มีรถคันหนึ่งจอดที่หน้าประตูร้านกาแฟ
และเปรมาก็ลงมาจากรถ
เธอสวมชุดสูทสีดำแบบเป็นทางการ ผมยาวของเธอถูกมัดเป็นมวยไว้ด้านหลัง และเธอก็สวมแว่นกันแดดสีดำขนาดใหญ่ที่ปิดใบหน้าของเธอไปครึ่งหนึ่ง
พอลงจากรถ เธอก็เชิดหน้าขึ้นและเดินเข้ามาในร้านกาแฟ
“คุณเปรมาเหรอ”
พอเห็นเปรมาเข้ามา เทวิกาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่ามันก็เพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้น เธอเดินออกมาจากแคชเชียร์และเข้าไปต้อนรับเปรมา
“คุณเปรมาอยากดื่มอะไรดีคะ ที่นี่……เพียะ!”
การต้อนรับอย่างอบอุ่นของเทวิกาถูกขัดจังหวะด้วยการตบที่รุนแรง
กนกอรเห็นดังนั้นก็พุ่งเข้ามาทันที
“เพียะ!”
และเสียงก็ดังขึ้นอีกครั้ง
มันยังคงเป็นเสียงตบหน้าใครบางคน
แต่ว่า เป็นเสียงที่เทวิกาตบหน้าเปรมา
เปรมาไม่คิดเลยว่าเทวิกาจะกล้าตบเธอ เธอก็เลยตะลึงไปในทันที เอามือกุมหน้าของตัวเองไว้และถลึงตาใส่เทวิกา พร้อมกับพูดด้วยความแค้น “เทวิกา นี่แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ!”
ไม่เคยมีใครกล้าแตะต้องเปรมาแม้แต่ปลายนิ้ว
แต่ว่าเทวิกากลับกล้าตบเธอ
“คุณเปรมา คุณเป็นแขก ฉันก็ต้อนรับคุณเหมือนแขก แต่ว่าคุณยังไม่ทันพูดอะไรเลยก็ตบฉันซะแล้ว ฉันไปยั่วยุอะไรคุณเหรอ? แล้วเรื่องอะไรฉันต้องปล่อยให้คุณตบ? ฉันไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นหรอกนะ เพราะว่าฉันน่ะจะแก้แค้นทันที”
เปรมาตบเธอ เธอก็ตบเปรมากลับ
ยุติธรรมแล้ว!
ไม่ได้ถือโอกาสเอาคืน 2 เท่าเลยด้วยซ้ำ
“แก!”
เปรมาถลึงตาใส่เทวิกาด้วยความโกรธ เทวิกาก็ยืดตัวตรง เธอคิดว่าเธอพูดถูก และไม่มีอะไรต้องกลัวเปรมาด้วย
“เทวิกา เธอไม่เหมาะสมอะไรกับพัฒน์เลย!ก็เป็นแค่ผู้หญิงจากครอบครัวบ้านๆ ที่ดูดีหน่อยเท่านั้น แต่ว่าพัฒน์เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุล และเป็นผู้ดูแลบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป ในตระกูลอริยชัยกุล หรือว่าในบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป เขาพูดคำไหนคำนั้น มีอำนาจล้ำฟ้าในเมืองแอคเซสซ์ แล้วเธอเป็นใครมาแต่งงานกับพัฒน์?มีสิทธิ์อะไร? เธอคิดว่าตำแหน่งคุณนายของตระกูลอริยชัยกุลอยากจะเป็นก็เป็นได้งั้นเหรอ?”
หลังจากนฤเบศวร์เอาข้อมูลของเทวิกาให้เธออ่าน เปรมาก็นั่งนิ่งไม่ได้อีกต่อไป
ถ้าเกิดว่าไม่มาหาเรื่องเทวิกา ก็แสดงว่าเธอไม่ใช่เปรมา!
ผู้ชายที่เปรมาชอบ แล้วโดนคนอื่นแย่งไป ถ้าเกิดศัตรูหัวใจเป็นผู้หญิงแข็งแกร่งที่โดดเด่นกว่าเธอ เธอก็ยังยอมรับได้ แต่ว่า เทวิกามีอะไรที่ดีกว่าเธอบ้าง?
กนกอรเดินเข้าไปช้าๆ และกระซิบข้างหูเทวิกา “อยากให้ช่วยไหม?”
เธอเคยเรียนมวยและกังฟูมา สามารถช่วยเทวิกาเอาชนะคนอื่นได้
พอได้ยินเปรมาถามกลับแบบนี้และพูดจาถากถาง กนกอรก็รู้สึกอยากตอบโต้เธอมาก
แต่ว่าเธอไม่อยากแย่งขุดไคล์แมกซ์ไปจากเทวิกา
เทวิกาโบกมือให้เธอ ให้เธอวางใจ กนกอรก็นั่งลงบนโต๊ะอย่างสบายใจและรอรับชมสิ่งที่น่าสนใจต่อไป
“ฉันจะเหมาะสมกับพัฒน์หรือเปล่า ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณเปรมาจะมามีสิทธิ์ตัดสินใจ ฉันไม่มีคุณสมบัติ และไม่มีอะไรไปเทียบ แต่ว่า ฉันก็แต่งงานกับพัฒน์ไปแล้วนี่? ทำไม? คุณเปรมาเหมาะสมกับพัฒน์ แล้วก็มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะได้แต่งงานกับเขา แล้วไปอยู่ไหนมาล่ะ?”
เปรมาโมโหมาก
เธอปีนขึ้นเตียงพัฒน์ไปตั้งนานแล้ว แต่ว่าพัฒน์กลับไม่ทำอะไรเลย
หลังจากที่เธอปีนขึ้นเตียงไม่สำเร็จ เธอก็รู้สึกละอายใจและไปต่างประเทศ แล้วก็กลับมาเป็นครั้งคราว
ครั้งนี้เธอตัดสินใจจะกลับมาและตั้งใจจีบพัฒน์อีกครั้ง โดยไม่สนใจว่าพัฒน์จะสนใจเธอหรือเปล่า เธอจะกลายเป็นภรรยาของเขาให้ได้ เพราะว่าเธออยากได้ตำแหน่งคุณนายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุล
และสามารถขยายกิจการในเมืองแอคเซสซ์ได้อย่างง่ายดาย
“เธอไม่ต้องมายุ่งอะไรเรื่องของฉันหรอก”
เปรมาพูดอย่างกระหืดกระหอบ
เทวิกาหัวเราะคิกคัก “คุณเปรมามั่นใจในตัวเองเกินไปหน่อยหรือเปล่าคะ คุณคิดว่าคุณหน้าใหญ่แค่ไหนกัน ถึงจะให้ฉันไปยุ่งเรื่องของคุณ? คุณให้เงินฉันเท่าไหร่ฉันถึงต้องไปสนใจคุณ? ไม่รู้หรอกว่าการสั่งสอนใครสักคนเป็นเรื่องที่ต้องใช้พลังมากน่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน