รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 144

“คุณปู่ครับ คุณปู่จะบังคับผมแบบนี้จริงๆ เหรอครับ”

คุณปู่เร็นพูดเสียงเบา “ปู่ทำแบบนี้ก็เพื่อแก ให้แกกับเปรมาได้ตัดขาดกันสักที”

“คุณปู่ครับ ต่อให้คุณปู่บังคับให้ผมแต่งงาน ความรักที่ผมมีต่อเปรมา ถ้าผมไม่ปล่อยวาง มันก็ไม่หายไปไหน และผมก็ยังทำทุกอย่างที่เธอขอร้อง คุณปู่ทำแบบนี้ มันเป็นการทำร้ายผมกับกนกอรเท่านั้น ”

“แกเองก็รู้ว่ามันเป็นการทำร้ายทั้งแกและกนกอร ดังนั้นอย่าทำอะไรที่เป็นการทำร้ายทั้งตัวแกเองและกนกอร”

นฤเบศวร์ “...”

นี่คุณปู่จะทำแบบนี้จริงๆ เหรอ

สักพัก เขาก็ถามขึ้นมา “ทำไมคุณปู่ถึงพอใจกนกอรถึงขนาดนี้?”

“เธอไม่มีอำนาจ ถึงแม้จะถูกทอดทิ้ง ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของครอบครัวเรา”

นฤเบศวร์จ้องหน้าปู่ของเขานิ่ง ในใจลึกๆ รู้สึกเห็นใจกนกอรมาก และรู้สึกผิดมาก

กนกอรตกเป็นเป้าหมายของคุณปู่ก็เพราะเขา

 “คุณปู่ โหดร้ายมากครับ!”

คุณปู่เร็นพูดเสียงเรียบ “แกเป็นหลานชายของฉัน ฉันยังกล้าไล่แกออกจากบ้านได้อย่างไร้ความปรานี กนกอร ฉันพอใจเธอมาก แต่ก็แค่นั้น ฉันอะไรต้องเสียดายหรือไง”

นฤเบศวร์สีหน้าบึ้งตึง

 “นฤเบศวร์ ที่ต้องพูดฉันพูดไปหมดแล้ว เธอเลือกเอง ว่าเลือกที่จะเป็นผู้สืบทอดตระกูลเดชอุปต่อจากฉัน เป็นประธานRA กรุ๊ปต่อไป หรือเลือกที่จะไม่มีอะไรเหลือ แล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยตัวเอง?”

 “ฉันไม่กลัวว่าแกจะเกลียดฉัน แต่ถ้าแกออกจากตระกูลเดชอุปไป ไม่ว่าแกจะทำอะไรในอนาคต ฉันจะขัดขวางและกดแกทุกทาง จนแม้แต่เก็บขยะขายก็ยังลำบาก”

นฤเบศวร์หัวเราะออกมา “คุณปู่ไม่อยากให้หลานชายของคุณปู่ได้ดีเลยสินะครับ?”

“แกคบกับเปรมาสิถึงไม่ดี อีกฝ่ายคือยศพัฒน์เลยนะ? เขายอมแต่งงานกับเทวิกาก็ไม่ยอมแต่งงานกับเปรมา ฐานะทางบ้านของเปรมาดีกว่าเทวิกาไม่ใช่หรือไง? เป็นเพราะเปรมานิสัยใจคอไม่ดีมาแต่กำเนิด”

“ถ้าเธอดีกับแกบ้าง ปู่คงไม่ต้องทำแบบนี้”

นฤเบศวร์พูดไม่ออก

เปรมาปฏิบัติกับเขายังไง เขารู้ดีกว่าใคร แม้แต่ยศพัฒน์ที่เป็นคู่แข่งของเขาก็ยังเตือนเขา

“ตาเบศวร์ ทะเบียนบ้านอยู่ตรงนี้แล้ว ถ้าแกคิดได้แล้ว ก็ออกไปซะ ถ้ายังคิดไม่ได้ ปู่จะออกไป ให้แกได้นั่งคิดเงียบๆ”

นฤเบศวร์นิ่งเงียบอยู่นาน

 เขาอยากจะมีความกล้าที่จะไม่หยิบทะเบียนบ้านขึ้นมา แล้วออกจากตระกูลเดชอุป ไปจากเมืองแอคเซสซ์ ไปอยู่ในเมืองที่คุณปู่ยื่นมือไปไม่ถึง แล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยความสามารถของตัวเอง

แต่สุดท้ายเขาก็หยิบทะเบียนบ้านขึ้นมา

“หลังจากที่ผมจดทะเบียนสมรสแล้ว คุณปู่ห้ามเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของผมอีก”

ดวงตาของคุณปู่เร็นเป็นประกาย และตอบตกลง “ขอแค่แกยอมจดทะเบียนสมรสกับกนกอร ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของแกอีก แต่ว่า ปู่จะบอกไว้ตรงนี้เลย ถ้าแกยังคิดจะทำอะไรเพื่อเปรมา มันก็เป็นสิทธิของแก แต่ห้ามส่งผลกระทบต่อRA กรุ๊ป ไม่อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันโหดร้ายกับเปรมา”

นฤเบศวร์รับปากด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ผมสัญญาว่าจะไม่ส่งผลกระทบต่อตระกูลเดชอุป”

“หลังจากที่แกกับกนกอรจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ต้องจัดงานแต่งงาน เพื่อแจ้งให้ทุกคนทราบเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของแกกับกนกอร”

 “คุณปู่ อย่าทำเกินไปครับ”

 เขาตั้งใจจะแค่จดทะเบียนสมรสกับกนกอรเท่านั้น

คุณปู่เร็นครุ่นคิดอยู่สักพัก และคิดว่าถ้าเขาเรียกร้องมากเกินไป จึงยอมถอยให้ แล้วพูดว่า “ได้ งานแต่งงานค่อยจัดขึ้นทีหลัง หลังจากจดทะเบียนสมรสแล้ว แกต้องเอาทะเบียนสมรสกลับมาให้ฉันดู อย่าคิดจะทำทะเบียนสมรสปลอมมาหลอกฉัน ฉันจะส่งคนไปจับตาดูพวกแกจดทะเบียนสมรสด้วย”

นฤเบศวร์ถือสมุดทะเบียนบ้านไว้แน่น และทิ้งประโยคสุดท้ายไว้ “ผมหวังว่าคุณปู่จะไม่เสียใจทีหลังกับการบังคับผมในครั้งนี้”

หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบทะเบียนบ้านเดินจากห้องไป