รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 573

กนกอรหัวเราะคิกคัก “หยอกเล่น ฉันรู้นายเป็นพวกมือใหม่”

นฤเบศวร์ “……พรุ่งนี้ตอนเย็นฉันต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงหนึ่ง เธอไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย ต่อไปถ้าฉันต้องไปร่วมงานเลี้ยง เธอต้องเป็นคู่ควงฉัน ลืมบอกเธอไปเลย”

เขายื่นมือไปบีบแก้มกนกอรเบาๆ ยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณนายน้อยตระกูลเดชอุปจะเข้ารับตำแหน่ง เอาแต่ชี้นิ้วสั่งคนอื่นไม่ได้แล้วนะ”

“ฉันไม่ชอบงานแบบนั้นเลยจริงๆ ก็ได้ ฉันจะทำหน้าที่ฉันให้ดีที่สุด ฉันจะไปเป็นเพื่อนนาย”

กนกอรก็รู้ เธอแต่งงานกับนฤเบศวร์ ถึงแม้เธอจะพยายามรักษาชีวิตที่เรียบง่ายเอาไว้ ยังคงออกไปบริหารร้านกาแฟของเธอแต่เช้าและกลับมาตอนเย็นเหมือนเคย แต่เธอคือคุณนายน้อยตระกูลเดชอุป สังคมชนชั้นสูงของพวกเขามักจะมีงานเลี้ยงที่ต้องเข้าร่วมไม่จบไม่สิ้น

นฤเบศวร์เป็นผู้จัดการ RA กรุ๊ปด้วย มีการพบปะสังสรรค์แทบทุกวัน เธอต้องทำหน้าที่ในฐานะภรรยาเขาให้ดีที่สุด ด้วยการไปกับเขา

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครบอกว่าเธอยกระดับตัวเองขึ้นมาอยู่ฐานะสูง แต่ยังไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวสามี แม้แต่งานเลี้ยงก็ไม่พาเธอเข้าร่วม

นฤเบศวร์วางทิฐิทุกอย่างลงเพื่อเธอ พยายามเป็นหนึ่งเดียวกับสังคมของเธอ

เธอก็ควรพยายามเป็นหนึ่งเดียวในสังคมของเขาเช่นกัน

ก่อนวิกาจะไป เคยแนะนำกับเธอ แนะนำให้เธอสมัครเรียนเรื่องมารยาทพิธีการ ต่อไปจะเผยโฉมในสังคมชนชั้นสูงในฐานะคุณนายน้อยตัวแทนตระกูลเดชอุป จะทำผิดมารยาทไม่ได้ เพื่อไม่ให้นฤเบศวร์เสียหน้า

กนกอรคิดว่าคำแนะนำของเทวิกาก็ไม่เลว

คิดอยู่ว่าหลังจากปรับปรุงร้านเรียบร้อยแล้ว เธอจะไปสมัครที่โรงเรียนมารยาท ตั้งใจเรียนรู้มารยาทและพิธีการของสังคมชั้นสูง

“ถ้าเธอเข้ากับพวกเธอไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปสนใจพวกเธอ เราไม่ต้องอาศัยอำนาจใครใช้ชีวิตอยู่แล้ว”

นฤเบศวร์ก็รู้ว่านิสัยกนกอรไม่เหมาะกับงานเลี้ยงแบบนั้น แต่สถานะเธอเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นตอนไหน เขาอยากให้เธอสามารถยืนเคียงข้างเขา เผชิญหน้ากับอุปสรรคชีวิตไปพร้อมกับเขา

“ฉันรู้ ฉันก็ไม่ใช่คนที่เอาใจใครเป็น”

นฤเบศวร์คิดแล้วก็ว่าใช่

ภรรยาของเขาแข็งแกร่งเสมอ

ด้วยการชี้แนะจากนฤเบศวร์ ใช้เวลายี่สิบกว่านาที ก็มาถึงคฤหาสน์วิวทะเลตระกูลเดชอุป

นฤเบศวร์โทรไปหาพ่อบ้านที่คฤหาสน์วิวทะเลล่วงหน้าแล้ว เมื่อสองสามีภรรยาไปถึง อาหารทะเลมื้อใหญ่ก็เตรียมไว้เรียบร้อย

ขณะที่กนกอรและสามีสองคนกำลังใช้ชีวิตของทั้งคู่อย่างมีความสุข กัญณิศาก็เก็บกระเป๋าเดินทางง่ายๆ เรียบร้อยแล้ว เตรียมให้คนขับที่บ้านไปส่งเธอที่สนามบิน เธออยากรีบไปเข้าร่วมงานเลี้ยงตระกูลสาระทา

เพิ่งออกจากบ้าน ก็เห็นรถพิเศษของพี่สาวขับเข้ามาจากด้านนอก

“พี่”

กัญณิศาลากกระเป๋าเดินทางใบเล็กเดินไป “พี่ พี่กลับมาทำไม?”

หลังจากกิติยาลงจากรถ ก็พูดกับน้องสาวว่า “พี่ไม่วางใจที่เธอไปไกลๆ คนเดียว จัดการงานที่บริษัทเสร็จแล้ว ตัดสินใจว่าจะไปกับเธอ พี่ชเนนทร์เธอก็ไปกับเราด้วย เขากลับมาเก็บเสื้อผ้าแล้ว”

น้องสาวเธอได้รับการคุ้มครองจากเธอดีเกินไป ปกติไม่ค่อยได้ออกจากบ้านไกล ขอเพียงออกนอกบ้านไกล ก็จะมีเธอไปเป็นเพื่อนเสมอ

เมืองซูเพร่าไกลขนาดนั้น เธอไม่วางใจให้น้องสาวไปคนเดียวหรอก

อีกอย่างนิสัยน้องสาวเธออ่อนหวานปวกเปียก แถมยังสวยเหมือนเทพธิดา ไปตระกูลสาระทาสถานที่แบบนั้น กิติยาเป็นห่วงจริงๆ ว่าน้องสาวจะเกิดเรื่องหรือไปสร้างปัญหาอะไร

มีเทวิกาอยู่ก็จริง แต่เทวิกาเองก็เพิ่งกลับมาเมืองซูเพร่าได้ไม่นาน ยังไม่ได้ยืนหยัดมั่นคง

“พี่ ฉันไปคนเดียวได้ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะใช้ชีวิตโดยที่พี่ปกป้องไปตลอดชีวิตไม่ได้นะ”