รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 525

ไซม่อนสาวเท้าเดินมา แวบแรกก็มองเห็นบัตรธนาคารใบนั้น เขารีบคว้าบัตรใบนั้นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แล้วหักบัตรเป็นสองท่อน ต่อหน้าผู้หญิงทั้งสองคน จากนั้นก็โยนเข้าไปในถังขยะ

หลังจากทำทั้งหมดนี้แล้ว เขายื่นมือไปจับแขนของญาณินเอาไว้ ดึงเธอลุกขึ้นมา จากนั้นก็เปลี่ยนไปจับข้อมือญาณิน ลากเธอออกไปข้างนอก

“ไซม่อน”

พลอยไพลินรีบลุกขึ้นยืน วิ่งมาข้างหน้า ขวางทางไซม่อนเอาไว้

“ไซม่อน พวกเราคุยกันได้มั้ยคะ”

พลอยไพลินขอบตาแดง มองเห็นไซม่อนที่เข้ามาโดยไม่ชายตามองเธอเลยสักนิดเดียว เข้ามาลากญาณินแล้วก็ไปเลย เธอก็เสียใจ และน้อยใจอย่างยิ่ง

ญาณินเองก็กำลังขัดขืน อยากจะดิ้นให้หลุดจากมือใหญ่ของเขา

มือของเขาเหมือนกับคีมเหล็กอย่างนั้น หนีบจนข้อมือเธอเจ็บ

วิกาล่ะ

ทำไมยังไม่กลับมา

เทวิกามองเห็นใบหน้าสีหน้าเคร่งขรึมของพ่อ พาบอดี้การ์เดินมา ก็หลบอยู่ด้านข้าง ไม่กล้าโผล่หน้าออกมาเป็นก้างขวางคอ แน่นอนว่า ทุกการกระทำของพ่อแม่ เธอมองเห็นทั้งหมด

ส่วนคุณนายสองคุณนายสาม พวกเธอจงใจส่งข่าวที่ญาณินอยู่ที่นี่ให้พลอยไพลินรู้ เดิมอยากจะยืมมือพลอยไพลินเล่นงานญาณิน แต่ตอนนี้ ก็ยังไม่แสดงตัว ไม่รู้ว่าไปแอบหลบซ่อนตัวแอบดูอย่างมีความสุขอยู่ที่มุมไหนแล้ว

“คุณพลอยไพลิน พวกเราไม่มีอะไรต้องคุยกันตอนนี้”

ไซม่อนดึงหน้าตึง เสียงเคร่งขรึม สรรพนามที่ใช้เรียกพลอยไพลินเองก็เปลี่ยนจากที่เมื่อก่อนเรียกว่าพลอยเป็นคุณพลอยไพลินแล้ว

พลอยไพลินได้ยินก็ใจสลาย

เธอสะอึกสะอื้น พูดอย่างน้อยใจว่า “ไซม่อนคะ ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว แต่ก็เพราะว่าฉันรักคุณมากเกินไป ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ……ฉันก็คงไม่ใช่วิธีแบบนั้นกับคุณ ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริงๆ คุณให้อภัยฉันนะคะ”

“คนที่ฉันรักมาตลอดคือคุณ ฉันไม่เคยชอบชลเลยนะคะ คืนนั้นเป็นความตั้งใจของชล เขาหลงใหลในความสวยของฉันมานานแล้ว ดังนั้นก็เลย……ไซม่อนคะ ฉันเองก็ผิด แต่ถ้าไม่ใช่เจตนาชั่วช้าของชล พวกเราก็คงไม่ต้องอยู่ในสภาพอย่างตอนนี้”

พลอยไพลินยื่นมือมาดึงมือของไซม่อน แต่ถูกไซม่อนสะบัดออก

เธอน้ำตาคลอเบ้า “ไซม่อน ให้ฉันแตะต้องตัวคุณหน่อยยังไม่ได้เลยเหรอคะ คุณรังเกียจที่ฉันสกปรกเหรอคะ”

“ไซม่อน ได้โปรดปล่อยฉันด้วย ฉันไม่ได้อยากจะดูพวกคุณออดอ้อนจู๋จี๋กัน”

เล็บที่ยาวของญาณินจิกลงบนหลังมือของไซม่อนจนเลือกซึมออกมา เขาก็ยังไม่ปล่อยมือ

ไซม่อนจับมือภรรยาแน่นไม่ปลอย เวลาเดียวกันก็สั่งบอดี้การ์ดคนหนึ่งว่า “ไป ตามคุณหนูมา”

บอดี้การ์ดคนนั้นก็รีบออกไปหาเทวิกาทันที

คนในร้านกาแฟก็ได้ยินชัดหมดแล้ว

ผู้ชายคนที่มาอย่างพระราชาคนนั้น ก็คือผู้นำตระกูลสาระทาที่ยิ่งใหญ่แห่งเมืองซูเพร่าของพวกเขา

นายหญิงของตระกูลกับพลอยไพลินเองก็อยู่ด้วย

นี่คือรักสามเส้า

เผือก ใครๆก็ชอบกินทั้งนั้น

ลูกค้าแต่คนต่างก็เงี่ยหูฟัง อยากได้ยินข่าวซุบซิบนินทาแบบนี้

ไม่นานเทวิกาก็เข้ามา

“พ่อคะ พ่อมาได้ยังไงคะ”

เทวิกาทำสีหน้าท่าทางราวกับไม่รู้เรื่องการมาถึงของพ่อเธอ เพราะไม่อยากให้คุณแม่คนสวยของเธอตำหนิว่าเธอเป็นคนส่งข่าวให้พ่อ

เธอคิดว่าผู้หญิงสำส่อนอย่างพลอยไพลินคนนี้ สมควรให้พ่อเธอเป็นคนมาจัดการ