รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 356

“เจ้านาย ลูกเขยฉลาดเกินไปแล้ว คุณผู้หญิงก็ไม่หลงกล”

หมอฌานพูดอย่างจนใจ “ผมบอกนายน้อยว่าคุณอาเจียนเป็นเลือดอีกครั้งแล้ว พวกเขาก็ไม่หลงกล”

ไซม่อนอาเจียนเป็นเลือดบนรถนั่นเป็นเรื่องจริง

อาเจียนเป็นเลือดครั้งที่สองเป็นเรื่องที่หมอฌานกุขึ้นมา

จริงๆแล้ว คำพูดของประยสย์ ส่วนประกอบของยาแบบนั้นก็พอๆกันหมด

บวกกับคำพูดของยศพัฒน์ พิษแบบนี้ขจัดได้ไม่ยาก

ไซม่อนรู้ตัวไว พิษที่โดนก็หนักกว่าก่อนหน้านี้นิดหน่อย เพราะงั้นจึงอ้วกเป็นเลือดในระหว่างทางมา แต่ก็ใช่ว่าไม่มีทางแก้ได้

เขาก็แค่คิดอยากจะใช้โอกาสนี้ ใช้ประโยชน์จากลูกชายลูกสาวไปโน้มน้าวณินก็เท่านั้น

แต่น่าเสียดาย แผนการของเขาล้มเหลว

ลูกชายหลงกล

แต่ภรรยาไม่หลงกล

ลูกเขยฉลาดมาก

ไซม่อนรู้สึกหดหู่ใจ

ตลอดที่ผ่านมารอบตัวของเขา ก็นับว่าเขาเจ้าเล่ห์ที่สุดแล้ว ตอนนี้กลับเพิ่มลูกเขยฉลาดมาหนึ่งคนแล้ว

แม้ว่าเป็นลูกเขยของตัวเอง ไซม่อนยังคงรู้สึกอึดอัดใจ ไม่มีเหตุผลอื่น ลูกเขยมองแผนการของเขาออกแล้ว ไม่ช่วยเขาหลอกณิน

ไซม่อนถอนหายใจ พูดว่า : “ณินเกลียดฉันมาก เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจำเป็นต้องเธอเท่านั้น เธอไม่ยอมยื่นมือมาช่วยอยู่แล้ว”

“ส่วนพัฒน์……เขาเชื่อฟังภรรยา สำหรับเรื่องนี้ ฉันไร้คำพูดไร้คำตอบ ภรรยาของเขาคือลูกสาวสุดที่รักที่ฉันเพิ่งหาเจอ”

หมอฌาน：“……”

เขาก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดต่อว่าอย่างไรดี

ผ่านไปนาน หมอฌานพูดว่า : “เจ้านาย ตอนนี้นายน้อยก็เป็นผู้ใหญ่มาก บางเรื่องเขาก็รู้แล้ว ทำไมคุณไม่บอกเรื่องที่คุณทุกข์ใจกับเขา อย่างน้อยก็ทำให้สองพ่อลูกมีน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้นะ”

ไซม่อนฝืนยิ้ม “บางเรื่องได้ทำไปแล้ว ต่อให้ฉันจะทุกข์ใจแค่ไหน สำหรับพวกเขาก็ไม่คู่ควรที่จะให้อภัย”

ภรรยาบ้าแล้ว ลูกสาวหายตัวไปไม่รู้อยู่ที่ไหน ลูกชายยังเด็ก รายล้อมไปด้วยผู้คนที่เป็นอันตรายทั้งนั้น เริ่มแรกเขาไม่ได้ทำแบบนั้น ต่อมาพบว่ายิ่งเขาแคร์ให้ความสำคัญกับภรรยามากขึ้น คนเหล่านั้นก็ยิ่งรีบร้อนคิดอยากจะกำจัดภรรยาของเขา

รู้สึกว่าจัดการคนที่เขาแคร์มากที่สุด เขาก็จะพังทลาย เป้าหมายของพวกเขาก็บรรลุผลแล้ว

เขาเพียงแค่เปลี่ยนวิธีการรักษา จัดคนที่คุ้มกันภรรยาจากที่โจ้งแจ้งก็เป็นเงียบๆ

เขาก็เริ่มเมินภรรยา เข้มงวดกับลูกชายมาก ด่าทออยู่บ่อยๆ ราวกับว่าถ้ามีลูกชายคนที่สอง ก็ไม่สนใจประยสย์

คนเหล่านั้นก็คือว่าไม่ต้องใช้มีดใช้ปืน ก็ได้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ รอคอยที่จะให้เขาทอดทิ้งณินอย่างมุ่งมั่น รอคอยให้ประยสย์ถูกเลี้ยงดูจนเสียคน……

เขาเมินเฉยใส่ภรรยา เย็นชาใส่ลูกชาย ลดความรู้สึกที่มีตัวตนของภรรยาลง จำนวนการเกิดอุบัติเหตุของภรรยาค่อยๆลดน้อยลงแล้ว

ใช้ความโหดเหี้ยมมาปิดบังการคุ้มกันของเขา แถมยังพูดกับข้างนอกว่าสาเหตุที่ไม่หย่า ก็เพราะว่าบ้านของพ่อแม่ภรรยาแทบจะไม่มีใครแล้ว ถ้าหากหย่า ยังไงก็ต้องรอให้ธนัทโตเป็นผู้ใหญ่ สามารถมารับป้ากลับไปและดูแลป้าของเขาได้แล้วค่อยว่ากัน

ในปีนั้น เขายังวัยรุ่น อำนาจและอิทธิพลรุ่งเรืองดุจดั่งพระอาทิตย์กลางท้องฟ้า

ผู้บงการอยู่เบื้องหลังก็ไม่กล้าปะทะกับเขา ทำได้เพียงหยั่งเชิงไปพลางรอไปพลาง รอแล้วรออีก ประยสย์เติบโตขึ้นมา หาเนตรวิกาเจอแล้ว ญาณินได้สติแล้ว

แต่น่าเสียดาย เนื่องจากเวลานานเกินไป แม้ว่าจุดเริ่มต้นในตอนแรกของไซม่อนจะดีแต่ยังคงลงเอยด้วยการถูกภรรยาลูกชายและลูกสาวตำหนิด่า