“พวกแกทำอะไร รีบปล่อยลูกสาวฉันนะ!”
ณัฏฐามองเห็นบอดี้การ์ดของตระกูลอริยชัยกุลฉุดกระชากลากถูลูกสาวลงมาชั้นล่าง ก็สงสารจับใจ
เธอร้องตะโกนพลางพุ่งตัวเข้าไปจะช่วยลูกสาวออกมาพลาง
ในวลาเดียวกันก็หันไปส่งเสียงตะคอกใส่ยศพัฒน์ว่า“ยศพัฒน์ ยโสโอหัง! นี่เป็นบ้านตระกูลไชยรัตน์ ไม่ใช่บ้านตระกูลอริยชัยกุลของพวกคุณ ไม่อนุญาตให้พวกคุณมาทำตัวป่าเถื่อนที่บ้านตระกูลไชยรัตน์ของพวกเรา ระวังฉันจะแจ้งตำรวจ!”
ยศพัฒน์ก็ยืนมองอย่างเย็นชาอยู่ตรงนั้น จากมุมปากที่เชิดขึ้นของเขามองเห็นได้ว่าเขากำลังหัวเราะเยาะ
สองแม่ลูกบ้านตระกูลไชยรัตน์ล้วนไม่สนใจบอดี้การ์ดของตระกูลอริยชัยกุล
บอดี้การ์ดสองคนลากเปรมามา ผมเผ้าเธอยุ่งเหยิง เพราะเธอดิ้นรนขัดขืน รองเท้าส้นสูงก็หลุด เท้าทั้งสองข้างเล่าเปลือย ถูกบอดี้การ์ดโยนลงที่เท้าของยศพัฒน์ สภาพยับเยินอย่างที่สุด
“ยศพัฒน์! คุณจะรังแกกันเกินไปแล้วนะ! เปรม์ทำอะไรผิด คุณถึงทำกับเธอแบบนี้ ถ้าคุณทำกับเธอแบบนี้ สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดของเธอก็คือไม่ควรรักคนอย่างคุณ!”
ณัฏฐาโกรธจนหน้าดำหน้าแดง เธอถึงขั้นสูญเสียสติสัมปชัญญะ พุ่งเข้ามา เงื้อหมัดขึ้นจะชกมาที่ยศพัฒน์
ยศพัฒน์ไม่ต้องตอบโต้ บอดี้การ์ดของเขาก็เป็นฝ่ายผลักณัฏฐาออกไป ณัฏฐายังคิดที่จะพุ่งเข้าใส่อีก จึงถูกบอดี้การ์ดเตะไปกองที่พื้น เธอเจ็บจนจุก ไม่กล้าอวดเก่งอีก
“คุณนายน้อยไม่ชอบให้ผู้หญิงอื่นมาแตะต้องตัวคุณชายของพวกเรา!”
บอดี้การ์ดคนหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างเย็นเยือก
“แม่”
เปรมารีบลุกขึ้นไปประคองแม่ สองคนแม่ลูกประคองซึ่งกันและกัน เงยหน้ามองยศพัฒน์
ยศพัฒน์จ้องมองลงมาที่พวกเธอ ทำให้เธอตระหนักได้ว่า ที่ผ่านมานั้นมีแต่เธอที่คอยเฝ้ามองเขา เขาเป็นคนที่สูงส่ง ไม่ว่าเธอจะพยายามปีนขึ้นไปอย่างไรก็ไปไม่ถึง ไม่อาจทำตัวให้ทัดเทียมเสมอกับเขาได้เลย
ผู้ชายคนหนึ่ง เวลาที่เขารักใครสักคน เขาก็จะทะนุถนอมคุณเอาไว้ราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า
ผู้ชายคนหนึ่ง เวลาที่เขาหมดรักคุณ ต่อให้คุณตายต่อหน้าเขาก็ไม่สนใจและยังบอกว่าศพคุณจะทำให้เขาเหม็นไปด้วย
“ยศพัฒน์ คุณ……”
เปรมาอยากจะถามอะไรบางอย่างกับยศพัฒน์ แต่ยศพัฒน์กลับใช้แฟ้มเอกสารที่เขานำมาด้วยนั้นฟาดที่หน้าเธออย่างแรง
เปรมารู้สึกเจ็บเล็กน้อย
แต่กลับไม่กล้าพูดอะไร
เธอหยิบแฟ้มขึ้นมาด้วยมือที่สั่นเทา หยิบกระดาษรวมถึงภาพถ่ายหลายภาพออกมา
เนื้อหาในกระดาษเหล่านั้น บางอันเป็นหลักฐานคลิปที่เธอถ่าย จากนั้นก็ไม่หาคนมาอัพโหลดลงในโลกโซเชียล แล้วจ้างคนมาโพสต์แสดงความคิดเห็น บางอันเป็นหลักฐานที่เธอไปทำการผ่าตัดเพื่อฟื้นฟูความเป็นหญิงพรหมจรรย์ที่ต่างประเทศ
ตอนที่เปรมาเห็นหลักฐานที่เธอไปทำการผ่าตัดเพื่อฟื้นฟูความเป็นหญิงพรหมจรรย์ ก็หน้าซีดเผือดเลย
นี่เป็นสิ่งที่เธอทำในต่างประเทศ ยศพัฒน์กลับรวบรวมมาได้!
เขาเริ่มรวบรวมตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ตั้งแต่เธอกลับประเทศมาเหรอ หรือว่าตั้งแต่เธอยังไม่กลับมา
ใช่!
ตั้งเขาอายุสิบสองปี ก็เข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างชายหญิง เขาจึงรักษาระยะห่างกับเธอ ไม่ยอมทำความสนิทสนมกับเธอเลย
เป็นเธอกับนฤเบศวร์ ที่ปล่อยข่าวออกไปข้างนอกไม่หยุด ว่าเธอกับเขาเป็นเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก รักใคร่สนิทสนมกันเป็นอย่างดี
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยชี้แจง แต่เธออาศัยความสัมพันธ์ของแม่กับน้าชา เข้านอกออกในที่บ้านตระกูลอริยชัยกุลเป็นประจำ ทำให้คนอื่นเชื่อว่าพวกเขาเป็นคู่ที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ไม่มีใครเชื่อคำชี้แจงของเขา
เขาที่อยู่ในวัยรุ่นคึกคะนอง หลังจากชี้แจงไปหลายครั้ง ก็ไม่เป็นผล เขาจึงขี้เกียจจะพูดอธิบายอะไรอีก
เปรมาคิดว่าเขายอมรับความสัมพันธ์ตั้งแต่วัยเด็กของทั้งสองคนแล้ว แท้จริงแล้วเขากำลังรอให้คนรักในวัยเด็กของเขาโตเป็นผู้ใหญ่ก่อน รอจนคนรักของเขาเข้ามาสู่โลกของเขาหลอมรวมจิตใจเป็นหนึ่งกับเขาอย่างแท้จริงแล้ว เขาจึงเริ่มจัดการกับเธอ!
ผู้ชายคนนี้ช่างมีความอดทนจริงๆ แต่ก็น่ากลัวมาก!
เขามักจะชอบโจมตีตอนที่คุณคิดว่าแผนการของคุณสำเร็จแล้ว กำลังตื่นเต้นดีใจ ค่อยลงมือ ทำร้ายคุณถึงชีวิต!
“ภาพถ่ายพวกนี้……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน