รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 210

มิลินท์แอ่ยด้วยสีหน้ารังเกียจว่า “หมอนั่นน่ะเหรอ ไม่รู้จักดูแลตัวเองเลยสักนิด หน้าหยาบอย่างกับเปลือกไม้ ฉันไม่อยากจับหรอกนะ”

กษิดิ: เธอว่าใครหน้าหยาบเหมือนเปลือกไม้? ฉันยังหนุ่มยังแน่น ถึงไม่ดูแลตัวเองก็เป็นหนุ่มหล่ออยู่ดี!

มิลินท์: แล้วฉันพูดถึงนายเหรอ? ฉันหมายถึงคนของฉัน! นายจะร้อนตัวไปทำไม!

กษิดิ: ......

“เทวิกา ฉันช่วยคุณผู้ชายคนนี้แต่งงานก่อน เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน”

มิลินท์บ้างานมาก และเป็นคนมีระเบียบแบบแผน

วันนี้เธอมาเพราะยศพัฒน์เชิญเธอมาแต่งหน้าให้ประยสย์ ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำงานให้เสร็จก่อน เธอจึงมีอารมณ์มาคุยเล่น

เธอไม่ได้ถามว่าประยสย์เป็นใคร ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากรู้อยากเห็น แต่เป็นเพราะเธอรู้จักนิสัยคนตระกูลอริยชัยกุลดี หากอยากให้เธอรู้ ไม่จำเป็นต้องให้เธอถาม พวกเขาก็จะบอกเธอเอง

หากไม่อยากให้เธอรู้ แม้เธอจะขืนใจกษิดิ พวกเขาก็ไม่มีทางบอกเธอ

จุนลี่เฟย: อย่างเธอเนี่ยนะจะขืนใจฉันได้?

มิลินท์เลิกคิ้ว: ลองดูไหมล่ะ?

สมัยเด็กตอนตีกัน เธอก็จะกระโจนใส่เขาตลอด จากนั้นก็คร่อมตัวเขา แล้วต่อยเขารัวๆจนเขาร้องไห้ขี้มูกโป่ง

“คุณผู้ชายอยากแต่งหน้าแบบไหนคะ?”

ยศพัฒน์ตอบแทนว่า “แต่งหน้าเขาให้เหมือนน้องห้า ไม่ต้องเหมือนเป๊ะ เหมือนแค่บางส่วนก็พอแล้ว”

“โอเค”

เมื่อมีแบบ มิลินท์ก็เริ่มงานของเธอ

ขณะที่มิลินท์แต่งหน้าให้ประยสย์ ยศพัฒน์เองก็โทรหาคุณชายห้า บอกอีกฝ่ายว่าวันนี้อย่าเผยหน้าให้ใครเห็นเด็ดขาด ความลับจะได้ไม่แตก

ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป

“คุณชายห้า” พาบอดี้การ์ดสี่คนไปยังสนามบินนานาชาติเมืองแอคเซสซ์

“คุณชายห้า” บินไปยังเมืองเพรส์ก่อน แล้วค่อยบินไปจากเมืองเพรส์ไปยังเมืองซูเพร่า

ไม่ได้บินตรงไปยังเมืองซูเพร่าเพราะกลัวจะถูกคนร้ายจับได้ เพราะตระกูลอริยชัยกุลไม่ได้มีธุรกิจที่เมืองซูเพร่า คุณชายห้าไม่มีทางเดินทางไปทำงานที่เมืองซูเพร่า

หลังจากส่งพี่ชายกลับไป เทวิกาก็ไม่ได้กลับไปที่ร้าน แต่อยู่บ้านกับแม่ทั้งสองคน โดยหลักแล้วก็จะอยู่กับแม่แท้ๆมากกว่า

พิชญ์สินีเอาใจใส่มากๆ ไม่อยากแย่งความสนใจจากเทวิกากับคุณหญิงธิษณา

เธออยู่กับเทวิกามายี่สิบสามปีแล้ว แต่คุณหญิงธิษณากลับสูญเสียเทวิกาไปยี่สิบสามปี ยอมคุณหญิงธิษณาหน่อยแล้วจะเป็นไรไป?

ตั้งแต่ที่เธอสารภาพเรื่องตัวตนที่แท้จริงกัยเทวิกา พิชญ์สินีก็เตรียมใจไว้นานแล้ว

จนถึงตอนนี้ ลูกสาวไม่ได้หายไปจากเธอ ก็ยังคงเรียกเธอว่าแม่ไม่เปลี่ยน

ประยสย์เองก็บอกแล้ว ว่าให้ถือซะว่าตระกูลสาระทากับบ้านตระกูลวาชัยยุงเป็นญาติกัน

พระอาทิตย์กำลังค่อยๆคล้อยไปทางทิศตะวันตก แสงตะวันยามอัสดงแต่งแต้มท้องนภาและผืนดินเป็นสีแดงดุจไฟ

เทวิกาชมดอกไม้กับแม่ในทุ่งดอกไม้ที่ตีนเขา

เมื่อมาถึงทุ่งดอกกุหลาบ คุณหญิงธิษณาก็หยุดฝีเท้า