รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 146

“คุณนฤเบศวร์ ขอเวลาให้ฉันคิดทบทวนสักสองสามวันได้ไหมคะ?”

กนกอรต้องการจะใช้แผนการยืดเยื้อเวลา

นฤเบศวร์พูดอย่างขมขื่น “ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากให้เวลาคุณ แต่ปู่ของผมไม่ยอม ปู่ของผมบอกให้เราไปจดทะเบียนสมรสที่อำเภอในวันพรุ่งนี้”

กนกอร“… นี่จะไม่ให้เวลาคนอื่นเตรียมใจบ้างหรือไง”

บีบบังคับกันถึงขนาดนี้

คงเพราะเปรมาใกล้จะถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว

ถ้าเปรมาออกมาจากคุก แล้วรู้ว่าแม้แต่นฤเบศวร์ก็แต่งงานแล้ว เปรมาคงแทบเสียสติ

พอคิดแบบนี้กนกอรไม่คัดค้านที่จะแสดงละครกับนฤเบศวร์มากเท่าไหร่แล้ว

แต่ว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่นฤเบศวร์จะตกหลุมรักเธอ เธอรู้ตัวเองดี และไม่คาดหวังว่าจะได้รับความรักจากนฤเบศวร์ หลังจากที่ทั้งสองจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ทั้งคู่ก็จะกลายเป็นสามีภรรยากันแบบลับๆ ซึ่งจะไม่ยุ่งเกี่ยวซึ่งกันและกัน หลังจากคุณปู่เร็นเสียชีวิต เธอจะได้รับอิสรภาพคืนมา พร้อมกับค่าเสียเวลาเป็นจำนวนมาก

“คุณนฤเบศวร์ ฉันเคยขอความช่วยเหลือจากคุณ ตอนนี้คุณใช้เรื่องนี้มาขอให้ฉันตอบแทน ฉันไม่สามารถปฏิเสธคุณได้ เพื่อพวกเราทั้งสองฝ่าย คุณนฤเบศวร์ควรทำข้อตกลงออกมา แล้วเราทั้งคู่ลงชื่อยืนยัน มีเอกสารถูกต้อง จะได้ไม่เกิดความวุ่นวายขึ้นมาทีหลัง”

นฤเบศวร์ถามเธอว่า “คุณตอบตกลงแล้วเหรอ”

“ฉันไม่ตกลงได้ด้วยเหรอคะ คุณพูดเอง ว่านี่คือวิธีตอบแทนบุญคุณให้กับคุณ ใครบอกให้ฉันขอความช่วยเหลือจากคุณก่อนเองล่ะ”

นฤเบศวร์กล่าวชมเธอ “คุณเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับสัจจะและความชอบธรรม พูดคำไหนคำนั้น เทวิกามีเพื่อนอย่างคุณ ช่างโชคดีจริงๆ”

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เธอต้องเดือดร้อนแบบนี้ก็เพราะเทวิกาเช่นกัน

แต่ว่า นฤเบศวร์ ไม่ได้พูดแบบนี้ออกไป

พูดอย่างจริงจังก็คือ ไม่ใช่เทวิกาทำให้กนกอรเดือดร้อนแต่เป็นเพราะกนกอรให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก ดังนั้นถึงได้มาขอความช่วยเหลือจากนฤเบศวร์ จนต้องหนี้บุญคุณของนฤเบศวร์แบบนี้

นฤเบศวร์ร่างข้อตกลงบนโน๊ตบุ้คแล้วพิมพ์ออกมาสองชุด

เขายื่นข้อตกลงให้กนกอร แล้วพูดว่า “คุณลองดูว่ามีส่วนไหนต้องเพิ่มเติมบ้าง”

กนกอรรู้สึกว่าฉากนี้มันคุ้นๆ

 ใช่แล้ว ในตอนนั้นเทวิกาเองก็อยากหนีการดูตัว เทวิกาก็เลยเช่ายศพัฒน์มาเป็นแฟน ทั้งสองฝ่ายต่างก็สร้างข้อตกลงขึ้นมา ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวซึ่งกันและกัน แตาสุดท้ายล่ะ?

ยศพัฒน์ไม่ยอมทำตามข้อตกลง พอทั้งสองจดทะเบียนสมรสกันแล้ว เขาก็ไม่ยอมหย่าอีกเลย

เทวิกาถูกรั้งไว้กับตำแหน่งคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุลแล้วลงมาไม่ได้อีกเลย

พอมองไปที่นฤเบศวร์สักพัก กนกอรก็คิดว่าถึงแม้พวกเธอจะทำข้อตกลงกันไป แต่ผลลัพธ์ต้องไม่เหมือนกับเพื่อนรักอย่างแน่นอน เพราะนฤเบศวร์ไม่มีทางตกหลุมรักเธอได้

 เขาแค่อยากจะรักษาตำแหน่งของเขาไว้

พอคุณปู่เร็นเสียชีวิต กนกอรก็จะ ได้รับอิสรภาพ ถึงเวลานั้น คุณนายน้อยตระกูลเดชอุปก็จะเป็นของเปรมา หลังจากคิดแบบนี้ กนกอรก็ตรวจสอบเนื้อหาในข้อตกลงอย่างละเอียด

นฤเบศวร์ใจกว้างมาก เขาสัญญาว่าหลังจากหย่ากันเขาจะมอบบ้านพักหลังใหญ่ที่มีสวนหน้าบ้านและหลังบ้านให้เธอหนึ่งหลัง รถหรูสองคัน และร้านค้าสามร้านที่ธุรกิจดีที่สุด เพื่อรับรองว่าชีวิตในอนาคตจะอยู่อย่างสุขสบาย

 ในข้อตกลงระบุไว้ว่า แต่ละเดือนจะได้รับเงินค่าใช้จ่ายสามแสน ซึ่งเงินก้อนนี้ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของเธอ เธอสามารถเก็บสะสมไว้ได้ถ้าต้องการ

 และทุกวันหยุดเทศกาล ก็จะได้รับโบนัสอีกจำนวนหนึ่ง

เหมือนว่าเธอกำลังทำงานให้กับเขา

มีข้อเรียกร้องเพียงอย่างเดียวคือการแต่งงานต้องถูกปิดเป็นความลับ ห้ามบอกใคร รวมถึงพ่อแม่และญาติพี่น้องของเธอด้วย ได้รู้ว่าพวกเขาจดทะเบียนสมรสกัน

หลังแต่งงานกันแล้ว จำเป็นต้องแสดงละครต่อหน้าคุณท่าน ทำตามความต้องการของท่านทุกอย่าง ห้ามให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง

ที่ทำแบบนี้ ก็เพื่อลดผลกระทบที่มีต่อกนกอรหลังจากหย่ากันแล้ว

“มีอะไรอยากจะเพิ่มลงไปอีกไหม ถ้าไม่มี เราจะได้เซ็นชื่อลงไป”

 “ไม่มีค่ะ”

เดิมทีกนกอรต้องการให้เขาเพิ่มข้อตกลง หลังจากแต่งงานแล้ว พวกเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของกันและกัน แต่พอนึกถึงความลุ่มหลงที่เขามีต่อเปรมา เธอไม่จำเป็นต้องมีกังวลถึงเรื่องนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่ให้เขาเพิ่มข้อนี้ลงไป