รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 32

“วิกา……”

“อย่ามาเรียกฉันว่าวิกา นายไม่มีสิทธิ์อะไรมาเรียกชื่อฉัน ไอ้เลว！”

เทวิกาทำท่าทางจะฟาดไม้กวาดไปอีกครั้ง

ทำให้ตาณกลัวจะรีบเก็บบัตรธนาคาร และขึ้นรถด้วยความรวดเร็ว

พอขึ้นรถไปแล้ว ตาณก็รู้สึกปลอดภัยขึ้น เลยลดก็จบลงแล้วพูดกับเทวิกาว่า “วิกา สามีจอมปลอมของเธอนั้นเป็นคนจน เมื่อกี้ฉันเห็นแล้วนะ เขาขี่จักรยานแบบนั้น ยังแย่กว่าฉันเมื่อก่อนอีก นอกจากหน้าตาที่ดูดีหน่อย ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถเทียบฉันได้แล้ว”

“วิกา ตราบใดที่เธอยอม ฉันสามารถช่วยเธอใช้หนี้ได้ทุกเมื่อ ซื้อคอนโดห้องใหญ่ให้เธออยู่ได้ ซื้อรถให้เธอขับได้ แล้วทุกเดือนก็สามารถ——”

ไม้กวาดด้ามหนึ่งพุ่งเข้ามาในกระจกรถ และฟาดเข้าที่ปากเขาอย่างรุนแรง

ตาณถูกตีอยู่หลายครั้ง ก็ลงจากรถมา หลบเลี่ยงการตีจากเทวิกา แต่พอเธอหยิบด้ามไม้กวาดขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็กลับขึ้นไปบนรถใหม่ ไม่กล้าพูดอะไรอีก และขับรถหนีออกไปเหมือนหนีตาย

ยิ่งนับวันเทวิกายิ่งเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ

เผ็ดแซ่บแบบนี้ เขาชอบมาก！

“ถุย！”

เทวิกากร่นด่าไปยังทิศทางที่ตาณหนีไป

เธอถือไม้กวาดและกลับเข้ามาในร้านอย่างกล้าหาญ

ลูกค้าในร้านต่างพากันมองมาที่เธอ บางคนก็ยกนิ้วให้เธอ รู้สึกว่าเธอเป็นหญิงแกร่ง

เทวิกา： “……”

เธอก็ไม่อยากจะกล้าหาญอะไรขนาดนี้หรอก แต่ว่าตาณรังแกคนอื่นมากเกินไปต่างหาก

ตอนนั้นเขาทิ้งเธอเพื่ออนาคต ไปแต่งงานกับหลานสาวเจ้านาย ตอนนี้พอเริ่มมีเงินทุเรศๆ แล้วก็อยากจะกลับมาเลี้ยงดูเทวิกา

เขาเห็นเธอเป็นอะไรกัน?

อยากให้มาก็มา อยากให้ไปก็ไปงั้นเหรอ?

“ฟาดจนหนีไปแล้ว”

กนกอรเทน้ำมาแก้วหนึ่งและยื่นให้ให้เทวิกา

“อืม ไอ้เลวนั่น ถ้าเกิดว่าครั้งหน้ากล้ามาที่นี่อีก ฉันก็จะฟาดหน้ากลับไปอีก”

“โดนเธอตีไปขนาดนั้นช่วงนี้คงไม่กล้ามาแล้วแหละ แล้วเมื่อกี้สามีตามสัญญาของเธอมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ?”

เทวิกานั่งลงหน้าเคาน์เตอร์แคชเชียร์ “พี่พัฒน์เอาชุดราตรีมาให้ฉัน 2-3 ชุด ตอนเย็นเขามีงานต้องเข้าสังคม ก็เลยให้ฉันไปช่วยหน่อย ไปเป็นคู่ควงเขาในการเข้าสังคมนั้น”

กนกอรรู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆ แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าแปลกที่ตรงไหน

“กนกอร ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันเหมือนได้สมบัติเลย พี่พัฒน์เป็นคนที่มีคุณภาพอย่างแท้จริง ตำแหน่งของเขาใน บี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ปน่ะ ต่อให้ฝันฉันยังไม่ได้เป็นผู้ช่วยของท่านประธานเลย อยู่ใต้แค่คนคนเดียวแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น ฉันให้ค่าเช่าเขาเพียง25,000ทุกเดือน และเขาก็เต็มใจที่จะช่วยฉัน ดังนั้นก็ถือว่าฉันได้เปรียบเป็นอย่างมาก”

กนกอรมองดูเพื่อนรักที่สีหน้าเหมือนคนได้กำไรมหาศาล ก็อดไม่ได้ที่จะสาดน้ำเย็นใส่เธอ “พวกเธอได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว มันไม่ได้เรียกว่าเช่า มันเรียกว่าถูกต้องตามกฎหมาย เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย"

เทวิกา： “……”

“วิกา เล่นกับไฟก็ต้องโดนไฟคลอกนะ”

กนกอรพูดประโยคนี้จบแล้วก็เดินออกไป

เทวิกาอ้าปากค้าง อยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

เล่นกับไฟก็ต้องโดนไฟคลอก！

แต่ว่าเธอไม่ได้เล่นกับไฟซะหน่อย เธอกับพี่พัฒน์ตกลงกันดีแล้ว ว่าเธอจะเช่าเขามาเป็นสามีกำมะลอ เพื่อหลอกแม่ของเธอ ไม่ให้ต้องมาเอาแต่เร่งให้เธอแต่งงานจนเธอไม่กล้ากลับบ้านกลับช่อง

พวกเขายังเซ็นสัญญากันอีกต่างหาก

อืม ไม่โดนไฟคลอกหรอกน่ะ

เทวิกาปลอบใจตัวเอง

เวลาช่วงบ่ายผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ดวงอาทิตย์ลาลับสู่ท้องทะเล และท้องฟ้าสีดำก็กระจายออกมา เป็นตัวแทนของค่ำคืนที่กำลังมาถึง

สถานบันเทิงยามค่ำคืนของเมืองแอคเซสซ์จะมีสีสันเป็นพิเศษ

เทวิกาเปลี่ยนชุดราตรีเสร็จเรียบร้อยแล้ว แล้วก็ใส่ส้นสูงที่ปกติตัวเองไม่ค่อยได้ใส่เท่าไหร่นัก แต่งหน้าจางๆ แล้วก็ถือกระเป๋าตังค์ที่งดงามและละเอียดอ่อน กระเป๋าตังค์ใบนั้นแพงมาก เป็นใบที่พี่ชายซื้อให้เธอ เธอไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่เลย

คืนนี้ต้องไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ทางธุรกิจกับพี่พัฒน์ เธอก็เลยหยิบของที่เก็บไว้ในกล่องออกมาใช้