เพราะตกลงกับเปรมาเอาไว้ว่าตัวช่วยสืบเรื่องของคู่แข่ง นฤเบศวร์ก็เริ่มลงมือทำทันที
เขารู้เรื่องของยศพัฒน์กับเทวิกาตั้งแต่แรกแล้ว ก็เลยสามารถจับตามองคู่สามีภรรยาคู่นี้ได้อย่างง่ายดาย
ยศพัฒน์ปั่นจักรยานพร้อมกับพาภรรยาตัวน้อยที่สวมใส่ชุดราตรี มาถึงโรงแรมเมเปิล
นฤเบศวร์มีเหตุผลอะไรกันแน่?
“คนที่คุณเบศวร์รออยู่ก็คือ?”
คุณรเณศยิ้มแล้วถามว่า “ไม่งั้น คุณเบศวร์เข้าไปนั่งรอข้างในดีไหมครับ”
“ไม่ต้องหรอก เขาใกล้มาถึงแล้วครับ”
“เบศวร์……”
คุณรเณศยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นก็เห็นยศพัฒน์พาเทวิกาเข้ามา คำพูดของคุณรเณศก็ค้างอยู่ที่ลำคอทันที พูดอะไรไม่ออก
คุณพัฒน์……
นี่มาแนวไหนกัน?
แล้วผู้หญิงที่อยู่หลังจักรยานของคุณพัฒน์คือใครกัน?
ยศพัฒน์จอดจักรยานให้เรียบร้อย
และเทวิกาก็ลงจากจักรยานด้วยท่าทางที่สง่างาม
นฤเบศวร์เดินเข้าไป
เขาจับจ้องเทวิกาด้วยสายตาที่เฉียบคม
“คุณคนนี้ เคยเรียนเรื่องมารยาทมาบ้างไหมคะ? การจ้องคนแปลกหน้าตรงๆขนาดนี้คือเรื่องที่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย”
เทวิการู้สึกไม่ชอบสายตาของผู้ชายคนนี้มาก มันเฉียบคมเกินไป เหมือนกับว่าอยากจะผ่าร่างของเธอออกมาดูข้างในเลย
“จะบอกว่าเป็นคนแปลกหน้าก็ไม่ได้นะครับ ผมกับพัฒน์โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก จะบอกว่าเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็กเลยก็ไม่ผิด”
นฤเบศวร์ยิ้มจางๆ “นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นพัฒน์พาผู้หญิงมาโชว์ตัวต่อหน้าพวกเราเลยนะครับ ผมรู้สึกแปลกใจมากเลย พี่สะใภ้ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร?”
ยศพัฒน์เดินเข้าไปหาเทวิกา แล้วก็มองตรงไปที่นฤเบศวร์พร้อมกับยิ้มจางๆ แล้วพูดว่า “นฤเบศวร์ เรียกพี่ให้ฟังหน่อยสิ”
เพียงประโยคเดียวก็สามารถทำให้ใบหน้าของนฤเบศวร์มืดมนไปได้สำเร็จ
“ในเมื่อนายเรียกวิกาว่าพี่สะใภ้ ก็เรียกฉันว่าพี่สิ มาเร็ว นฤเบศวร์ เร็วสิ เรียกพี่สิ ให้พี่ได้มีความสุขหน่อย”
นฤเบศวร์ใบหน้ามืดมนมาก
ยศพัฒน์เป็นคนที่ชอบเปลี่ยนแปลง
บางครั้งก็อ่อนโยนเหมือนกับหยก บางครั้งก็เย็นชาเหมือนไร้ปรานี หรือว่าบางทีก็เฮฮา
นฤเบศวร์ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนหน้าเนื้อใจเสือและเจ้าเล่ห์ พอเจอกับการเปลี่ยนแปลงที่มากมายของยศพัฒน์ เขาก็พบว่าตัวเองต้องถูกยั่วให้โกรธอยู่เสมอ
“เทวิกา ท่านนี้คือนฤเบศวร์ คุณชายใหญ่ของตระกูลเดชอุป ศัตรูตัวฉกาจของผม”
พอยศพัฒน์สามารถทำให้ศัตรูโมโหได้แล้ว ก็แนะนำเขาให้เทวิกาได้รู้จัก
ถ้าเขาอยากพาเทวิกาเข้ามาอยู่ในวงสังคมนี้ ก็จำเป็นต้องเผชิญหน้ากับไอ้เลวอย่างนฤเบศวร์อยู่แล้วอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ดังนั้น เขาก็เลยไม่เคยคิดที่จะปิดบังเลย
เทวิกายื่นมือขวาไปอย่างใจกว้าง แล้วก็พูดว่า “คุณเบศวร์ อยากพบคุณมานานแล้วเหมือนกันนะคะ”
นฤเบศวร์เหลือบมองมือขวาของเทวิกาที่ยื่นออกมา แล้วก็หันไปสบตากับยศพัฒน์ สุดท้ายก็จับมือกับเทวิกา แต่เหมือนแค่แตะมือเธอแล้วก็ดึงมือกลับไป
“ท่านนี้คือประธานของBIT กรุ๊ป คุณรเณศ”
และยศพัฒน์ก็แนะนำคุณรเณศให้เทวิการู้จัก
เทวิกาพยักหน้าให้คุณรเณศ แล้วก็ยิ้มพร้อมกับจับมือกับเขา
คุณรเณศจับมือกับเธออย่างงุนงง เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเทวิกากับ ยศพัฒน์เป็นอะไรกัน
แต่ว่า ผู้หญิงที่ทำให้คุณพัฒน์พามางานได้ ต้องเป็นคนที่คุณพัฒน์ชอบและให้ความสำคัญอย่างแน่นอน
จะทำผิดต่อเธอไม่ได้เด็ดขาด!
“ข้างนอกค่อนข้างร้อน เชิญทุกท่านเข้าไปข้างในดีกว่าครับ”
รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณรเณศค่อนข้างแข็งทื่อ แล้วก็เชิญท่านประธานใหญ่ทั้งสองคนเข้าไปข้างในโรงแรม
แล้วก็ได้แต่อธิษฐานอยู่ในใจ ว่าขอให้ท่านประธานทั้งสองคนนี้อดทน ไว้หน้าเขาหน่อย แล้วไม่ทะเลาะกันขึ้นมาในงานเลี้ยง
พอเห็นยศพัฒน์จูงมือเทวิกาเข้าไปในโรงแรม คุณรเณศก็รู้สึกว่าพระเจ้าไม่ได้ยินคำอธิษฐานของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน