รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 40

“ก๊อกๆ”

มีคนมาเคาะประตู

One Day In Coffeeเปิดทำการอยู่ เพราะฉะนั้นปกติก็เลยไม่เคยปิดประตู แต่ว่าคนที่มาเห็นว่าเทวิกากับกนกอรกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน ก็เลยเคาะประตูเรียก

“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าท่านไหนคือคุณเทวิกาคะ？”

กนกอรมองไปที่เทวิกา

เธอใช้สายตาในการถามเทวิกาว่าคนที่มาคือใครกัน

เทวิกาสังเกตคนที่มา เธอสวมชุดสูทอย่างเป็นทางการ อายุยังดูไม่เยอะ น่าจะประมาณ 27-28 ปี และหน้าตาก็สวยมาก ออร่าก็ดูดี แต่ก็ดูมีไหวพริบและมีความสามารถ ดูท่าทางจะเป็นหัวกะทิในที่ทำงานอยู่เหมือนกัน แต่ว่าในมือของอีกฝ่ายถือดอกไม้มาช่อนึง”

ยิปโซฟีลาล้อมรอบดอกกุหลาบ มันเป็นช่อดอกไม้ที่สวยงามมาก

“ฉันเองค่ะ ไม่ทราบว่าคุณคือ？”

เทวิกายอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่าตัวเองคือเทวิกา

ไรยายิ้ม เธอคือดอกไม้และเดินเข้าไป พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้เทวิกา เธอยิ้มและแนะนำตัว “ คุณเทวิกา สวัสดีค่ะ ฉันคือเลขาของคุณพัฒน์ ชื่อไรยา คุณพัฒน์สั่งดอกไม้ไว้ให้มาส่งให้คุณเทวิกาน่ะค่ะ”

ดอกไม้ที่ยศพัฒน์ส่งมาให้

เทวิการับดอกไม้ไฟและขอบคุณไรยา

ไรยารีบพูดว่า：“คุณเทวิกาไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ”

ในฐานะที่เป็นเลขาท่านประธานของบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป ไรยาเองก็ยุ่งมากเหมือนกัน

แม้แต่วินาทีเดียวก็จะเสียเปล่าไปไม่ได้

“ไรยาอยู่ดื่มกาแฟสักหน่อยไหมคะ？”

“ขอบคุณนะคะคุณเทวิกา แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกค่ะ วันหน้าถ้าเกิดว่ามีเวลาเดี๋ยวฉันมาดื่มกาแฟที่นี่นะคะ”

คุณพัฒน์บอกว่านี่คือร้านกาแฟที่ภรรยาของเขาเปิด ถ้าเธอกลับไปแล้วให้บอกคนที่บริษัท ว่าถ้าทุกคนอยากดื่มกาแฟ ก็ให้มาที่ร้านของภรรยาท่านประธาน

ไรยารีบมารีบกลับ

เทวิกาถือช่อดอกไม้และมองดูซ้ำไปซ้ำมา

กนกอรพูดหยอกล้อว่า“เธอดูดอกไม้ออกด้วยเหรอ？”

“พวกนี้ก็เป็นดอกไม้ไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องมองก็รู้ว่ามันคือดอกไม้”

กนกอรพูดไม่ออก

“กริ๊งๆๆๆ ……”

โทรศัพท์เทวิกาดัง

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเห็นว่าคนที่โทรมาคือยศพัฒน์ หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจรับสาย

“วิกา”

เสียงที่อบอุ่นดังขึ้น พอเทวิกาได้ยินแล้วก็รู้สึกว่า พี่พัฒน์ไม่ใช่แค่หน้าตาดี แต่เสียงก็ยังน่าฟังอีกต่างหาก

กลมกล่อม และชวนให้หลงใหล

ถ้าเกิดว่าละครปลอมๆ เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาแล้วล่ะก็ เธอไม่ได้เสียเปรียบเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังได้กำไรอีกต่างหาก

ผู้ชายดีๆ อย่างยศพัฒน์ มันยากที่จะตามหา

น่าเสียดายที่เขามาจากตระกูลอริยชัยกุล เธอกับเขาก็แตกต่างกันมากเกินไป

หลังจากผ่านงานเลี้ยงวันนั้นมา เทวิกากล้าพูดเลยว่าเรื่องของเธอกลับยศพัฒน์ต้องไปถึงหูคนในตระกูลอริยชัยกุลอย่างรวดเร็วแน่นอน เธอได้แต่รอ รอแม่สามีมาถึงหน้าบ้าน แล้วก็โยนเช็คจำนวน 25 ล้านใส่หน้าเธอ บอกให้เธอไปจากยศพัฒน์ซะ！

“วิกา ฉันให้เลขาไปส่งดอกไม้ให้ เธอได้รับหรือยัง? ชอบไหม?”

“ได้รับแล้ว ไรยาเพิ่งไปเมื่อกี้นี้เอง ดอกไม้ช่อนี้สวยมากฉันชอบมากเลย”

เทวิกาพูดตามความจริง

ตอนที่ไม่ได้รู้สึกเกลียดยศพัฒน์ และทั้งสองคนก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆ เธอก็เลยไม่ได้มีความจำเป็นต้องกระมิดกระเมี้ยนอะไร

แม้ว่าคนของตระกูลอริยชัยกุลจะยอมรับเธอหรือไม่ เทวิกาก็ไม่ไปคิดอะไรให้วุ่นวาย ได้แต่รออยู่แบบนี้

ก่อนที่แม่ยายจะมาหาเธอ เธอก็ไม่ถือสาที่เธอกับยศพัฒน์จะเล่นบทสามีภรรยาที่เข้ากันได้ดี

คำพูดของเธอทำให้ยศพัฒน์อารมณ์ดี เขามองดูกรอบรูปบนโต๊ะ นี่เป็นวันแรกที่เขาเอามาวาง ในกรอบรูปนั้นเป็นรูปตอนเทวิกาอายุ 18 แน่นอนว่า เขาให้คนช่วยแอบถ่ายเอาไว้

เทวิกาไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าในมือของเขามีรูปถ่ายชีวิตประจำวันของเธออยู่มากแค่ไหนกัน

ตั้งแต่ตอนที่เขาตั้งเป้าหมายมาที่เธอ ก็ให้คนแอบถ่ายรูปเธอเอาไว้ ทุกเดือน เขาจะได้รับรูปถ่ายของเธอมากมาย รูปถ่ายพวกนั้นเก็บอยู่หลายอัลบั้ม เขาเก็บมันเอาไว้อย่างดี เป็นความลับของตัวเอง

“เธอชอบก็ดีแล้ว ตอนเที่ยงฉันเลิกงานแล้วพวกเราไปกินข้าวกัน”