รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 354

“แม่ พ่อของผมโดนยาพิษแล้ว ลุงฌานบอกว่าไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้มีเพียงแม่ที่ช่วยเขาได้”

ประยสย์รู้อยู่แล้วว่าจะแม่จะต้องมีท่าทีแบบนี้ เขาพูดออกมารวดเดียว ไม่ให้แม่มีโอกาสขัดจังหวะเขาพูด

น้ำเสียงของญาณินยังคงเยือกเย็นเช่นเคย เธอพูดว่า ： “แม่ไม่ใช่หมอ แกมาหาแม่ก็ไม่มีประโยชน์ แม่ช่วยพ่อของแกไม่ได้”

ไม่รอให้ลูกพูดต่อไปอีก เธอพูดอีกว่า : “ตระกูลสาระทามีโรงพยาบาลของตัวเอง หมอในโรงพยาบาลก็เป็นหมอฝีมือดีที่รวบรวมมาแต่ละประเทศทั่วโลกทั้งนั้น พ่อของแกโดนยาพิษอะไร？พวกเขาช่วยไม่ได้？พาราควอตเหรอ？”

“แม่ พ่อของผมโดนพิษรักแล้ว”

ญาณิน：“……”

ชายแก่คนนั้นยังโดนพิษรักได้！

ก็ใช่นะ แม้ว่าเขาอายุ50ปีแล้ว ในสายตาของเธอเป็นคนแก่คนหนึ่ง แต่ในสายตาของคนอื่น เขาเป็นผู้นำตระกูลสาระทา บำรุงรักษาดีมากอีกด้วย ไม่แก่เลยสักนิด กลับว่ามีความเป็นผู้ใหญ่และสุขุม

ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงกว่าเท่าไหร่ที่อยากจะร่วมเตียงนอนกับเขาน่ะ

พลอยไพลินยังคงคิดอยากจะแทนที่ตำแหน่งของเธอด้วยใจที่มุ่งมั่น

เธอยินดีที่จะตอบสนองตามความต้องการของพวกเขาทั้งสอง ชายชรากลับว่าไม่ยินยอมที่จะหย่า ผูกมัดเธอไว้ทำไม？

เมื่อก่อนเธอบ้า ที่เขาไม่หย่ากับเธอ อาจจะเป็นเพราะว่าคำนึงถึงครอบครัวฝ่ายพ่อแม่ของเธอว่ามีเพียงธนัทหลานชายอยู่คนเดียว ดูแลเธอไม่ได้ ตอนนี้เธอได้สติแล้ว เธอสามารถดูแลตัวเธอเองได้ และหาลูกสาวเจอแล้ว

มีทั้งลูกชายและลูกสาวอยู่ข้างกาย เธอหย่ากับเขา ก็ไม่อดตาย

เขารังเกียจที่เธอเคยบ้า รังเกียจที่เธอชราไม่เห็นความสำคัญ เจอพลอยไพลินที่มีอายุแก่กว่าลูกชายและลูกสาวเพียงสองปีแล้ว จะผูกมัดเธอไว้เพื่ออะไรอีก ทั้งสองคนต่างก็เกลียดชังกัน

ในเวลานี้แยกจากกัน เจอกันด้วยดีก็ขอให้จากกันด้วยดีทางใครทางมัน ปล่อยกันไป ดีจะตาย！

“ใครวางยาพ่อของแก？”

ในคำพูดของญาณินแฝงด้วยการเสียดสี “เขาเป็นผู้นำตระกูลสาระทา นอกจากเขากินข้าวนอนหลับแล้ว บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างกายก็จะตามติดไม่ห่างเลย เขามีความตื่นตัวสูง คนที่วางแผนทำร้ายเขาได้ จะต้องเป็นคนที่เขาวางใจที่สุด ”

“พลอยไพลินเป็นคนวางยาพ่อของแกใช่ไหม？นั่นเป็นรสนิยมของพวกเขาทั้งสองคน ยสย์ แกเป็นลูกชาย หยุดยุ่งเรื่องพ่อของแก”

ไม่แน่เป็นเพราะว่าไซม่อนอายุมากแล้ว ใจสู้แต่ไม่มีกำลัง ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของพลอยไพลินได้ พลอยไพลินก็เลยให้เขากินยานิดหน่อย กระตุ้นๆน่ะ

แม้ว่าประยสย์จะเป็นผู้ใหญ่ และก็เข้าใจชายหญิงก็อะไรทำนองนั้น ถึงยังไงเขาเป็นลูกชาย แถมยังเป็นโสดไม่มีแฟน พูดเรื่องแบบนี้กับแม่แท้ๆ เขาหน้าบางนิดหน่อย หน้าแดงก่ำอยู่ในสายโทรศัพท์นั่นตั้งนานแล้ว

แต่คิดถึงพ่อที่อาเจียนเป็นเลือด คิดถึงเรื่องเล็กน้อยที่ตัวเองเพิ่งจะรู้ในช่วงนี้ เขาก็ไม่สามารถมองดูพ่อถูกพลอยไพลินทำร้ายสุขภาพแล้ว

ทำได้เพียงหน้าด้านโทรศัพท์หาแม่พร้อมพูดว่า : “แม่หลายปีที่ผ่านมาพ่อไม่เคยเตะต้องตัวพลอยไพลิน ก็เพราะว่าเขาไม่ได้เตะต้องตัวพลอยไพลิน พลอยไพลินจึงร้อนรนในใจ ถึงได้วางแผนทำร้ายเขา ก็ไม่ใช่ครั้งสองครั้งแล้ว ได้ยินลุงฌานบอกว่าเมื่อก่อนก็เคยมีสามสี่ครั้ง นอกจากเธอ ยังมีผู้หญิงคนอื่นๆเห็นพ่อเป็นที่หมายปอง”

ญาณินตกตะลึงแล้ว

เธอคิดว่า หลังจากที่เธอบ้า ข้างกายไซม่อนก็มีผู้หยุดไม่หยุดหย่อน

ถึงยังไงหลังจากที่พวกเขาแต่งงาน มีผู้หญิงที่มีเจตนามุ่งร้ายไล่ตามเขาเป็นกอง ทั้งๆที่หลังจากพวกเขาแต่งงานก็มีความรู้สึกที่ดีต่อกันอย่างมาก ทุกคนต่างก็รู้ว่าเขาโด่งดังในเรื่องคลั่งรักภรรยา ไม่ว่าพวกผู้หญิงเหล่านั้นจะมีเป้าหมายอะไร ก็เหมือนแมลงวันบินหมุนรอบเขา

หลังจากที่เธอบ้าแล้ว เขามีผู้หญิงอยู่ข้างกายไม่หยุดหย่อนน่ะสิถึงจะแปลก

ไม่ว่าจะพูดยังไงพลอยไพลินก็เพิ่ง26ปี เพิ่งจะอยู่ข้างกายไซม่อนเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง

ปล่อยพลอยไพลินที่อ่อนเยาว์หน้าตาสละสลวยไว้ไม่หลับนอนด้วย เขาอดทนเก่ง……เสียจริงๆ！

“แม่ ผมก็เพิ่งรู้ไม่นานมานี้เอง พ่อของผมไม่ได้เตะต้องตัวพลอยไพลินจริงๆ”

ประยสย์คิดว่าพูดว่าพ่อไม่เคยเตะต้องตัวพลอยไพลินมาก่อน แม่ก็จะใจอ่อน ใครจะรู้ว่าแม่ถามเขากลับประโยคหนึ่ง : “ไม่เคยเตะต้องตัวแล้วยังไง？พวกเขามีความสัมพันธ์ที่แนบชิดสนิทสนมขนาดนั้น ทุกคนต่างก็บอกว่าพลอยไพลินจะมาแทนที่ตำแหน่งของแม่ ไม่ได้รับการยอมรับจากเขา ใครจะกล้ากระจายเรื่องส่วนตัวของเขามั่วซั่ว？ ”

“ยสย์ พรุ่งนี้เช้าแม่ก็จะกลับเมืองแอคเซสซ์ ต้องนอนพักผ่อน ไม่คุยกับแกแล้ว แกก็รีบพักผ่อน ไม่ต้องเป็นกังวลว่าพ่อของแกจะถูกคนวางแผนทำร้ายแล้วจะตาย หมอฌานมากฝีมือ ใครจะไปรู้เขาเป็นผู้สมคบคิดกับพ่อของลูกหรือเปล่า”

จงใจให้ลูกชายมาขอร้องให้เธอไปช่วยไซม่อน

อย่าว่าเลยตอนนี้เธอคิดแค่อยากจะหย่าร้างกับไซม่อน ถึงแม้ไม่หย่า เธอก็ไม่อยากจะอยู่ร่วมกับเขาอีก ยี่สิบปีที่ผ่านมา เธอไม่เชื่อเลยว่าเขาจะรักษาตนให้บริสุทธิ์ดั่งหยกมาตลอดเพื่อเธอได้