ่อแม่ทำยังไง”

ที่ชเนนทร์โกรธมากขนาดนี้ เพราะเขาตกใจกลัวมาก

พอนึกถึงเรื่องนี้เขาก็กลัวมาก

 “จะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว ไม่มีแล้ว ตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว พี่อย่าโกรธเลยนะ อย่าโกรธเลย ถ้าโกรธง่ายจะแก่เร็วนะ พี่ชายสุดหล่อ พี่ยังไม่ทันได้หาพี่สะใภ้ให้ฉันเลย จะโกรธจนแก่ไม่ได้”

ชเนนทร์ทั้งโมโหทั้งอยากหัวเราะ

 “พี่คะ เรื่องนี้ อย่าเอาไปบอกพ่อกับแม่ และปู่ย่านะคะ”

เทวิกาเน้นย้ำกับพี่ชาย

“น้องคิดว่าพี่โง่หรือไง ถ้าบอกพ่อแม่เรื่องนี้ พวกท่านคงจะตกใจตายพอดี”

ชเนนทร์พูดก่อนจะถลึงตาใส่ยศพัฒน์ในขณะที่พูด เขาไม่รู้ว่าแม่ของเขาได้บอกความจริงเรื่องชาติกำเนิดที่แท้จริงกับน้องสาวไปแล้ว และไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเพราะชาติกำเนิดของน้องสาว เขานึกว่าเป็นเพราะฐานะของยศพัฒน์ ถึงทำให้น้องสาวของเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

ตอนที่เขาได้ยินน้องสาวบอกว่าเธอจดทะเบียนสมรสกับยศพัฒน์แล้ว เขาก็ร้อนใจมาก รีบทิ้งงานในมือ แล้วรีบบินกลับมาเพื่อขัดขวาง แต่ก็ไม่สำเร็จ

เขาบอกไปแล้วว่ายศพัฒน์ไม่ได้อ่อนโยนเหมือนที่เห็น น้องสาวของเขาไม่สามารถมัดใจยศพัฒน์ได้

หลังจากที่ได้รู้ถึงฐานะที่แท้จริงของยศพัฒน์ น้องสาวของเขาก็มีความคิดที่จะหย่า เขายกมือและเท้าสนับสนุน แต่ยศพัฒน์เจ้าเล่ห์มากเกินไป ถึงได้เกลี้ยกล่อมน้องสาวของเขาจนอยู่หมัด

ตอนนี้ทั้งสองได้รับการยอมรับจากคนในครอบครัวแล้ว พี่ชายอย่างเขาก็ไม่มีอะไรจะพูด

 “พี่คะ เรื่องนี้จะโทษพี่พัฒน์ไม่ได้”

เป็นพี่น้องกันมากว่ายี่สิบกว่าปี เทวิการู้จักพี่ชายของเธอเป็นอย่างดี ที่พี่ชายถลึงตาใส่ยศพัฒน์ เธอรู้ว่าพี่ชายของเธอกำลังโทษยศพัฒน์อยู่

“ถ้าไม่โทษเขา จะโทษน้องหรือไง ถึงทำให้น้องต้องมาเจอเรื่องแบบนี้”

ชเนนทร์พูดอย่างโมโห

 “พี่คะ เรื่องนี้เป็นความผิดของฉันจริงๆ ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะชาติกำเนิดที่แท้จริงของฉัน”

ชเนนทร์ตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดตำหนิ “น้องกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร ชาติกำเนิดที่แท้จริงอะไร น้องเป็นน้องสาวของพี่ น้องสาวแท้ๆ น้องสาวที่เกิดจากแม่คนเดียวกัน!”

 “พี่คะ”

เทวิกาวางศีรษะลงบนแขนพี่ชายด้วย ในใจรู้สึกอบอุ่นมาก “ฉันเป็นน้องสาวของพี่ และจะเป็นน้องสาวของพี่ไปตลอดชีวิต ถึงจะเสียดายที่เราไม่ได้เกิดมาจากแม่คนเดียวกัน แม่บอกความจริงกับฉันหมดแล้ว และเอาจี้ล็อคอายุยืนสำหรับเด็กทารกที่ติดตัวฉันมาตอนที่เก็บฉันมาเลี้ยง กับเสื้อผ้าที่ฉันใส่ให้กับฉันแล้ว”

ชเนนทร์ “...”

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนไหน?

ในช่วงไม่กี่วันที่น้องสาวกลับบ้าน แม่ก็บอกความจริงไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?

แม้แต่จี้ล็อคอายุยืนสำหรับเด็กทารกก็คืนให้น้องสาวแล้ว

ชเนนทร์พูดอะไรไม่ออก

ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกกลัว กลัวว่าจะเสียน้องสาวคนนี้ไป