รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 540

“พี่ชาย ถ้ามีอะไรให้หนูช่วยบอกได้เลยนะ”

ยศพัฒน์ลดเสียงต่ำมากยิ่งชึ้น แม้ว่านี่จะเป็นพื้นที่ส่วนตัวของพ่อตา ซึ่งปลอดภัยกว่าคฤหัสน์สาระทามาก แต่เขาก็ยังคงระมัดระวัง

“ถึงฉันจะมากับวิกาคนเดียว แต่ก็สามารถจัดการได้หลายอย่างด้วยการโทรโทรศัพท์เพียงสายเดียว”

อินทัชไปขอความช่วยเหลือจากลูกสาวตระกูลกิจวณิชกุล แล้วถูกอีกฝ่ายรังควาน และในเมื่อถูกรังควาน จะถูกรังควานนานอีกหน่อยก็คงไม่เป็นอะไร ยศพัฒน์ไม่คิดที่จะแกรงใจตอนใช้อินทัชเลย

อินทัชไม่ได้ไม่สนใจลูกสาวของตระกูลกิจวณิชกุลเลยสักนิด แต่แค่คิดว่าอีกฝ่ายยังเด็กเกินไป พึ่งยี่สิบปีเอง อินทัชและยศพัฒน์อายุไล่เลี่ยกัน ซึ่งงมันห่างกันมาก เพราะฉนั้นแล้วคุณหนูตระกูลกิจวณิชกุลสามารถเรียกอินทัชว่าลุงได้เลย

ดังนั้นอินทัชจึงระงับความรักที่มีต่อคุณหนูตระกูลกิจวณิชกุล โดยปฏิบัติกับเธอเหมือนเด็ก และจะไม่ขอความช่วยเหลือจากคุณหนูตระกูลกิจวณิชกุล เว้นแต่จะมีความจำเป็นอย่างยิ่ง

ประยสย์รู้ว่าผู้ช่วยพิเศษของน้องเขยอินทัชเป็นคนที่มีความสามารถ เขาจึงพูดว่า: “นายช่วยเรื่องสืบสวนและรวบรวมข้อมูลมาโดยตลอด ตอนนี้นายอยู่เป็นเพื่อนวิกาก่อน พอหลังจากงานเลี้ยงแล้ว สาขาบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ปของนายก็กำลังจะเริ่มดำเนินงานแล้วใช่ไหม”

“อืม”

“วางใจได้ พอถึงเวลาจะใช้นาย ฉันไม่เกรงใจหรอก”

ประยสย์ตบไหล่ยศพัฒน์ “ผู้ช่วยพิเศษของนายมีความสามารถมาก และธันวาที่อยู่ข้างๆนฤเบศวร์ก็มีความสามารถเช่นกัน”

เขาก็มีสปายในบริษัท แต่สปายของเขาสู่อินทัชและธันวาไม่ได้หรอ”

“นฤเบศวร์เคยคิดใช้เงินจำนวนมากเพื่อดึงตังอินทัชไป และฉันก็เคยคิดที่จะแย่งธันวาของเขาด้วย เราทั้งคู่ต่างๆตีท้ายครัวกัน แต่ก็ไม่สำเร็จ”

อินทัชเป็นผู้ช่วยพิเศษที่มีด้วยความสามารถโดดเด่นที่สุดของยศพัฒน์ และได้รับความไว้วางใจจากยศพัฒน์มาก ส่วนธันวาก็เหมือนกัน ยศพัฒน์ชื่นชมธันวาและต้องการดึงตัวธันวามา เขาเป็นเหมือนเสือติดปีก แต่น่าเสียดายที่ไม่สำเร็จ”

“พี่ชาย”

ทั้งสองคุยเรื่องธุรกิจกัน และวิกาก็อดไม่ได้ที่จะพูดแทรกขึ้นมา

ชายทั้งสองมองมาที่เธอ

“พี่คะ หนูว่าแม่เราอยู่บ้านน่าเบื่อเกินไป ที่บ้านมีแต่คิดวางแผนทำร้ายกันและเสียงดังทั้งวัน ซึ่งมันกระทบอารมณ์ของแม่มาก หลุเลยอยากจะลงทุนเปิดร้านกับแม่เพื่อให้แม่มีอะไรทำ จะได้ไม่น่าเบื่อเกินไป”

ยศพัฒน์เห็นด้วย

ประยสย์กลับแสดงสีหน้าลำบากใจและกล่าวว่า: “พ่อจะไม่เห็นด้วยที่จะให้แม่เปิดร้านข้างนอกแน่ ผู้หญิงที่แต่งงานเข้าตระกูลสาระทาต้องดูแลสามีและเลี้ยงดูลูกอยู่ที่บ้านได้เท่านั้น แม้ว่าจะเข้าสังคม พวกเธอก็ยังต้องไปกับสามีเท่านั้น”

“แม้พวกเธอจะมีรายได้จากข้างนอก แต่ส่วนใหญ่จะเป็นสินสอดทองหมั้น ซึ่งก็คือร้านค้า บ้าน หรือค่าเช่าที่ทางตระกูลภรรยาให้มา”

เทวิกาขมวดคิ้ว “ว่ากันว่าตอนคุณย่ายังสาวๆเป็นผู้หญิงที่เก่งไม่ใช่เหรอ”

“เธอก็บอกว่าเป็นคุณย่า คนอย่างเธอ ตัวเองจะทำอะก็ได้ แต่ไม่ยอมให้ลูกสะใภ้ออกหน้าแน่”

เทวิกา: “……” จริงด้วย ย่าของเธอเห็นแก่ตัวมาก

ตัวเองจ้องตามองสามีอยู่ตลอดเวลา แต่กลับบอกให้แม่ของเธอใจกว้างและยอมรับการกระทำของพ่อกับคนภายนอก เหลือแค่พูดตรงๆไปว่าอยากให้แม่ยอมให้พ่อไปมีเมียน้อยนอกบ้าน

“ถ้าฉันเปิดร้าน คุณย่าจะไม่ว่าอะไรฉันใช่ไหม”

“หลานสาวได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าลูกสะใภ้แน่นอน พ่อยังบอกด้วยว่าทรัพย์สินส่วนตัวของเขาจะแบ่งให้เราเท่าๆกัน ดังนั้นไม่ว่าเธอจะเปิดร้านหรือลงทุนในบริษัท ย่าจะไม่พูดอะไร”

ในใจของหญิงชรา หลานสาวถูกเลี้ยงดูโดยตระกูลของเธอเอง แต่ลูกสะใภ้ถูกเลี้ยงดูโดยคนอื่น ดังนั้นเธอจะลำเอียงหลานสาวอยู่แล้ว

“ก็ลงทุนเปิดร้านในนามเราสิ เห็นว่าแม่สนใจเรื่องความงามและเครื่องประดับมาก งั้นก็ลงทุนร้านเสริมสวยหรือร้านขายเครื่องประดับ”

เทวิกาก็ไม่ชอบอยู่บ้านทุกวัน