รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 445

“ลูกงึมงำอะไร”

“ไม่มีอะไร หนูพูดว่าแม่หนูวัยรุ่นและสวยขึ้นเรื่อยๆแล้ว”

ทักษอรดีดหน้าผากเธอยังขบขันไปทีนึง “กะล่อน”

กนกอรทำได้แค่พานฤเบศวร์ออกไปชอปปิ้ง ซื้อเสื้อผ้าข้างนอกภายใต้การเร่งของมารดา

แม้จะบอกว่าเป็นช่วงเวลาหลังเที่ยงแล้ว แต่แดดข้างนอกก็ยังแรงมาก ร้อนจะตายอยู่แล้ว

มองนฤเบศวร์ที่เดินไปที่รถด้วยท่าทางพอใจมีความสุข กนกอรพลันเอ่ยปากเรียกเขาอย่างมีเจตนาชั่วร้าย แล้วเอ่ยว่า “ในเมื่อจะไปชอปปิ้ง คุณก็อย่าขับรถไปเลย เดินไปเถอะ เดินถึงเรียกว่าชอปปิ้ง”

ยังไงที่นี่ก็เป็นพื้นที่เจริญรุ่งเรือง มีทางเดินเยอะมาก ชอปปิ้งได้ตามสบาย

นฤเบศวร์เงยหน้ามองแสงอาทิตย์เจิดจ้ากลางท้องฟ้า แล้วมองเธอ พลางเอ่ยว่า “อร แดดแรงขนาดนี้ ขับรถไปกันเถอะ จะได้ไม่ทำให้ผิวขาวราวกับหิมะของคุณถูกเผาจนดำ”

เขาหันกลับมา แล้วเอ่ยต่อว่า “ แถมคุณยังสวมรองเท้าส้นสูง เดินตากแดดชอปปิ้ง จะทำให้คุณดำ และก็เดินจนเหนื่อยตาย ถึงตอนนั้นคนที่ลำบาก เหนื่อยล้าก็คือคุณ ผมน่ะไม่มีปัญหาอะไร”

กนกอร : “…”

“โอเค ฉันจะขับสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าไป”

นฤเบศวร์เห็นเธอยืนกราน ก็ไม่พูดอะไรอีก

เขาคิดจะให้เธอซ้อน แต่เธอไม่ยอม เขาจึงนั่งซ้อนท้ายอยู่ข้างหลังเธอนิ่งๆ เมื่อขึ้นรถ เขาก็กอดเอวเธอทันทีอย่างเป็นธรรมชาติ

“คุณอย่ากอดฉัน”

“ไม่กอดคุณ ผมก็กลัวจะตกรถ คุณขับสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าเหมือนขับเครื่องบิน ผมกลัว”

กนกอรหมดคำจะกล่าวสุดๆ

“อีกอย่างพวกเราเป็นคู่รักกัน คู่รักก็ควรมีท่าทางของคนเป็นคู่รักกัน โอบๆกอดๆก็เป็นเรื่องปกติ”

กนกอร : “…”

เธอยอมแพ้ โอเคแล้วสินะ!

ค้นพบว่าตั้งแต่เธอชอบเขา การมีปากเสียงกันระหว่างพวกเขา ยากมากที่เธอจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ

หรือว่า ก่อนหน้านี้เขาล้วนยอมเธอ

“นฤเบศวร์”

“อร คุณเรียกผมว่านฤก็ได้ แม่ยายผมเปลี่ยนคำเรียกแล้ว”

“นฤเบศวร์! พวกเราสองคนยังไม่แต่งงานกัน！คุณเอาเปรียบให้น้อยๆหน่อย คุณมันจิ้งจอก เจ้าเล่ห์ที่สุด เสียทีที่ฉันนึกว่าคุณโง่ ตอนนี้ฉันเพิ่งจะรู้ว่า คนที่โง่น่ะเป็นฉัน”

นฤเบศวร์แนบศีรษะลงกับแผ่นหลังกนกอร สองมือกอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม กนกอรถูกการกระทำของเขาทำให้เกือบจะชนเข้ากับไฟถนน

“อร ผมบอกแล้วว่า ผมยังมีจุดที่คุณไม่รู้อีกมากมาย คุณต้องใช้เวลาชั่วชีวิตมาสำรวจ”

“ทว่า ผมเป็นสมบัติล้ำค่าแน่นอน คุณสำรวจต่อไป จะได้รับความประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ”

กนกอรหัวเราะเหอๆ แต่กลับไม่ได้โต้เถียงเขา

“คุณจะไปซื้อเสื้อผ้าที่ไหน”

“จากบุคลิกหน้าตาอันหล่อเหลาของแฟนคุณ จะต้องไปชอปปิ้งที่ร้านแบรนด์เนมอยู่แล้ว”

โอเค วันนี้กระเป๋าเงินถูกกำหนดให้แฟบแน่ๆ

มีเพื่อนสนิทอย่างเทวิกา กนกอรรู้จักร้านแบรนด์เนมในเมืองนี้อย่างทะลุปรุโปร่ง

เธอคิดว่านฤเบศวร์เป็นผู้ชาย ซื้อเสื้อผ้าจะไม่เลือกมากนัก ตัวไหนก็ได้ สุดท้ายเธอก็คิดผิด

นฤเบศวร์ชอปปิ้งเก่งมาก และเลือกมากสุดๆ

กนกอรที่เดินชอปปิ้งไป ชอปปิ้งมาเป็นเพื่อนเขา ก็เดินจนปวดขา

สุดท้าย เขาถึงได้เลือกเสื้อผ้าหลายชุด กับเนคไทหลายเส้น

กนกอรที่ชอปปิ้งเหนื่อยจนไม่มีอะไรให้อาลัยอาวรณ์อีก เห็นเขาเรียกเธอจ่ายเงิน ก็เหมือนได้รับการปลดปล่อย รีบเดินเข้ามาช่วยจ่ายเงินให้เขาทันที

แม้ว่าจะต้องจ่ายเงินก้อนใหญ่ กนกอรก็ไม่ปวดใจ ขอแค่คุณชายท่านนี้รีบกลับไป เธอชอปปิ้งจนเหนื่อยจะตายแล้ว

หลังจากนี้ ตีเธอให้ตาย ก็ไม่มีทางมาชอปปิ้งเป็นเพื่อนเขาแล้ว

เดินออกมาจากร้านขายเสื้อผ้า นฤเบศวร์หิ้วถุงเล็กถุงใหญ่

กนกอรสองมือว่างเปล่า

“คุณชาย คุณนายน้อย”