รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 41
“ใช่แล้ว คนรู้ใจในวัยเด็กของพี่มาหาฉัน”
ยศพัฒน์หมดคำพูด และน้ำเสียงก็แฝงไปด้วยความเด็ดขาดเล็กน้อย“วิกา เปรมาไม่ใช่คนรู้ใจในวัยเด็กของฉัน!”
“ฉันกับเปรมาไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดแบบนั้น พวกเขาไม่รู้ความจริง พูดจาเหลวไหล”
เป็นเพราะว่าปากสว่างของเดชวิทย์!
เขาต้องคิดบัญชีกับเดชวิทย์
เดชวิทย์ที่กำลังทำงานอยู่ ก็จามอย่างแรง
“เปรมาหาเรื่องเธอหรือเปล่า?”
ยศพัฒน์ไม่ยอมรับว่าเปรมาเป็นคนรู้ใจในวัยเด็กของเขา แต่กลับรู้จักเปรมาดี
เปรมาเป็นคนยิ่งทะนง มีผู้ชายมากมายรายล้อมรอบตัวเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต คอยเอาอกเอาใจเธอจนคิดว่าผู้ชายทุกคนบนโลกนี้ล้วนแต่ชอบเธอ
เขาไม่ชอบ
หลังจากที่เปรมารู้ว่ามีเทวิกาอยู่ ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง พระอาทิตย์ก็คงจะขึ้นจากทิศตะวันตก
“มาถึงก็ตบฉันในทันที”
ยศพัฒน์กัดฟันด้วยความโกรธแค้น: “หล่อนกล้าตบเธอ ฉันจะตัดมือของหล่อน!”
เทวิกาสะดุ้งตกใจ และพูดอย่างรวดเร็วว่า: “ฉันล้างแค้นให้ตัวเองแล้ว คนอย่างฉันไม่เจ้าคิดเจ้าแค้น เพราะว่ามีแค้นก็ล้างแค้นในทันที การตบที่ฉันเอาคืนหล่อนกลับนั้นแรงกว่าหล่อนมาก ตอนที่หล่อนกลับไป ใบหน้าบวมแดงข้างหนึ่ง ถ้าไม่ใช่รอยนิ้วมือที่เด่นชัดบนใบหน้า คนอื่นคงจะคิดว่าหล่อนเป็นโรคคางทูม”
หลังจากที่ยศพัฒน์ได้ยินว่าเธอตอบกลับเปรมาหนึ่งฉาด ก็ถามเธอด้วยความเป็นห่วง: “ตบจนมือเจ็บหรือเปล่า?”
เทวิกา: “……”
พล็อตที่เธอเขียนในนั้น เกิดขึ้นกับตัวของเธอจริงๆ
ยศพัฒน์ไม่ใช่ว่าเคยอ่านที่เธอเขียนมาก่อนหรอกน่ะ เลียนแบบความสามารถในการจีบผู้หญิงของพระเอกในนั้นของเธอหรอกน่ะ?
เทวิกาคิดดูแล้วสีหน้าก็แปลกๆ
เสียใจที่ให้ยศพัฒน์รู้เรื่องงานพาร์ตไทม์ของเธอ
“เปรมาหน้าด้านไร้ยางอาย หนังหนา ตบหล่อน จะทำให้มือของเธอเจ็บได้ ต่อไป เรื่องแบบนี้มอบให้ฉันมาทำเถอะ”
เทวิกาไม่รู้ว่าควรจะรับคำยังไงดี
“มีแขกมาแล้ว ฉันทำงานก่อน”
เทวิกาหาข้ออ้างที่จะยุติการคุยโทรศัพท์
กนกอรมองดูเธออย่างยิ้มกริ่ม
“อยากหัวเราะก็หัวเราะเถอะ”
“ฉันก็หัวเราะอยู่แล้วไง”
เทวิกา: “เพื่อนเลว! มีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น!”
“นี่เป็นรอยยิ้มอิจฉาของฉัน เธอดูเธอซิหาลูกผู้ดีมีเงินมาเป็นสามีได้ง่ายดาย ไม่มีใครกล้าฝันด้วยซ้ำ ฉันอิจฉานะสิ หมั่นไส้นะสิ”
เทวิกา: “ฉันเชื่อเธอ พระอาทิตย์ก็ขึ้นทิศตะวันตกแล้ว”
กนกอรหัวเราะเสียงดังลั่น
ไม่นาน ทั้งสองคนก็ไม่มีเวลาหัวเราะแล้ว เพราะว่าโทรศัพท์ในร้านของเธอก็ดังต่อเนื่อง ล้วนเป็นการสั่งจองของลูกค้า สั่งกาแฟกลับไปกี่แก้ว สั่งขนมหวานกลับไปกี่กล่อง……
ทันใดนั้น ทุกคนก็ยุ่งกันขึ้นมาหมด
รายการสั่งแทบจะมาจากบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ปทั้งหมด
คนที่รับผิดชอบในการส่งกาแฟและขนมหวาน ก็ย่อมเป็นเทวิกาอยู่แล้ว
“ทำไมต้องให้ฉันไปด้วย? ฉันเป็นเจ้านายน่ะ”
เทวิกาบ่นพึมพำ
สุดท้าย ยังต้องขี่จักรยานไฟฟ้าใช้กระเป๋าส่งอาหารใบหนึ่ง ใส่กาแฟและขนมหวานที่บรรจุเสร็จลงในกระเป๋าส่งอาหาร และวางเต็มไปหมด
“ให้โอกาสเธอได้ไปเจอที่รักของเธอ เธอก็แอบมีความสุขเถอะ”
กนกอรดันเพื่อนรักออกไปอย่างไม่เกรงใจ“รีบๆเลย ไปส่งอาหาร วันนี้ขายดีมากน่ะ”
แม้ว่าจะเป็นเดลิเวอรี่
แต่จำนวนมากเลยนะ
ยังมีคนมารับด้วยตัวเอง
บี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ปอยู่ไม่ไกลจากOne Day In Coffeeมากนัก
เทวิกาปากบ่น แต่การกระทำกลับรวดเร็วมาก ขึ้นจักรยานไฟฟ้า และถือกล่องส่งอาหารที่บรรจุกาแฟและขนมหวาน มุ่งหน้าไปที่บี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป
มาถึงบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป รปภ.ที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่เห็นเทวิกา ดวงตาทั้งสองก็เปล่งประกาย มองดูจนเทวิกาตื่นตระหนก สงสัยอย่างมากว่าตัวเองกำลังจะเข้าไปในถ้ำของหมาป่า และมีโอกาสมากที่จะถูกหมาป่าแยกร่าง
น่ากลัว!
ซะเมื่อไหร่กัน!
เทวิกาก็ขี่จักรยานไฟฟ้า ภายใต้สายตาที่เปล่งประกายของรปภ.ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ ทำตัวเป็นพนักงานส่งของอย่างมีความรับผิดชอบ
เธอส่งกาแฟและขนมหวานตามรายการที่ทุกคนสั่ง และส่งให้ถึงมือของพวกเขาทีละคน
กาแฟและขนมหวานชุดสุดท้าย กลับเขียนชื่อของยศพัฒน์อยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน