รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 38

One Day In Coffee

เทวิกานั่งเหม่อลอยอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เธอพิมพ์อยู่ 2-3 บรรทัด แล้วสุดท้ายก็ลบออก

กนกอรเช็ดทำความสะอาดโต๊ะทั้งหมด

เห็นว่าเพื่อนตัวเองเหมือนมีเรื่องหนักใจ ก็เลยเดินเข้าไปและลากเก้าอี้เข้ามา นั่งลงตรงข้ามเทวิกา

เทวิกาเหมือนไม่เห็นเธอ เธอได้แต่ต้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างเหม่อลอยอยู่แบบนั้น

“วิกา”

กนกอรโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ

จนเทวิกาดึงสติกลับมา พอเห็นเพื่อนรักของตัวเองเธอก็ฝืนยิ้มและถามว่า “กรกอร มีอะไรหรือเปล่า？”

เธอมองไปรอบๆ ร้านแล้วก็ยังไม่เห็นลูกค้าเลย

“ทำไมวันนี้ถึงไม่มีลูกค้าเลยล่ะ？”

“พวกเราเพิ่งเปิดร้านเองนะ”

กนกอรพูดอย่างน่าขำ “พอเธอเข้ามาก็ได้แต่นั่งเหม่ออยู่หน้าคอม ฉันก็นึกว่าเธอจะรีบอัปเดตบทความซะอีก”

เทวิกาปิดคอมและพูดอย่างกลัดกลุ้มใจว่า “ตอนนี้ฉันยังจะมีอารมณ์อะไรไปเขียนบทความอีกเหรอ”

“ทำไมล่ะ? เกิดอะไรขึ้น ที่ทำให้เธอไม่อยากเขียนบทความแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เธอเริ่มเขียนบทความในอินเทอร์เน็ต ก็ไม่มีอะไรที่จะสามารถหยุดเธอไม่ให้อัปเดตบทความได้นอกจากสิ่งที่มนุษย์ไม่อาจจะต้านทานได้”

กนกอรทั้งห่วงและสงสัย

ปกติตอนที่ไม่ยุ่ง ภายใต้การนำของเทวิกา กนกอรก็จะปัดดูวิดีโอเพื่อฆ่าเวลาเหมือนกัน

ในสายตาของเธอ เพื่อนรักของเธอคือนักเขียนที่ทุ่มเทที่สุด

ทุกวันถ้าเกิดว่ามีเวลาว่างเธอจะใช้มันเพื่อเขียน เพราะว่าเธอจะนึกถึงการอัปเดตอยู่เสมอ ไม่รู้เหมือนกันว่าเทวิกาไม่ได้ออกไปเที่ยวเล่นกับเธอ หรือไปพบปะเพื่อนๆ ด้วยกันนานแค่ไหนแล้ว

“กนกอร ถ้าเกิดว่าจู่ๆ เธอได้แต่งงานเข้าครอบครัวที่ร่ำรวย แบบที่ว่าร่ำรวยมากๆ เธอจะทำยังไง？”

กนกอรยิ้มแล้วพูดว่า “วิกา เธอเคลิ้มกับงานเขียนมากเกินไปหรือเปล่า คุณสมบัติอย่างฉันจะไปแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยได้ยังไง ？”

เธอไม่รู้จักทายาทเศรษฐีสักคนเลยด้วยซ้ำ

คนที่โดดเด่นที่สุดที่เคยเห็น ก็คือสามีที่เพื่อนรักของตัวเองจ้างมา ก็คือยศพัฒน์ ที่ทำงานอยู่ที่บี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป

“วิกา พวกเราเป็นแค่คนธรรมดา เป็นแค่สามัญชนทั่วไป ถึงแม้ว่าทุกคนจะมีสิทธิ์ฝัน แต่ว่าแค่ฝันก็พอแล้ว อย่าเอามันมาเป็นเรื่องจริงเลย การที่นางเอกจะกลายเป็นซินเดอเรลล่าและสามารถเอาชนะใจท่านประธานได้อย่างง่ายดาย มันเป็นสิ่งที่พล็อตเรื่องนิยายต้องการ แต่มันไม่ใช่ความจริงหรอกนะ”

“จะมีซินเดอเรลล่าในชีวิตจริงกี่คนที่สามารถแต่งงานกับครอบครัวที่มั่งคั่งได้จริงๆ? เกณฑ์การเลือกคนของครอบครัวที่ร่ำรวยนั้นสูงจะตาย ซินเดอเรลล่าอย่างพวกเราจะก้าวผ่านไปได้ยังไงกันล่ะ”

เทวิกาฟุบหน้าลงกับโต๊ะและพูดอย่างเศร้าโศกว่า “ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นแค่ความฝัน แต่พอตื่นขึ้นมามันก็ยังเหมือนเดิมอยู่”

“ทำไมจู่ๆ เธอถึงได้ถามเรื่องนี้ล่ะ？”

กนกอรรู้สึกเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้อง

“กนกอร ครั้งเนี้ยฉันหกคะเมนตีลังกาที่แท้จริงเลย คนที่เคยรู้จักมา 11 ปีกลับกลายเป็นคนแปลกหน้า ไม่รู้อะไรเลย”

กนกอร：“……เธอไปถูกใครหลอกมา? หลอกเงินเธอเหรอ? หลอกไปเท่าไหร่? แจ้งตำรวจหรือยัง？”

“ไม่ใช่ พี่พัฒน์นั่นแหละ พี่พัฒน์ไม่ใช่พนักงานรับจ้าง ทั้งหมดนี้มันเป็นเพราะว่าพวกเราคิดไปเองและแปะคำว่าลูกจ้างไว้บนตัวเขา”

ยศพัฒน์ไม่เพียงแค่ไม่ใช่พนักงานรับจ้างทั่วไป แต่ยังเป็นหมาป่า ที่กินเธอจนเกลี้ยง

พอนึกถึงความบ้าคลั่งเมื่อคืนนี้ เทวิกาก็ยิ่งรู้สึกปวดหัว

แถมพี่พัฒน์ยังบอกว่าเธอเป็นรักวัยเด็กของเขาอีก แต่เขายังเฝ้ามองดูเธอเติบโตขึ้นมา

ตอนนี้เทวิการู้สึกสับสนวุ่นวายไปหมด

สัญญาก็ไม่มีประโยชน์อะไร！

ตั้งแต่วินาทีที่จดทะเบียนสมรสกัน เขาก็ไม่เคยคิดจะปล่อยเธอไปเลย