รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 54

ป้ามะนาวรีบเดินย้อนกลับไปอย่างรวดเร็ว

กลัวว่าคุณนายน้อยจะเข้าใจคุณชายใหญ่ผิดไป เธอจะได้ช่วยคุณชายใหญ่อธิบายสักหน่อย

ตอนที่เธอกลับเข้ามาในบ้านนั้น ก็เห็นสองสามีภรรยากำลังเก็บถ้วยชามกันอยู่

ป้ามะนาวตกใจจนสะดุ้ง

ถึงแม้คุณชายใหญ่จะไม่ใช่พวกเกียจคร้านที่เสื้อผ้ามาถึงค่อยยื่นมือมาใส่ อาหารมาถึงแล้วค่อยอ้าปากกิน เพราะตอนที่ตระกูลอริยชัยกุลอบรมสั่งสอนหลานชายนั้น อย่างแรกที่ต้องสอนก็คือความสามารถในการดำเนินชีวิตประจำวัน พอหลานชายมีอายุช่วงประมาณหนึ่งแล้ว ก็จะส่งพวกเด็ก ๆ ไปที่เกาะส่วนตัวของตระกูลพวกเขา

จากนั้น ก็จะถอนกำลังคนออกจากเกาะให้หมด แล้วมอบเกาะนี้ให้กับพวกเด็ก ๆ ให้พวกเขาเอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง

ดังนั้นพอผู้ชายตระกูลอริยชัยกุลออกมาใช้ชีวิตในสังคม ก็ไม่มีคลื่นลมอะไรที่จะสามารถล้มพวกเขาได้

แต่อยู่ในสายตาป้ามะนาว คุณชายใหญ่เป็นดั่งบุตรแห่งสวรรค์ และเป็นเพราะว่างานยุ่งมากเกินไป จึงไม่ค่อยได้ลงมือทำงานบ้านอะไรซะเท่าไหร่

เธอแอบก่นด่าคนใช้คนอื่นอยู่ในใจว่าไม่ได้เรื่อง ที่ปล่อยให้คุณชายใหญ่กับภรรยาต้องมาเก็บถ้วยชาม แล้วก็รีบเดินเข้าไป แย่งถ้วยชามที่เทวิกาเก็บซ้อนกับเอาไว้มา แล้วพูดกับเทวิกาขึ้นว่า “คุณนายน้อยคะ เรื่องแบบนี้ ให้ฉันทำเองค่ะ คุณกับคุณชายใหญ่แค่กินให้อิ่มก็พอแล้วค่ะ”

เทวิกาพูดขึ้นมาตามสัญชาตญาณว่า “ป้ามะนาว ฉันทำเป็นค่ะ ตอนอยู่บ้านฉันก็ช่วยแม่ฉันทำงานบ้านค่ะ”

อยู่ที่ห้องเช่า เธอก็ดูแลตัวเองเหมือนกัน

ความคุ้นชิน ทำให้เธอกินเสร็จแล้วก็ต้องเก็บเลย

ยศพัฒน์ตามใจเธอ เธออยากทำอะไรก็ให้เธอทำ ขอแค่ไม่ทำให้เธอเหนื่อยก็พอแล้ว

แล้วอีกอย่าง สองสามีภรรยาลงมือช่วยกันเก็บถ้วยชาม ก็ทำให้ยศพัฒน์ได้ลิ้มลองรสชาติเรียบง่ายและหอมหวานแบบสามีภรรยาทั่วไปด้วย

ป้ามะนาวส่งสายตาไปให้กับคุณชายใหญ่ของบ้านตัวเอง บนใบหน้าก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดเทวิกาขึ้นว่า “คุณนายน้อยคะ คุณดูซิคุณชายใหญ่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลย เดี๋ยวก็จะถึงเวลาทำงานแล้ว คุณรีบขึ้นไปข้างบนกับคุณชายใหญ่ ไปช่วยเลือกเสื้อผ้าสักชุดให้คุณชายใหญ่เปลี่ยนเถอะค่ะ คุณชายใหญ่ชอบตัดสินใจยากลำบากกับการเลือกเสื้อผ้า ถ้าจะให้เขาไปเลือกเอง เลือกจนถึงค่ำก็ยังไม่รู้ว่าจะใส่ชุดไหนเลยค่ะ”

จู่ ๆ ยศพัฒน์ก็มองไปทางป้ามะนาว

เขาชอบตัดสินใจยากลำบากตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ป้ามะนาวส่งสายตาให้เขาทีหนึ่ง

และเทวิกาก็มองมาด้วยพอดี ใบหน้าหล่อเหลาของยศพัฒน์มีแววลำบากใจเล็กน้อย แล้วพูดกับเทวิกาอย่างเขินอายขึ้นว่า “วิกา คุณอย่าไปฟังป้ามะนาวพูดไปเรื่อยเลย ที่จริงแล้ว อย่างมากผมก็แค่เลือกถึงเที่ยงก็เลือกออกมาได้แล้ว”

ป้ามะนาวไม่พูดอะไร เทวิกาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่ายศพัฒน์จะมีการตัดสินใจลำบากกับการเลือกเสื้อผ้า

เธอนึกถึงครั้งแรกที่ไปร่วมงานเลี้ยงกับยศพัฒน์ เขาได้มอบชุดราตรีให้เธอมาหลายชุด ไม่รู้ว่าเขาต้องใช้เวลาไปนานเท่าไหร่ถึงช่วยเธอเลือกชุดออกมาได้

“งั้น ป้ามะนาวคะ รบกวนป้าด้วยนะคะ”

เทวิกาเองก็รู้ว่า ในบ้านคนรวยนั้น การแบ่งหน้าที่ของคนรับใช้ต้องชัดเจนและละเอียดมาก

เธอที่เป็นคุณนายใหญ่คนนี้ถ้าไปแย่งงานคนใช้ทำ อืม คงจะทำให้คนรับใช้เกิดความกดดันในใจเป็นอย่างมาก และกลัวว่าจะตกงานไปด้วย

แล้วเธอก็เอางานเก็บโต๊ะคืนให้ป้ามะนาวไป แล้วพูดกับยศพัฒน์ขึ้นว่า “พี่พัฒน์ เดี๋ยวฉันขึ้นไปเลือกเสื้อผ้ากับพี่ข้างบนดีกว่านะ”

ยศพัฒน์ตอบอืมขึ้นมาคำหนึ่ง

แล้วเดินเข้ามา ยื่นมือไปก็วางลงบนบ่าเธอ โอบไหล่เธอไว้แล้วเดินออกห้องอาหารไป ฉวยโอกาสตอนที่เทวิกาไม่ทันสังเกตเห็น เขาก็หันหน้าไปชูนิ้วโป้งให้ป้ามะนาวทีหนึ่ง

เดือนนี้ โบนัสที่จะให้ป้ามะนาวต้องเพิ่มเป็นสองเท่าแล้ว ช่างเป็นคนที่สายตาเฉียบคมจริง ๆ

พอป้ามะนาวเห็นสองสามีภรรยาขึ้นตึกไปแล้ว ก็ถอนหายใจยาว ๆ ออกมาทีหนึ่ง

โชคยังดี ที่คุณผู้หญิงไม่ได้ทะเลาะกับคุณชายใหญ่เพราะการปรากฏตัวออกมากะทันหันของคุณกชนิภา ไม่งั้นถึงคุณกชนิภาจะเป็นแมวเก้าชีวิตก็คงจะมีชีวิตอยู่ได้ยากแล้ว

คุณชายใหญ่ได้เสียเวลารอคุณผู้หญิงเติบโตขึ้นมาเป็นสาวตั้งสิบปีเลยนะ กว่าจะได้แต่งงานกับคุณนายน้อย ใครกล้ามาทำลายความรักของสองสามีภรรยานี้ อย่าพูดว่าคุณชายใหญ่เลย เธอป้ามะนาวจะเป็นคนแรกที่ไม่ยอมปล่อยไปเด็ดขาด

พอกลับมาถึงห้องแล้ว เทวิกาก็เข้าไปเอาเสื้อผ้าชุดหนึ่งมาให้ยศพัฒน์ ตอนที่เอาเสื้อผ้ายื่นให้เขานั้น เธอถามขึ้นมาว่า “วันนั้นที่คุณช่วยฉันเลือกเสื้อผ้า เสียเวลาไปนานแค่ไหนคะ?”

“ผมไม่ได้เป็นคนเลือก ผมขอให้เพื่อนช่วยเลือกตามสัดส่วนของคุณ แล้วผมก็เอากลับมาเท่านั้น”

ที่ยศพัฒน์พูดมานั้นเป็นความจริง

เรื่องเลือกเสื้อผ้านั้น เขาสู้กับชัยเดชไม่ได้

ชัยเดชนั้นเป็นดีไซเนอร์ชั้นนำเลยนะ สามารถเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะสมที่สุดตามรูปร่าง หน้าตาภายนอก ผิวพรรณ และบุคลิกภาพของแต่ละคน