รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 493

นฤเบศวร์นึกถึงที่เขาขอแต่งงานได้สำเร็จ ก็คือขอแต่งงานสำเร็จแล้ว เขาดีใจเกินไป ดื่มเหล้าไปไม่น้อยที่งานเลี้ยงงานแต่ง จากนั้นก็เมาหัวราน้ำ

คำพูดของกนกอรทำให้เขายิ้ม

ศีรษะที่ตอนแรกปวดมาก เขาก็ไม่รู้สึกปวดแล้ว

“จริงนะ อร งานแต่งเราจะจัดเมื่อไร? ฉันจะจัดงานแต่งอลังการให้เธอแน่ๆ เราจะจัดพิธีแต่งงานที่โบสถ์เหมือนกับกษิดิ”

นฤเบศวร์ลงจากเตียงพลางจินตนาการความอลังการและอึกทึกครึกโครมของพิธีแต่งงาน

“ฉันอยากให้เธอกลายเป็นเจ้าสาวที่สวยสุดของฉัน สวมชุดแต่งงานที่สั่งทำเอง……ฉันต้องรีบช่วยเธอสั่งชุดแต่งงานสิ”

จินตนาการถึงเรื่องแต่งงาน ก็ทำให้นฤเบศวร์พลันพบว่านอกจากเขาคนนี้เตรียมถวายตัวเรียบร้อยแล้ว อย่างอื่นเขายังเตรียมไม่เสร็จเลย อาจจะไม่สามารถจัดงานแต่งได้ภายในเร็วๆ นี้

ตอนแต่งงานครั้งแรก ทั้งคู่แค่จดทะเบียนสมรสกัน ไม่ต้องพูดถึงงานแต่งเลย แม้แต่เชิญทุกคนมาทานอาหารร่วมกันยังไม่มี พ่อแม่เขา แม่ยายและครอบครัวฝ่ายหญิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นลูกเขย

ครั้งนี้ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามทำให้อรรู้สึกคับข้องใจ

“อร สิ่งที่ควรเตรียมในงานแต่งเรา ยังไม่ได้เตรียมเลย แต่เธอไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะรีบเตรียมการ เธอไม่ต้องกังวลนะ จัดงานแต่งต้องเลือกวันที่ดี เรื่องนี้รีบไม่ได้ แต่เราไปดำเนินขั้นตอนที่สำนักกิจการพลเรือนก่อนได้”

วันแต่งงานของกษิดิและมิลินท์กำหนดอย่างเร่งรีบมาก แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวยอมรับพวกเขาเป็นคู่รักกันมานานแล้ว สินสอด สินเดิม ผู้ใหญ่ของทั้งสองครอบครัวเตรียมมอบให้คู่รักหนุ่มสาวล่วงหน้าแล้ว ฉะนั้นไม่ว่าพวกเขาจะเลือกวันที่อะไร ก็จะไม่มีผลกระทบต่อการจัดงานแต่งของพวกเขา

ในตอนนี้ นฤเบศวร์อิจฉากษิดิมากจริงๆ

คนที่แมนทั้งแท่งมากที่สุดคือกษิดิ แต่ตอนนี้คนที่มีความสุขมากที่สุดคือเขา

ชนะหัวใจสาวสวย สุขใจที่ได้เป็นพ่อคน เกิดเรื่องน่ายินดีสองอย่างขึ้นพร้อมกัน

“ตอนบ่ายเราไปดำเนินขั้นตอนแต่งงานที่สำนักกิจการพลเรือนกัน”

นฤเบศวร์เปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้ากนกอร พวกเขาสองคนเกือบมีอะไรกันแล้ว สนิทสนมโดยไม่มีช่องโหว่

กนกอรว่าเขา “นายไม่เข้าไปอาบน้ำล่ะ เมื่อคืนนายหลับไปทั้งๆ ที่ไม่ได้อาบน้ำ ทั้งตัวมีแต่กลิ่นเหล้า เปลี่ยนชุดไปกลิ่นพวกนั้นก็ไม่หายหรอก รีบไปอาบน้ำซะ วันนี้วันอะไร? วันอาทิตย์นะ นายไปที่สำนักกิจการพลเรือนต้องรอพรุ่งนี้ถึงจะดำเนินขั้นตอนได้”

วันนี้เขาไม่ทำงานกัน

จะดำเนินขั้นตอนอะไรล่ะ

“ฉันก็ไม่ได้รีบจดทะเบียนสมรสกับเธอหรอก รอพ่อแม่เราสองคนนั่งลงคุยกันอย่างสงบก่อนค่อยว่ากัน”

นฤเบศวร์ขอแต่งงานในที่สาธารณะ ทำให้เธอตื้นตันใจ เธอตอบตกลงคำขอแต่งงานของเขา

ถึงจะบอกว่าพ่อแม่และพี่ไม่พูดอะไร หลังจากนั้น กนกอรก็รู้สึกว่าตัวเองหุนหันพลันแล่นไปหน่อย

ตอบตกลงคำขอแต่งงานไม่เป็นไรหรอก แต่เรื่องการแต่งงานเธอห้ามดำเนินการแบบหุนหันพลันแล่นอีก

เรื่องใหญ่ชั่วชีวิตเลยนะ

เธอไม่อยากแต่งงานอีกครั้งแล้ว

“ก็จริง งั้นรอก่อนดีกว่า อร พ่อแม่ฉันไม่พูดอะไรอีกแล้วแหละ”

นฤเบศวร์รู้ว่าคุณปู่ช่วยเขาเตือนพ่อแม่ ให้พ่อแม่ไม่กล้ามาถ่วงขาเขาอีก

เขารู้สึกซาบซึ้งคุณปู่

เลี้ยงเขาจนโต สั่งสอนเขามากมาย อายุมากขนาดนี้แล้ว ยังต้องเป็นห่วงเรื่องงานแต่งเขาอีก

ถ้าเขาไม่สามารถแต่งกนกอรเข้าตระกูลได้ เขาจะรู้สึกผิดต่อกนกอร

แน่นอนว่าเขาต้องไปสื่อสารกับพ่อแม่เขาเป็นการส่วนตัวสักหน่อย

ให้พวกเขายอมรับกนกอรด้วยใจจริง ไม่ใช่ถูกคุณปู่บีบบังคับ