รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 228

ตอนอายุยังน้อย เขาพยายามทำงานเต็มที่ เพราะว่ามีภรรยาและลูกอันเป็นที่รัก เขาอยากหาเงินส่วนตัวให้ภรรยาและลูกเยอะหน่อย เพราะตอนนั้นหาเงินง่ายกว่าตอนนี้เยอะเลย เขาเดินตามทิศทางลม จากนั้นทรัพย์สินส่วนตัวยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ สะสมมาถึงตอนนี้มีประมาณแสนกว่าล้าน

ไซม่อนกล้าพูดเลยว่า คนพวกนั้นที่ไม่อยากให้วิกากลับมา เพิ่งลงมือเคลื่อนไหวสองสามปีมานี้เอง เพราะว่าเมื่อก่อนทรัพย์สินส่วนตัวของเขายังไม่ได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้เขาจะเคยพูดว่าทรัพย์สินส่วนตัวจะให้ลูกชายกับลูกสาวสืบทอด แต่แรงจูงใจก็ไม่มาก

ตอนนี้เงินเยอะมาก ใครก็อยากแบ่งทรัพย์สินของเขา ก็เริ่มหน้าด้านเริ่มเลือดเย็นขึ้นมา

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด แค่การเผยแพร่ทรัพย์สินส่วนตัวของเขา ทุกคนในโอเอ กรุ๊ปก็จะได้รับประโยชน์ไม่น้อย

เฮ้อ！

บางครั้งการมีเงินเยอะ ก็เป็นภัยพิบัติอย่างหนึ่ง

ประยสย์： “……เป็นความผิดของใคร？”

“แกอยากบอกว่าเป็นความผิดของพ่อสินะ？ใช่ เป็นความผิดของพ่อ เป็นเพราะพ่อมีเงินมากเกินไป เป็นเพราะตำแหน่งของพ่อดึงดูดคนมากเกินไป ถ้าหากพ่อไม่ได้ขึ้นนั่งตำแหน่งนี้ตั้งแต่แรก ไม่ได้ทำธุรกิจไว้ให้พวกแกมากขนาดนี้ พวกแกก็คงไม่ต้องเผชิญเรื่องพวกนี้”

ประยสย์พูดอะไรไม่ออก

“แกจะอยู่ที่นี่หรือไป？”

ไซม่อนเปลี่ยนเรื่องคุย

ที่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับลูกไม่ดี เป็นเพราะฝีมือของเขาเอง

ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องคุย เขากลัวลูกชายจะโกรธจนเดินหนีออกไป

“ในเมื่อพ่อตัดสินใจจะให้พวกเขาไปรับวิกาพร้อมกัน เรื่องในบริษัท ผมก็ไม่มีอะไรต้องห่วงอีก และผมต้องไปหาแม่กับวิกาอยู่แล้ว”

เขาต้องการสร้างความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับน้องสาว

เมื่อเห็นเทวิกากับชเนนทร์อยู่ด้วยกัน ประยสย์รู้สึกว่าเวลาที่เขากับเทวิกาอยู่ด้วยกันมีความเกรงใจกันเล็กน้อย เขาอิจฉาชเนนทร์ และหวังว่าคงมีสักวัน เทวิกาเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาอยากทำอะไรก็ทำได้โดยไม่ต้องเกรงใจ

“หลังจากกลับมาก็จะสูญเสียความสุข พ่ออย่าเพิ่งไปเร็วขนาดนี้เลย ให้เธอได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอีกสามสี่วัน รวมถึงแม่ของผมด้วย พ่อก็เห็นแล้ว เมื่อแม่อยู่ข้างๆ วิกา ถึงแม้เธอจะยังไม่หายและกลับมาดีเหมือนเดิม แต่ก็ดีขึ้น”

ไซม่อนเม้มปากไม่พูดอะไร

ผ่านไปสักพัก เขาพูดเสียงเบาขึ้นมาว่า： “แกไปกินข้าวก่อนเถอะ เรื่องรับวิกากลับมา พ่อจะจัดการเอง ในเมื่อแกจะไปเมืองแอคเซสซ์ ด้วย ก็ไม่ต้องล้างหน้าออกแล้ว กินข้าวเสร็จก็กลับไปเมืองแอคเซสซ์ เลย ไม่ต้องอยู่นาน ตระกูลเลิศธนโยธามีเส้นสายอยู่เยอะ”

นามสกุลเลิศธนโยธาที่เขาเอ่ยถึงคนนั้น ไม่ใช่พลอย แต่คือพ่อของพลอย หัวหน้าครอบครัวของตระกูลเลิศธนโยธา

ตระกูลเลิศธนโยธาสมัยสงครามโลกร่ำรวยมาจากการฆาตกรรมและวางเพลิง

นอกจากสะสมทรัพย์สมบัติได้แล้ว ครอบครัวของพวกเขายังคงรักษาความโหดเหี้ยมไว้อยู่

ถึงแม้จะผ่านการชะล้างรุ่นสู่รุ่น มาจนถึงวันนี้ และถึงแม้ตระกูลเลิศธนโยธาจะฟอกขาวเรียบร้อยแล้ว แต่อำนาจบารมีก็ไม่ได้ลด กลับยิ่งอยู่ยิ่งแข็งแกร่ง ที่เมืองซูเพร่า ตระกูลเลิศธนโยธาไม่รู้กลืนกินบริษัทเล็กและบริษัทใหญ่เข้าไปเท่าไหร่แล้ว บริษัทใดก็ตามที่ขัดแย้งกับอุตสาหกรรมที่พวกเขาดำเนินกิจการอยู่ จะถูกพวกเขากดดัน สุดท้ายไม่ใช่ย้ายไปที่อื่น ก็จะถูกซื้อกิจการไป

ถึงแม้ในเมืองซูเพร่า ตระกูลสาระทาต่างหากที่เป็นหัวหน้าใหญ่ แต่ก็ถูกตระกูลเลิศธนโยธาไล่ตามมาติดๆ ที่พลอยมาสนิทชิดเชื้อกับเขา เป็นเพราะว่าไอ้แก่ของตระกูลเลิศธนโยธาอยากให้ลูกสาวเข้ามาแทรกแซงภายในบริษัทของตระกูลสาระทา จากนั้นค่อยๆ เปลี่ยนตระกูลสาระทาให้กลายไปเป็นของตระกูลเลิศธนโยธา

พอดีเลย ไซม่อนก็อยากจัดการตระกูลเลิศธนโยธาเหมือนกัน

ในยุคสมัยเขา ถ้าไม่สามารถกำจัดตระกูลเลิศธนโยธาได้ ไซม่อนกังวลเมื่อถึงสมัยรุ่นลูก จะยิ่งยากลำบากขึ้นไปอีก

ตระกูลเลิศธนโยธาชอบยื่นมือเข้ามาตระกูลสาระทาตลอด ส่วนเขาก็ใช้พลอยเป็นเครื่องมือในการยื่นมือเข้าไปบริษัทภายในของตระกูลเลิศธนโยธาเหมือนกัน？

“รู้แล้ว”

ประยสย์ตอบออกมา จากนั้นลุกขึ้น แล้วเตรียมตัวออกไป

“ดูแลแม่แกให้ดี”

ไซม่อนพูดกำชับออกมา