รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 31

ยศพัฒน์เป็นใครกัน ผู้หญิงที่เขาไม่ชอบ ต่อให้คุณปู่คุณย่ามาบังคับก็ทำให้เขาแต่งงานด้วยไม่ได้หรอก

คนที่เขาจะแต่งงานด้วย ก็คือคนที่เขารักเท่านั้น

“เดช นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน”

ถึงแม้ว่ายศพัฒน์จะกำลังยิ้มอยู่ แต่ว่าตอนที่เขาพูดประโยคนี้ออกมานั้น ชัยเดชก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างรู้งานทันที

“ฉันยุ่งอยู่ ไปก่อนนะ”

ยศพัฒน์หยิบถุงชุดออกงาน 2-3 ชุด ลุกขึ้นแล้วก็บอกลาชัยเดช พร้อมกับก้าวยาวออกไป

ชัยเดชส่งเขาออกจากร้าน มองดูเขาขึ้นคร่อมจักรยานและปั่นออกไป

ยศพัฒน์มุ่งหน้าไปที่One Day In Coffee

ตอนบ่าย ลูกค้าที่One Day In Coffeeค่อนข้างจะเยอะ

เทวิกากับพาร์ทเนอร์เธอและพนักงานที่จ้างมาต่างก็กำลังยุ่งมาก

พอเห็นยศพัฒน์เข้ามา เทวิกาก็ยิ้มและเรียกเขาพร้อมกับพูดว่า “พี่พัฒน์ ตอนนี้ฉันยุ่งนิดหน่อย พี่ไปหาที่นั่งก่อนนะ อยากกินอะไรก็บอกฉันเดี๋ยวฉันให้คนเตรียมไปให้”

ยศพัฒน์มองดูบรรยากาศรอบๆ ร้าน แล้วก็เดินไปที่แคชเชียร์ พร้อมกับวางถุงในมือลงบนแคชเชียร์นั้น และหันไปพูดกับเทวิกาว่า “เทวิกา ฉันไปยืมชุดราตรีมา เรื่องที่เธอเคยตกลง……”

“เรื่องที่ฉันเคยตกลงฉันต้องทำอยู่แล้วล่ะ พี่พัฒน์ แล้วพี่ไปยืมชุดราตรีจากใครมา？”

เทวิกาหยิบชุดราตรีจากถุงมาดู แล้วก็ต้องรู้สึกประหลาดใจกับความสวยงามของชุดนั้น กลัวว่าตัวเองจะทำให้ชุดสกปรก ก็เลยรีบยัดชุดกลับลงไปในถุง พร้อมกับพูดว่า “เดี๋ยวว่างแล้วฉันค่อยกลับห้อง แล้วจะลองดูว่าชุดนี้พอดีตัวไหม”

“เพื่อนฉันเปิดร้านขายเสื้อผ้า แล้วร้านเขาก็มีชุดราตรีอยู่บ้าง ฉันก็เลยขอยืมเขามา 2-3 ชุด ไว้เดี๋ยวเธอว่างแล้วก็กลับห้องไปลองดูว่ามันพอดีตัวหรือเปล่า ถ้าเกิดว่าพอดีตัวเธอก็ใส่ออกมาเลย แล้วตอนหนึ่งทุ่มเธอก็มารอฉันอยู่หน้าประตูเดี๋ยวฉันจะไปรับ”

ไปงานเลี้ยงทางธุรกิจเป็นเพื่อนเขา

“ไม่มีปัญหา”

เทวิกาตอบอย่างสบายๆ

ทั้งสองคนต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ยศพัฒน์มองเธออย่างลึกซึ้ง ตอนที่เธอสบตากับเขานั้น สายตาของเขากลายเป็นอ่อนโยน ทำให้เธอไม่สามารถคาดเดาความรู้สึกของเขาผ่านทางสายตาได้

“เทวิกา ถ้าอย่างนั้น ฉันกลับไปทำงานก่อนนะ”

“ได้ค่ะ”

เทวิกาเก็บชุดเสื้อผ้าเอาไว้ แล้วก็ไปแพ็คขนมใส่กล่องแล้วค่อยส่งยศพัฒน์กลับ

“พี่พัฒน์ ฉันลองชิมขนมพวกนี้แล้วรู้สึกว่ามันอร่อยมากเลย เหมือนเป็นขนมที่ปรมาจารย์ด้านขนมถนัดมากที่สุด พี่เอากลับไปลองกินที่บริษัทดูสิ”

“แล้วก็ลองแบ่งให้เพื่อนร่วมงานที่บริษัทกินด้วยนะ ถ้าเกิดรู้สึกว่าอร่อย ก็แนะนำให้พวกเขามาช่วยเหลือเรื่องธุรกิจฉันด้วยแล้วกัน”

ถ้าเกิดเทวิการู้ว่าผู้ชายของเธอเป็นประธานของบริษัทบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป คงจะไม่มีวันพูดอะไรแบบนี้ออกมาแน่นอน และก็ไม่มีวันทำอะไรแบบนี้ด้วย

“ขอบคุณนะ”

ความจริงแล้วยศพัฒน์ไม่ค่อยชอบของหวานเท่าไหร่

แต่ว่า ของหวานที่ภรรยาเตรียมเอาไว้ให้ ไม่ว่าจะยังไงก็ต้องกินสัก 2-3 คำ แล้วก็ยกยอปอปั้นสักหน่อย

“พวกเราไม่จำเป็นต้องเกรงอกเกรงใจกันขนาดนั้นหรอก”

ยศพัฒน์ยิ้ม แล้วจู่ๆ เขาก็หยิบทิชชูออกมาเช็ดเหงื่อให้เทวิกา

อากาศมันร้อนมาก พออยู่ห่างจากแอร์ได้ไม่กี่นาที เธอก็ร้อนจนเหงื่อออกแล้ว

เทวิกามองดูใบหน้าหล่อเหลาที่ขยับเข้ามาใกล้ และสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่ปลายนิ้วมือของเขา ทำให้เธอใจหวิวไปในทันที

ตอนที่เธอดึงสติได้ ยศพัฒน์ก็ดึงมือกลับไปแล้ว แล้วก็รับถุงขนมที่เธอยื่นให้ พร้อมกับบอกลาเธอแล้วกลับออกไป