รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 153

ประยสย์โบกมือ บอดี้การ์ดทั้งสองก็เดินไปข้างหน้า จากนั้นจับตัวคุณหญิงสามแล้วลากตัวเธอออกไปข้างนอก

“ประยสย์！”

คุณย่าตะโกนห้ามออกมา “แกเห็นฉันตายไปแล้วเหรอ？ต่อหน้าย่าแกยังกล้าทำแบบนี้กับป้าสามของแกอีกเหรอ！”

“คุณย่า คุณย่าไม่รู้สึกเหรอว่าคุณป้าสามพูดมากเกินไปแล้ว？สร้างความวุ่นวายได้ทั้งวัน ทำให้คนอื่นรำคาญ หลังจากไล่เธอออกไปแล้ว คุณย่าไม่รู้สึกว่ามันสงบขึ้นเหรอ？”

คุณย่า： “……”

“ที่นี่เป็นบ้านของบ้านใหญ่ ถ้าป้าสามจะมาเยี่ยมเยียน หลานชายอย่างผมยินดีต้อนรับอยู่แล้ว แต่ถ้าเธอมาสร้างปัญหา ต้องขอโทษด้วย ผมไม่ยอมเธอแน่ เป็นผู้ใหญ่แล้วยังไงเหรอ？เธอมีความเป็นผู้ใหญ่บ้างไหม？”

แถมเป็นผู้รากมากดีอีกด้วย แค่มารยาทพื้นฐานยังไม่มีเลย

แม่เขาที่เสียสติ ยังดีกว่าป้าสามตั้งเยอะ

คุณย่า： “……”

ประยสย์จูงมือแม่ลงมาจากบันได เมื่อเดินผ่านหน้าคุณย่า ประยสย์ได้หยุดลง

เขาเอียงหน้ามองคุณย่า และพูดเตือนขึ้นมาว่า： “คุณย่า คุณย่ากับคุณปู่อาศัยอยู่กับครอบครัวของพวกเรามาโดยตลอด ถึงแม้คุณย่าจะรักลุงสามพวกเขามากกว่า แต่ก็อย่าทำเกินไปมากนัก แน่นอน ถ้าลุงสามกับป้าสามยินดีที่จะรับคุณย่ากับคุณปู่ไปอยู่ด้วย ไปดูแลและกตัญญูพวกท่าน ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”

“ผมพาคุณแม่ไปเดินเล่นก่อนนะ”

เมื่อประยสย์พูดจบ ก็ไม่ได้สนใจปฏิกิริยาของคุณย่าเลย จูงมือคุณแม่แล้วเดินออกไป

คำพูดของเขาทำให้คุณย่ารู้สึกโกรธมาก แต่ก็ทำอะไรเขาไม่ได้

คฤหาสน์ของตระกูลสาระทาหลังใหญ่มาก คุณย่ากับคุณปู่อยู่บ้านใหญ่มาทั้งชีวิต ถ้าจะให้เธอย้ายที่อยู่ไปที่อื่น เธอไม่ยินยอมอยู่แล้ว

ความจริงเธอรู้อยู่แก่ใจ อย่าคิดว่าสะใภ้ทั้งสองบ้านปรกติทำดีต่อเธอ ความจริงแล้วก็แค่ต้องการหลอกใช้เธอให้มาข่มเหงบ้านใหญ่ และต้องการอยากได้ผลประโยชน์จากเธอเท่านั้นเอง

ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของคุณย่าสองสามีภรรยารวมกัน ยังมีอยู่เกือบหมื่นล้าน

โดยเฉพาะเครื่องประดับราคาแพงที่เธอสะสมไว้

ใครที่ทำให้เธอดีใจ ถ้าเธอยอมเปิดหีบสมบัติ มอบเครื่องประดับชิ้นใดชิ้นหนึ่งให้ ก็สามารถทำให้คนตกตะลึงได้เลย

บ้านใหญ่เป็นหัวหน้าครอบครัว ทรัพย์สมบัติก็มีเยอะที่สุด จึงไม่ได้จ้องแต่จะเอาสมบัติของคนแก่อย่างพวกเขา การอาศัยอยู่บ้านใหญ่ หนึ่งเป็นเพราะความคุ้นเคย สองคือสงบ สามคือไม่มีการวางแผนทำร้ายใคร

คุณหญิงบ้านใหญ่เสียสติแล้ว ไม่รู้จักวางแผนทำร้ายใครหรอก

ส่วนลูกชายคนโตกับประยสย์ก็งานยุ่ง ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะไปวางแผนทำร้ายใคร

พลอยยังไม่แต่งเข้าบ้าน ยังอยู่ระหว่างเอาใจคุณย่าอยู่ ยังวางแผนทำร้ายใครไม่เป็น

คุณย่ามองหลานตัวเองที่จูงมือแม่ที่เสียสติออกไปโดยทำอะไรไม่ได้

เวลาผ่านไปนานมาก เธอถึงขยับตัว

จากนั้นเดินไปนั่งลงบนโซฟา และหลังจากที่นั่งลงแล้ว เริ่มเหม่อลอย และไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

ป้าอ้อยเทน้ำอุ่นให้เธอแก้วหนึ่ง

จากนั้นเดินออกไปเงียบๆ

เมื่อสองแม่ลูกเดินไปถึงสนามหญ้าแล้ว ประยสย์ถึงได้โทรศัพท์หาคนของตัวเอง

“เป็นยังไงบ้าง มีความคืบหน้าอะไรไหม？”

ประยสย์ถามเสียงทุ้มต่ำออกมา

ในขณะที่เขาคุยโทรศัพท์อยู่นั้น ไม่ลืมที่จะหันไปมองแม่ เพราะกลัวว่าแม่จะเดินออกไปกะทันหัน

สติของคุณแม่ไม่ดีแล้ว ไม่เพียงแต่จำลูกชายคนนี้ไม่ได้ แม้แต่บ้านของตัวเองก็ยังจำไม่ได้ ถ้าไม่มีคนดูแลอยู่ ก็จะหลงทาง และไม่สามารถกลับเข้าบ้านเองได้

ตอนที่เขายังเด็ก จำได้ว่ามีอยู่บ่อยครั้งหลังจากที่คุณแม่ออกไปแล้วไม่รู้ทางกลับมา และตอนที่หาคุณแม่เจอ คุณแม่จะตกอยู่ในสภาพที่หิวโซและสกปรกมาก แถมบางครั้งก็ได้รับบาดเจ็บอีกด้วย

“คุณชาย มีข่าวดี”

เสียงของอีกฝั่งฟังดูตื่นเต้นมาก

พวกเขาช่วยคุณชายตามหาน้องสาวที่หายสาบสูญไปหลายปีแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็มีความคืบหน้าเสียที

เมื่อได้ยินแบบนี้ ประยสย์กำโทรศัพท์ไว้แน่น ถามเสียงทุ้มต่ำออกมาว่า： “น้องสาวผมอยู่ที่ไหน？”

“คุณชาย ตอนนี้ยังไม่แน่ใจว่าคุณหนูอยู่ที่ไหน พวกเราตรวจสอบเจอว่า ในแวดวงสังคมชั้นสูงในเมืองใหญ่หลายๆ แห่ง มีคนไปสอบถามว่ามีใครเคยทำลูกหายไหมซึ่งคนที่สอบถามคือตระกูลเดชอุปแห่งเมืองแอคเซสซ์”

“เมืองแอคเซสซ์มีตระกูลใหญ่ๆ อยู่หลายตระกูล ซึ่งร่ำรวยมั่งคั่ง มีอำนาจบารมี และตระกูลเดชอุปก็เป็นตระกูลหนึ่งในนั้น”

“ไม่นานมานี้ ผู้เฒ่าของตระกูลเดชอุปได้สอบถามไปทั่วว่ายี่สิบกว่าปีก่อนบ้านไหนได้ทำลูกสาวหายตัวไป”