รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 143

“คุณปู่ รอผมตรวจสอบจนรู้ชัด ผมจะบอกคุณปู่ทีหลัง”

คุณปู่ภูธิปพูดเสียงทุ้ม “ตรวจสอบให้ละเอียดถี่ถ้วน ขอแค่มีหลักฐานที่แน่ชัด ไม่ว่าใครเป็นคนบงการอยู่เบื้องหลังก็ห้ามคิดจะเกรงใจ คิดจะทำอะไรก็ทำได้ กล้าแตะต้องคนของตระกูลอริยชัยกุลใจกล้ามาก”

สีหน้าของยศพัฒน์เปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที “ใครคิดจะแตะต้องแม้แต่ผมเส้นเดียวของวิกาผมจะทำให้มันหัวล้าน!”

ชาติกำเนิดของเทวิกา ตอนนี้ยังตรวจสอบอะไรไม่ได้ ตอนนี้เขาจึงไม่อยากบอกรายละเอียดเรื่องนี้ให้คุณปู่รู้

คุณปู่กับคุณย่ารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเทวิกาไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุง แต่เทวิกาเป็นลูกของใคร พวกเขาทั้งสองคิดว่าควรปล่อยให้หลานชายเป็นคนไปตรวจสอบ และเอาชนะใจหลานสะใภ้เอง

 “ไปเถอะ ไปกินข้าวกันก่อน อย่าให้ย่าของแกสงสัย”

คุณปู่ภูธิปเอ่ยพูด แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องอาหาร

ผู้อาวุโสทั้งสอง ล้วนแต่อารมณ์ดี

มีหลานชายกับหลานสะใภ้มากินข้าวด้วย คุณย่าชนิศาจึงกินข้าวไปครึ่งชาม

ทางฝั่งตระกูลอริยชัยกุลมีความสุข แต่ทางตระกูลเดชอุปกลับไม่ค่อยดีนัก

นฤเบศวร์ถูกปู่เรียกกลับมาที่บ้าน เขาจึงต้องยกเลิกนัดหมายลูกค้าตอนเย็น และกลับบ้านพร้อมกับบอดี้การ์ด

 “คุณชายครับ คุณท่านกำลังรอคุณอยู่ในห้องทำงานครับ”

พอนฤเบศวร์ลงจากรถ พ่อบ้านก็เข้ามารายงานอย่างนอบน้อม

ในขณะที่นฤเบศวร์เดินเข้าไปในบ้าน เขาถามพ่อบ้าน “คุณปู่เรียกฉันกลับมาเร่งด่วนขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้น?”

 พ่อบ้านยกยิ้ม “คุณชายได้เจอคุณท่านก็รู้แล้วครับ”

นฤเบศวร์ไม่ได้ถามอะไรอีก

คุณปู่รอเขาอยู่ในห้องทำงาน นั่นหมายความว่าต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน

พอเดินเข้าบ้านแล้วไม่เจอพ่อแม่ เขาเดาว่าพ่อแม่คงไม่อยู่บ้าน คุณแม่โดนคุณปู่ด่าว่า จึงอารมณ์ไม่ดี ปกติคุณพ่อต้องเกลี้ยกล่อมมพาด้วยการพาคุณแม่ออกไปเดินซื้อของให้สบายอารมณ์

นฤเบศวร์เดินผ่านห้องโถง และขึ้นไปชั้นบน

พอเขามาที่ห้องทำงานของคุณปู่ เขาก็ยกมือขึ้นแล้วเคาะประตู แล้วตะโกนพูด “คุณปู่ ผมเองครับ ผมกลับมาแล้ว”

 “เข้ามาได้”

นฤเบศวร์ผลักประตูแล้วเดินเข้าไปข้างในห้อง จึงเห็นปู่ของเขานั่งอยู่บนโซฟา และกำลังพลิกปฏิทินในมือของเขา

บนโต๊ะกลมตรงหน้า มีทะเบียนบ้านวางอยู่

พอเห็นอย่างนี้ ในใจนฤเบศวร์รู้สึกว่าตัวเองแย่แล้ว

 “ปิดประตูด้วย”

คุณท่านสั่ง

เดี๋ยวสองปู่หลานจะต้องทะเลาะกัน พอปิดประตู คนข้างนอกก็ไม่มีใครได้ยินว่าพวกเขาทะเลาะกันเรื่องอะไร

นฤเบศวร์ปิดประตูตามคำสั่ง

 “มานั่งนี่สิ ปู่มีเรื่องจะพูด”

หลังจากนิ่งเงียบไปสักพัก นฤเบศวร์ก็เข้ามานั่งลงข้างๆ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขากำลังยิ้มแย้ม เขาวางมือบนไหล่ของคนเป็นปู่ แล้วถามอย่างเอาใจ “คุณปู่ กำลังดูอะไรอยู่ครับ?”