รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 59

นฤเบศวร์ “……”

เขาอยากจะอวก

กนกอรเป็นเด็กสดใสน่ารัก เห็นแล้วก็รู้สึกสบายตามาก

แต่เขาก็เคยเห็นผู้หญิงสวยมาหลากหลายรูปแบบแล้ว เด็กสาวน่ารักอย่างกนกอร ไม่มีทางเข้าตาเขาหรอก

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่อยู่ในใจเขาก็คือเปรมา

แค่ช่วยเปรมาถือรองเท้า กนกอรก็ไม่คู่ควรเลย

“คุณชายใหญ่ครับ”

บอดี้การ์ดของตระกูลเดชอุปมาตามโลเคชั่นที่แชร์ให้ และตามมาถึงอย่างรวดเร็ว

พวกเขาวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามา พอเห็นสภาพที่น่าอนาถของคุณชายใหญ่ของตัวเอง ก็ตกใจจนตาแทบจะถลนออกมาแล้ว

“คุณชายใหญ่ครับ คุณไม่เป็นอะไรนะครับ?”

นฤเบศวร์นวดขมับที่ปวดตุ๊บ ๆ ของตัวเองไป แล้วหันไปถลึงตาใส่กนกอรอีกสองครั้ง แล้วก็หมุนตัวจากไป

บอดี้การ์ดรีบตามไป

พอเดินไปไม่กี่ก้าว นฤเบศวร์ก็หยุดฝีเท้าลง แล้วหันหน้าไปพูดกับกนกอรว่า “เรื่องวันนี้ วันหลังของ‘ตอบแทน’ให้นะ”

เขาตั้งใจพูดคำว่า“ตอบแทน”ให้เสียงเข้มขึ้น

กนกอรพยายามทำตัวสงบนิ่งแล้วถามเขาไปประโยคหนึ่งว่า “ใครก่อเรื่อง ใครก็เป็นคนรับผิดชอบ ถ้าคุณเบศวร์แน่จริง ก็พุ่งเป้ามาที่ฉันคนเดียวเลย”

“วางใจเถอะ ฉันเป็นคนที่แน่จริงแน่!”

ตอนที่นฤเบศวร์ต่อสู้กับยศพัฒน์นั้น ทั้งโหดเหี้ยมและรุนแรง

นั่นเป็นเพราะว่าเขาเกลียดยศพัฒน์มากเกินไป

ที่จริงแล้วนิสัยของเขาไม่ได้ถือว่าชั่วร้ายมาก

กนกอรทำแบบนี้กับเขา เขาจะมาคิดบัญชีกับกนกอร แต่ไม่มีทางลามไปถึงคนอื่น ๆ ในบ้านตระกูลภูสิทธ์อุดม

รถของบอดี้การ์ดจอดอยู่นอกตรอก พอนฤเบศวร์ขึ้นรถแล้ว ก็สั่งให้บอดี้การ์ดส่งเขาไปที่โรงแรมใหญ่ในเมืองแอคเซสซ์

เขาจะแช่น้ำร้อนสักหน่อย

บอดี้การ์ดไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับคุณชายใหญ่ ทำไมถึงได้เปียกไปหมดทั้งตัว พวกเขาไม่กล้าถาม

นฤเบศวร์ล้วงโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรศัพท์หาผู้ช่วยพิเศษของตัวเอง พออีกฝ่ายรับสายแล้ว เขาก็สั่งขึ้นว่า “ธันวา ช่วยฉันสืบหาคนชื่อกนกอรหน่อย เป็นเด็กสาวที่อายุประมาณยี่สิบสามยี่สิบสี่ ฉันรู้สึกคุ้นหูกับชื่อเธอมาก แต่ฉันไม่มีภาพความทรงจำต่อเธอเลย”

ธันวาอยู่ระหว่างทางที่กำลังเดินทางไปบริษัท เขาขับรถไปด้วย และพูดไปด้วยว่า “เจ้านายครับ กนกอรก็คือเพื่อนสนิทของเทวิกานี่ครับ และหุ้นกับเทวิกาเปิดร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง ร้านนั้นชื่อว่าOne Day In Coffeeครับ เมื่อไม่นานมานี้ที่คุณให้ผมไปสืบเรื่องของเทวิกา แล้วก็ให้สืบเรื่องคนรอบตัวเทวิกามาให้หมดด้วยไงครับ”

นฤเบศวร์ “……”

ที่แท้เป็นเพื่อนของเทวิกานี่เอง

ถึงว่าเขาถึงได้รู้สึกคุ้นหูกับชื่อกนกอรนี้นิดหน่อย

ถึงว่าพอกนกอรรู้จักตัวตนของเขาแล้ว ยังกล้าเตะเขา และสาดน้ำเย็นใส่เขาทั้งตัวด้วย

คิดว่า น่าจะช่วยเอาคืนแทนเทวิกาละมั้ง

เขาพาคนไปหาเทวิกา แต่ไม่ได้ทำเรื่องร้ายอะไรออกมา ตอนนั้นเขาโอหังมาก

น่าจะเป็นเพราะท่าทางโอหังของเขาถูกกนกอรพบเห็นเข้าละมั้ง

ดังนั้นผู้หญิงคนนี้จึงคิดว่าเขาเป็นไอ้ชาติชั่ว

ในเมื่อเป็นเพื่อนรักของเทวิกา งั้นเขาก็ต้อง“ต้อนรับ”ให้ดี ๆ สักรอบแล้ว

ในขณะเดียวกันยศพัฒน์ก็กลับมาถึงเมเปิล กรุ๊ป

ตอนที่เดินเข้ามาในตึกสำนักงานนั้น ก็เจอเข้ากับอินทัชหัวหน้าแผนกผู้ช่วยพิเศษ

ทั้งสองคนเดินไปด้วยกัน

“เจ้านายครับ วันนี้ไม่ขับจักรยานมาทำงานแล้วเหรอครับ?”

คำพูดประโยคนี้ของอินทัชเห็นได้ชัดเลยว่าแฝงกลิ่นอายความหยอกล้อเอาไว้

“รถจักรยานจอดอยู่ที่บ้านเช่าภรรยาฉัน ฉันออกมาจากบ้านเลย”