รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 24

คุณย่ายิ้ม “พวกเธอวัยหนุ่มสาวชอบการเซอร์ไพรส์เสียจริงนะ”

เธอพูดอย่างใส่ใจ “เธอพักอยู่ที่บ้านของตระกูลเธอใช่ไหม?”

เปรมาคิดเล็กน้อย ค่อยตอบ “ฉันพักอยู่ที่บ้านของตระกูล เพียงแต่ที่บ้านมีคนกลับมาน้อยครั้ง ห้องก็ค่อนข้างเก่าแล้ว ฉันคิดว่าจะซ่อมแซมสักหน่อย เพียงแต่พักที่โรงแรมก็ไม่ค่อยดี ฉันจึงอยาก…….”

คุณย่าหัวเราะมองไปที่เธอ

ไม่ได้ตอบกลับ

“คุณย่าชนิศา ฉันขอนอนที่บ้านสักช่วงหนึ่งได้ไหม? รอบ้านของฉันซ่อมเสร็จ ฉันค่อยย้ายกลับไป วางใจได้ฉันจะจ่ายค่าที่พักให้”

“เธอเจ้าเด็กคนนี้ จ่ายอะไรค่าที่พัก พวกเราก็ไม่ใช่บ้านเช่า”

คุณย่าแสดงออกว่าไม่ต้องจ่ายค่าเช่า แต่ไม่ได้ตอบกลับคำพูดของเปรมา เธอพูด “เปรม์ ย่าก็อายุมากแล้ว ไม่ได้สนใจเรื่องต่างๆมานานแล้ว ไม่ว่าจะเรื่องที่บริษัทหรือที่บ้าน ฉันก็ไม่ได้สนใจแล้ว ฉันให้พัฒน์เป็นคนจัดการ ตอนนี้เขาเป็นคนจัดการทุกอย่าง ทั้งหมดเป็นเขาที่บอกแล้วได้”

“หากเธอต้องการขออาศัยที่บ้านของเราไปพูดกับพัฒน์ หากเขาคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร เธอสามารถย้ายเข้ามาอยู่ได้ตลอดเวลา ฉันและคุณปู่ภูธิปยินดีต้อนรับเธอเสมอ”

เปรมานิ่งไป คิดไม่ถึงว่าคุณย่าจะตอบแบบนี้

ไปหาพัฒน์

ในใจของเปรมาเหมือนกระจกที่ส่องเห็นชัดเจน พัฒน์ไม่มีทางให้เธอพักที่ตระกูลอริยชัยกุลอย่างแน่นอน แม้ว่าห้องพักรับรองแขกของพวกเขาจะมีมากมาย แต่เพราะเรื่องเมื่อตอนนั้น ยังคงกีดกันเธออยู่ เธออยากเข้ามาพักคงยาก

“เดี๋ยวอีกสักพักฉันจะไปหาพัฒน์ที่บริษัท พอดีไปเซอร์ไพรส์เขา”

เปรมาไม่มีทางให้บุคคลที่สี่นอกจากเธอ พัฒน์และนฤเบศวร์ได้รู้เหตุการณ์ที่แท้จริงในตอนนั้น

ให้ทุกคนเข้าใจว่าเธอและเขาเป็นกิ่งทองใบหยกกัน

คุณย่าส่งเสียงอืม

เปรมาอยู่คุยกับคุณย่าอีกสักนิดจึงค่อยหาข้ออ้างออกจากคฤหัสถ์เมเปิล

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น

บี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป

ยศพัฒน์ที่เพิ่งประชุมเสร็จกำลังเดินพลางคุยกับอินทัชเรื่องงานอยู่

อินทัชพยักหน้า บางครั้งก็พูดอธิบายความเห็นของตัวเอง

“พัฒน์”

เสียงที่ดูไม่คุ้นชินแต่ก็ดูจะคุ้นชินดังขึ้น

ดูนุ่มนวล ยังดีที่เสียงชัดเจน ไม่อย่างนั้นยศพัฒน์คงไม่ได้ยินว่ามีคนกำลังเรียกเขา

เขาหยุดเดิน เจอเปรมาหิ้วกระเป๋าHermesรุ่นลิมิเต็ดและถือถุงสองใบ ขณะที่เขาจ้องเธอ เธอก็เดินยิ้มเข้ามา รอยยิ้มที่หวานงดงาม

อินทัชอยากจะร้องตะกโกนแต่ก็ไม่กล้าทำ กลัวว่าหากทำแล้วจะไม่เห็นแสงอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้

“พัฒน์ นายยุ่งอยู่ไหม?”

เปรมาถามเขาด้วยรอยยิ้ม และมองไปที่อินทัชครั้งหนึ่ง

อินทัชรู้ได้ทันที

ทำอย่างกับเขาเป็นก้างขว้างคอ

“คุณพัฒน์ ฉันไปทำธุระต่อก่อน”

อินทัชพูดเสร็จ ก็รีบร้อนออกไป

คุณพัฒน์เพิ่งจะแต่งงานแถมยังแต่งกันเงียบๆ กิ่งทองใบหยกของเขาก็กลับมาเสียแล้ว

นี่………จะต้องมีละครสนุกให้ดูแน่!

รอจนอินทัชจากไป ยศพัฒน์ก็ถามด้วยความเย็นชา “มีธุระอะไร?”

เปรมารู้สึกปวดใจ

เธอมองใบหน้าที่ยังคงความหล่อเหลา ที่จริงเธอคิดที่จะปล่อยเขาไป เพียงแต่ผู้ชายคนนี้ช่างพิเศษเหลือเกิน เธอทำยังไงก็ปล่อยไม่ลง

ในเมื่อปล่อยไม่ได้ ก็มีเพียงกลับมาสู้อีกครั้งแล้ว

“ไม่มีธุระก็มาหานายไม่ได้หรือไง?”

ยศพัฒน์หันหลังเดินตรงกลับไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

ตอนที่เดินผ่านหน้าไรยา เขาจ้องไปที่ไรยา

ไรยา : “………..”