รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 227

ญาณินแน่นิ่งไป แล้วแย่งโทรศัพท์ของเทวิกามา แล้วจัดการโทรศัพท์ดุเดือดดั่งเสือ ไม่เพียงแต่ตัดสายวิดีโอคอลทิ้ง แถมลบประยสย์ออกจากเพื่อนในวีเชทของเทวิกาอีกด้วย สุดท้ายแม้แต่โทรศัพท์ก็ถูกเธอปิดเครื่องลงอีกด้วย

ทุกคน：……

ญาณินคืนโทรศัพท์ให้เทวิกา พูดจริงจังออกมาว่า： “วิกา หนูอย่าคบค้าสมาคมกับคนเมื่อกี้ เขาไม่ใช่คนดี！”

เทวิการับโทรศัพท์มาและถามออกมาอย่างเป็นห่วงว่า： “แม่ เขาเคยรังแกแม่ใช่ไหม？”

ญาณินตรึกตรองอย่างตั้งใจ แล้วพูดขึ้นว่า： “เขาเหมือน เหมือนไม่เคยรังแกแม่ บางครั้งคนอื่นรังแกแม่ ถ้าเขาเห็นเขาก็จะช่วยแม่ แต่สายตาที่เขามองแม่น่ากลัวมาก แม่รู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนดี ต้องเป็นคนไม่ดีแน่นอน สายตาที่เขามองแม่เหมือนปีศาจ”

เทวิกาโล่งใจขึ้นเล็กน้อย

พ่อแท้เป็นผู้ชายเลวก็แย่พอแล้ว ถ้าหากยังร่วมมือกับคนอื่นมารังแกแม่แท้ๆ อีกหล่ะก็ เธอไม่รู้เลยว่าจะเผชิญหน้ากับพ่อแท้ๆ ยังไง

“วิกา เชื่อฟังแม่ เขาไม่ใช่คนดี ลูกอยู่ห่างเขาหน่อย คนที่อยู่รอบๆ เขาล้วนไม่ใช่คนดี เป็นคนไม่ดีหมด เพียงแต่ หน้าตาเขาเหมือนสามีแม่ แต่เขาไม่ใช่สามีของแม่”

ญาณินตกอยู่ในอาการเลอะเลือนอีกครั้ง

เมื่อเทวิกาเห็นสภาพนี้ รีบคีบกับข้าวให้แม่แท้ๆ แล้วใส่เข้าไปในถ้วยของเธอ จากนั้นพูดกับเธอว่า： “คุณแม่ พวกเรากินข้าวกัน”

“โอะ ได้ กินข้าว พวกเรากินข้าว หนูก็กินด้วย ห้ามเล่นโทรศัพท์อีกนะ”

เทวิกาตอบอืมออกมา

ขอแค่คุณแม่ไม่หมกมุ่นเรื่องในอดีต ก็จะไม่ตกอยู่ในสภาพเลอะเลือน คนก็จะค่อยๆ มีสติ

ทุกคนเริ่มกินข้าวกันอีกครั้ง เทวิกาสังเกตเห็นคุณแม่เริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อยอีกครั้ง จึงวางใจลงได้

จากนั้นสบสายตากับสามี

ยศพัฒน์แอบกุมมือเธอไว้

เทวิกายิ้มกลับให้ สายตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

โชคดี ที่มีเขาเคียงข้าง อยู่ตลอดทาง

เขาละเอียดอ่อน เอาใจใส่ หลายเรื่องเขาจะช่วยเธอจัดการไว้เรียบร้อย อะไรที่เธอคาดคิดไม่ถึง เขาจะคิดได้

……

“ณิน……”

ไซม่อนพึมพำชื่อภรรยาออกมา

น่าเสียดายที่วิดีโอคอลถูกภรรยาตัดสายทิ้งแล้ว

ไม่เพียงแค่นี้ เขาอยากโทรศัพท์ออกไปอีกครั้ง แต่โทรเข้าไม่ได้แล้ว

ประยสย์เห็นสีหน้าปวดร้าวของคุณพ่อแล้ว โดยเฉพาะตอนที่พึมพำชื่อแม่อยู่ตลอดเวลา ความปวดร้าวนั้นเป็นความปวดร้าวที่ออกมาจากใจ

เขามองไปที่พ่อของเขาด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

นึกถึงเรื่องราวในอดีต ถึงแม้คุณพ่อจะไม่ให้คุณย่าส่งคุณแม่ไปที่คฤหาสน์ในชานเมือง แต่ก็ไม่เคยทำอะไรที่เป็นการปกป้องคุณแม่ออกมาเลย ถ้าจะพูดว่าเขางานยุ่งไม่มีเวลามาจัดการ ก็คงเป็นไปไม่ได้

ถึงแม้จะงานยุ่ง แต่เขาเป็นหัวหน้าครอบครัว ลูกน้องคนสนิทข้างกายเขา ไม่ไว้หน้าแม้กระทั่งคุณปู่คุณย่าอยู่แล้ว ซึ่งเขาสามารถออกคำสั่งให้คนพวกนั้นปกป้องคุณแม่ได้ ให้คุณแม่ไม่ต้องถูกพลอยหรือคุณป้าทั้งสองรังแกได้

ในสายตาของเขา คุณพ่อเลวเกินไป โหดเหี้ยมเกินไป และเลือดเย็นเกินไป

เขานึกว่า คุณพ่อไม่มีความรักต่อคุณแม่แล้ว ที่ยังไม่ยอมหย่าร้างกัน และยังเก็บตำแหน่งภรรยาของหัวหน้าของครัวไว้ เป็นเพราะเขา

เพราะไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นลูกคนเดียวของคุณพ่อ และเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างกายคุณพ่อ