“ไม่ เธอจะต้องมีความสุขกว่าเทวิกา เทวิกาจะต้องเผชิญหน้ากับเรื่องราวมากมาย แต่เธอไม่เหมือนกัน เธอไม่ต้องเผชิญกับการกระทบกระทั่ง ไม่ต้องเผชิญกับการถูกคิดร้าย เธอแค่ต้องแต่งงานกับคุณเบศวร์ แล้วใช้ชีวิตคุณนายน้อยไปก็พอแล้ว ชีวิตเรียบง่าย ถึงจะมีความสุข”
ความรักและการแต่งงานที่กัญณิศาต้องการ ก็เป็นแบบเรียบ ๆ ง่าย ๆเหมือนกัน
กนกอรครุ่นคิดเล็กน้อย อารมณ์ผ่อนคลายลงมาก ยิ้มแล้วพูดขึ้นมาว่า “พอฟังเธอพูดแบบนี้แล้ว ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองดูจะผ่อนคลายกว่าวิกาเยอะ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าวิกาอยู่ที่บ้านตระกูลสาระทาจะเป็นยังไงบ้าง ถามหล่อน หล่อนก็เล่าแต่เรื่องดีไม่เล่าเรื่องร้าย”
“เพิ่งจะกลับไปแค่สองวัน ก็เกิดเรื่องขึ้นมามากมาย ถ้าเปลี่ยนเป็นฉันไปอยู่ที่ครอบครัวใหญ่แบบนั้น รับรองว่าจะต้องหนีออกมาแบบหนีเอาชีวิตรอดแน่”
กนกอรรู้สึกสงสารเพื่อนรัก
“ไม่ต้องเป็นห่วงวิกาหรอก เธอมีคุณพัฒน์อยู่เป็นเพื่อน พวกเราไม่เชื่อใจวิกา แต่ก็ควรเชื่อใจคุณพัฒน์นะ และอีกอย่าง สองพ่อลูกตระกูลสาระทาก็คงจะไม่ปล่อยให้คนอื่นมารังแกวิกาหรอก วิกาของพวกเรา จริง ๆ ก็มีด้านที่เจ้าเล่ห์เหมือนกันนะ”
“ไม่แน่ พอวิกากลับมาแล้ว อาจจะกลับกลายเป็นคนได้ประโยชน์ก็ได้ เธอเกิดมาในครอบครัวอย่างตระกูลสาระทา ถึงจะไม่ได้เติบโตขึ้นมาในตระกูลสาระทา แต่เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเธอเป็นเลือดของตระกูลสาระทา มีความสามารถเจ้าเล่ห์มาตั้งแต่เกิดแล้ว”
กนกอร : “……”
“ณิศา ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอเข้าใจตระกูลสาระทามากกว่าฉันซะอีก”
เธอกับเทวิกาเป็นเพื่อนรักกัน กัญณิศาเพิ่งจะเพิ่มเข้ามาในตอนหลัง ระยะเวลาที่รู้จักเทวิกาก็ไม่ถือว่านานมาก แต่กลับรู้สึกว่าณิศาเข้าใจตระกูลสาระทาและวิกามากกว่าเยอะ
กัญณิศามีท่าทีเหมือนเดิม แล้วพูดขึ้นมาว่า “ก็พี่เขยในอนาคตฉันคือพี่ชเนนทร์นี่”
กนกอรยิ้ม “ใช่ซิ ฉันลืมเรื่องพี่ชเนนทร์ไปเลย”
“ณิศา ฉันอยากออกไปสักพัก”
กัญณิศาเข้าใจดี ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “เธอไปเถอะ ฉันไม่ได้เพิ่งมาครั้งแรกสักหน่อย ที่สำคัญในร้านเธอยังมีคนอื่นอยู่นี่”
กนกอรยื่นมือไปจับหน้าณิศาทีหนึ่ง แล้วยิ้มแฉ่งขึ้น “ผิวสัมผัสใบหน้าเธอนี่ดีจริง ๆ งั้นเธอค่อย ๆ ดื่มกาแฟกับกินขนมที่นี่ไปนะ เดี๋ยวฉันไปRA กรุ๊ปสักเที่ยว”
พูดแล้ว เธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไป
กัญณิศายกมือขึ้นมาถูกตรงที่ถูกกนกอรเอาเปรียบเล็กน้อย แล้วยิ้มขึ้นมาไม่หยุด
กนกอรห่อขนมสดใหม่ที่เพิ่งออกจากเตาให้นฤเบศวร์ไปด้วยสองกล่อง ยังมีกาแฟร้อน ๆ แก้วหนึ่ง แล้วเรียกบอดี้การ์ดสองคนมา ให้พวกเขาขับรถไปส่งเธอ
ณิศาจ้องมองคนที่ออกจากร้านกาแฟไปเพราะความรักอีกคน แล้วดื่มกาแฟไปด้วย และพึมพำขึ้นมาเองด้วยว่า “ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่ว่าความอิสระเป็นสิ่งที่สบายใจมากกว่า”
ที่RA กรุ๊ป
ในห้องประชุมเล็กบนชั้นสูงสุดของอาคาร นฤเบศวร์กับผู้บริหารสำคัญหลายคนกำลังหารือเรื่องอะไรกันอยู่ อยู่ ๆ ธันวาก็เดินมาที่ข้างกายเขา แล้วโค้งตัวลงไปกระซิบที่ข้างหูเขาไปหลายประโยค
จากนั้นพวกผู้บริหารทั้งหลายก็มองเห็นท่านประธานที่ใบหน้าเคร่งเครียดมาตลอด บนใบหน้ายิ้มแย้มราวกับดอกไม้เบ่งบานขึ้นมาทันที
ไม่ต้องถามเลย ก็เดาออกได้แล้วว่าจะต้องเป็นว่าที่ภรรยาท่านประธานมาแน่นอน
“คริษฐ์ นายหารือกับพวกเขาต่อไปนะ พี่สะใภ้แกมาแล้ว”
นฤเบศวร์ไม่ได้แอบซ่อนอะไร แต่กลับพูดถึงกนกอรขึ้นมาอย่างโอ้อวด
คริษฐ์รีบตอบรับขึ้นมาคำหนึ่ง
จากนั้นก็จ้องมองพี่ชายเขาทิ้งพวกเขาไปอย่างสบายใจเฉิบ แล้วลงจากชั้นบนไปรับพี่สะใภ้ของเขา
ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะชอบขัดแย้งกันอยู่ตลอด แต่คริษฐ์ก็ต้องรู้สึกอิจฉาบอสลูกน้องเล็กน้อย ซึ่งก็คือชีวิตโชคดีกว่าเขาหน่อยเท่านั้น
พี่สะใภ้คือหลานสะใภ้ที่คุณปู่ชอบ แล้วตอนนี้พี่ใหญ่ก็มีความรักลึกซึ้งต่อพี่สะใภ้ มีตัวช่วยอย่างพี่สะใภ้นี้ ตำแหน่งประธานกรรมการของพี่ใหญ่ก็นั่งนิ่งแล้ว ส่วนเขา ก็ได้แต่ดำรงตำแหน่งรองประธานไปเท่านั้น
แน่นอนในใจคริษฐ์จะต้องมีความไม่พอใจอยู่แน่ เพียงแต่สันดานของเขาก็ทำให้เขาไม่สามารถทำเรื่องชั่วร้ายออกมาได้ ความสามารถของเขาไม่ได้พ่ายแพ้ให้กับนฤเบศวร์ สิ่งที่พ่ายแพ้ให้นฤเบศวร์คือดวง และจุดสตาร์ท
ย่าของนฤเบศวร์คือเมียหลวงของคุณปู่ ส่วนย่าของเขาคือเมียน้อยของคุณปู่ พอคุณปู่อายุมากยิ่งขึ้น ก็ยิ่งคำนึงหาเมียหลวง จึงลำเอียงไปทางพี่ใหญ่โดยอัตโนมัติ
ไม่ว่าในใจคริษฐ์จะคิดยังไง นฤเบศวร์ก็ไม่สนใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน