รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 298

นฤเบศวร์เอียงศีรษะจ้องมองเธอ กนกอรนึกถึงข้อตกลงของพวกเขา เธอแค่อยากจะคืนหนี้บุญคุณเขา เป็นสามีภรรยากันในนาม แต่ชีวิตส่วนตัวนั้นต่างฝ่ายต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน

ตอนที่เขากับเปรมาจู๋จี๋กัน เธอยังไม่เคยว่าอะไรเลย

ตอนนี้เธอออกมาเปิดโลก มาชมหนุ่มหล่อหลากหลายประเภท เขามีสิทธิ์อะไรมายุ่งเรื่องของเธอ?

คิดได้ดังนั้น กนกอรก็มีเหตุผลที่จะมั่นใจ

พลันยกขวดเหล้าขึ้น แล้วรินเหล้าใส่แก้วของนฤเบศวร์จนเต็มแก้ว พร้อมทั้งรินเหล้าให้ตัวเองด้วย

เธอวางขวดเหล้าลง แล้วยกแก้วเหล้าขึ้น ก่อนจะยิ้มเอ่ยว่า “มา คนหล่อ มาชนแก้วกับพี่สาว”

เธอเป็นฝ่ายชนแก้วกับนฤเบศวร์ นฤเบศวร์อยากจะคล้องแขนแลกแก้วเหล้ากับเธอ แต่กลับถูกเธอใช้มืออีกข้างสะบัดออก

ตอนที่สะบัดมือเขาออก กนกอรก็ยังคงยิ้มแย้มเหมือนเดิม “คนหล่อ คล้องแขนแลกแก้วเหล้ากับคนอื่นมั่วซั่วไม่ได้ พี่ยังไม่มีแฟนเลย แลกแก้วเหล้าต้องเก็บไว้ดื่มกับสามีในอนาคตของฉันในวันแต่งงานเท่านั้น”

นฤเบศวร์ “ถ้าเราสองคนแลกแก้วเหล้ากัน ผมเป็นแฟนพี่ก็ได้”

กนกอรดื่มเหล้าอึกหนึ่ง เมื่อได้ยินเขาพูดดังนั้น เธอก็ยื่นตัวเข้ามา จงใจจับหน้าเขาทีหนึ่ง เอ่ยว่า “คนหล่อดูคุ้นตาจังเลย ฉันเคยเห็นนายที่ไหนหรือเปล่า?”

มิลินท์รับมาตอบอย่างหวังดีว่า “ฉันเองก็รู้สึกว่าคนหล่อคนนี้ดูคุ้นตาเหมือนกัน ตอนนี้นึกขึ้นมาได้แล้ว นี่มันคุณนฤเบศวร์ ท่านประธาน RA กรุ๊ปไม่ใช่เหรอ? คุณชายใหญ่ของตระกูลเดชอุป ค่าตัวมากกว่าร้อยล้าน เป็นเศรษฐีชายโสดที่แท้จริงเลยนะเนี่ย”

“นฤเบศวร์งั้นเหรอ......”

กนกอรลากปลายเสียงยาว

นฤเบศวร์ได้ยินเธอลากปลายเสียงแบบนี้ ใบหน้าก็พลันกระตุกเล็กน้อย

จากนิสัยเธอที่ชอบค่อนขอดเขา ประโยคต่อไปที่เธอพูดต้องไม่น่าฟังแน่ ๆ

เป็นไปตามที่คาด กนกอรพูดอย่างรังเกียจว่า “ที่แท้ก็เป็นรองเท้าเน่าที่คนอื่นเคยใช้แล้วนี่เอง”

ทุกคน: ......

สีหน้าของนฤเบศวร์ตึงลงอย่างฉับพลัน อีกนิดก็เกือบหมดความอดทนสาดเหล้าใส่เธอแล้ว

“ใครไม่รู้กันว่าคุณชายใหญ่ตระกูลเดชอุปคลั่งไคล้ลูกสาวตระกูลไชยรัตน์ขนาดไหน ความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงมันก็แบบนั้น ทั้งคู่ผูกพันกันมาตั้งหลายปี ถ้าบอกว่าไม่มีอะไรกัน พี่สาวก็เชื่อไม่ลงจริงๆ ถ้าคุณนฤเบศวร์เคยถูกคนอื่นใช้แล้ว งั้นพี่ไม่เอาแล้วดีกว่า พี่รักสะอาด ยอมเปลือยเท้าเปล่าก็ไม่เก็บรองเท้าเน่าๆของคนอื่นมาใส่หรอก”

ตอนที่กนกอรเหน็บแนมนฤเบศวร์ เธอก็พลางเหลือบมองเขาไปด้วย เพื่อสังเกตปฏิกิริยาของเขา

กลับเห็นเขาแค่เผยสีหน้าถมึงทึง จากนั้นก็เริ่มดื่มเหล้า ไม่ได้ตอบโต้อะไรเธอ ซ้ำยังไม่อาละวาดอีกต่างหาก ทำให้กนกอรรู้สึกสงสัย

แม้เรื่องที่เปรมาทำจะทำให้นฤเบศวร์ผิดหวังมาก และก็เริ่มมีความคิดที่จะตัดใจ แต่รักมาตั้งหลายปี นฤเบศวร์ไม่มีทางปล่อยวางความรู้สึกนั้นได้ภายในชั่วค่ำคืนเดียว เขารักและปกป้องเปรมามากขนาดไหนก็เป็นเรื่องที่คนทั้งเมืองต่างรู้กันดี

ตอนนี้เธอเป็นคนแปลกหน้าสำหรับนฤเบศวร์ ซ้ำยังหน้าตาไม่ดีอีกต่างหาก เธอพูดจาเสียดสีต่อหน้าเขาแบบนี้ แต่เขากลับทำเพียงแค่เผยสีหน้าถมึงทึง จากนั้นก็ดื่มเหล้า

นฤเบศวร์กลายเป็นคนนิสัยดีตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ถ้าผิดปกติต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ ๆ!

กนกอรใจกระตุกวูบ เดาว่านฤเบศวร์รู้แล้วแน่ ๆว่าเป็นเธอ

เพราะเสียงพูดของเธอไม่ได้เปลี่ยนไป

จู่ ๆนฤเบศวร์ก็พลันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ อีกนิดก็แทบจะแนบชิดกับหน้าเธอแล้ว หากเธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากเธอก็จะแตะโดนริมฝีปากเขาแล้ว

เมื่อกี้เขาเพิ่งดื่มเหล้าไป ทำให้ตัวเขามีกลิ่นเหล้าแรงมาก

“เธอยังไม่เคยลองใส่มาก่อนเลย รู้ได้ไงว่าฉันคือรองเท้าเน่า?”

กนกอร “......ผู้ชายจะลองยังไง?”

แววตาของนฤเบศวร์ยิ่งหม่นแสงลง กนกอรรู้สึกว่าเขาในตอนนี้เหมือนจิ้งจอกเล็กน้อย กำลังจะผลักเขาออก จู่ ๆเขากลับโอบเอวเธอ ก่อนจะดึงเข้าไปในอ้อมกอด แล้วเอ่ยบางอย่างที่ข้างหูเธอเสียงเบา

กนกอรพลันหน้าแดงก่ำเหมือนถูกไฟเผา

เธอใช้แรงผลักนฤเบศวร์ออกทันที